Alle inzendingen over actualiteit

Betoverd, stil zat ik te luisteren, daar achter in die kerk, koud in mijn winterjas, het orgel speelde, muziek die mij zo dierbaar was, die aanzwol in het avondduisteren. Mijn weemoed zwaar, geen dominee die dat genas, steeds meer, als zijn woorden schalden, door kerk en tegen wanden galmden, begreep ik dat hij een sprookje las. Als in…

waar zon en licht je haar blondeerde met zomerse highlights ving achterkant het donkere van schaduw in opgewerkt kort het was altijd een sport om de tegenstellingen te zien passeren als juist lente de confrontatie aan het uitproberen was vooral de lang gebruinde benen gaven aan het kapsel de frivoliteit van het feest van rokjesdag…

Weg met de molens die het land ontsieren Een kerncentrale helpt ze uit de brand Verlichting voor hun Stad en Ommeland Cadeau van Mark: Ze kunnen feest gaan vieren Maar wat krijgt hij als dank: Asjemenou Gezeik: Van Lauwerszee tot Dollard tou…

als er iemand sprak speelde er altijd de lach van herkennen rond je mond jij kende de frames vol woorden die bij elkaar hoorden voor een geijkt effect zo voelden de aanwezigen zich meteen al warm en goed ingebed het leek thuiskomen in bevestiging dat alles ging zoals zij dat ook verwachtten jouw specifieke aandacht was gericht…

Al weet ik niet wanneer ik overlijd, Ik weiger ‘proportioneel’ te sterven. Maar zij die in Qatar die werklui werven Verdienen in dat opzicht een verwijt. Die passen eerst de statistieken aan, Waarna je ’evenredig’ dood mag gaan.…

ik opende je hart met warme lichte zonneblaadjes vers uit de eerste zonsopgang begeleid door vogels wakkere muziek in prille lente melodie het is geen ochtend zoals velen dat zou snel gaan vervelen maar juist de kleine variaties in licht en geur geven de begeleidende muziek haar unieke kleur het is dat gevoel van op weg zijn…

ik heb de wereld tegen de muur gezet hoe harder ik schreeuwde des te groter het verzet kende hun namen uit wat zij ooit hadden gezegd een bonte mengeling van losgeslagen geesten zonder verband is er met hen als groep niets aan de hand maar door het algoritme van deze tijd raken zij bevrijd van maatschappelijke kluisters…

ik had je gedachten al bespeurd lang voordat ik jou zou ontmoeten jij was als een lichte tinteling voelbaar in het spanningsveld van entiteiten sprankelend waren je speelse ontladingen in vorm en kleur met een warm na-ijlen zonder direct personifiëren beloofde contact al meer dan het ludieke passeren van vele anderen…

Elke keer bij het ontwaken ben ik de tijd vooruit Beraam ik tijdschema’s en plannen Valt de dag in uren uiteen Maar ongezien drijft elke dag een kleine witte wolk voorbij In helder blauw…

Samen lachen, samen huilen Elkaar respecteren, elkaar in eigen waarde laten Samen lol maken, samen plezier beleven Samen over leuke en minder leuke dingen praten Elkaar helpen, elkaar steunen Elkaar niets verwijten, elkaar de ruimte geven Maar vooral als een genootschap In vrede genieten van het leven…

overal waar jij verscheen gaf natuur acte de présence zag in de verte al de knoppen van bloemen zich openen om in volle nieuwsgierigheid hun hart aan de kijker te tonen struiken ritselden bomen ruisten hun groene welkom melodie de vergeet-me-nietjes in het gras wisten al meteen dat jij er was adembenemend hoe zij groeiden…

De waarheid komt altijd boven water Als het vandaag niet komt dan komt het later Liegen of iets verzwijgen dat heeft echt geen zin Vertel daarom altijd de waarheid Want in het leven bereik je zoveel meer Met alleen maar eerlijkheid…

de entropische groei van vreemde figuren in onze uitgebalanceerde maatschappij was al enige tijd geleden voorzien het raamwerk kraakte in al zijn voegen door protesten en mega demonstraties steevast culminerend zonder enige logica en advies de vrijheid die corona gaf leek het kant en klare pad om alternatieven te tonen waarvan…

Soms valt het mee Soms valt het tegen Soms schijnt de zon Soms valt er regen Wees niet betreurd Om hetgeen er gebeurt Probeer aan iets negatiefs Het positieve aan te geven Kop op en wees sterk Laat je eigen niet gek maken Blijf altijd op beide benen staan En maak iets moois van je leven…

ik zag je staan de kamer keek je lachend aan jij als illuster middelpunt door het interieur gegund harmonisch dansten kleuren jouw bewegingsritmiek in subtiele klanken veranderde licht door schaduwtechniek jij nam ons mee naar jouw decor dichtbij de coulissen jij hebt ons niet tot rekwisiet gemaakt we deelden de bühnesmaak…

Van vorst, ijs, sneeuw en kou is het buiten bijna lente zie ik de narcissen staan en de sneeuwklokjes parmantig. In amper een week tijd, van ijs en vrieskou naar zomerse temperaturen tulpen in vazen en zon op de muren. In een oogwenk, is de wereld anders in een handomdraai gewijzigd van licht-wit naar zomers licht van kou naar warmte…

als degene die het weten kan de confrontatie vindt of zoekt met wie het niets schelen kan zal hem het gesprek niet baten wijsheid immers verandert niet waarin de dwaasheid volhardt…

jouw sieraden hadden een speciale élégance zij leken te dansen als je liep waren een in kleur en vorm met je huid en toch sprongen zij er steeds uit voegde toe wat naturel al zo geweldig was de verbazing in je lach jij werd niet meer als jij ze droeg toch zochten zij de juiste plaats voor een lief behaag in een uitgekiende…

ik moet naar de kapper voor een beetje fatsoen in het bos op mijn hoofd dat daar wild nu woekert het is de hoogste tijd nu dat een snoeiend mes daar korte metten maakt met mijn te lange manen voor het laatste nieuws de roddel en het geklets die de barbier achter mij aan mijn oren dan vertelt kort aan de zijkanten zeker maar de bovenkant…

haar lach plakte plezier op de geschenken kleurde papier dwarrelde linten van alle lengten een verrukkelijke verrassing van vele variaties licht in de vormgeving van een adem- benemende beleving wie dit gaat overkomen zal er nog lang van dromen een ontmoeting op dit paradijselijk niveau krijg je niet zo dat stukje hemel…

Heb je mijn woorden al gevonden? Ik heb ze verspreid langs de weg de voor jouw zo bekende weg Daar liggen mijn woorden Als bladeren in de wind Straks waaien ze weg voor altijd Het geeft niet Ook zonder mijn woorden vind je je weg wel Moeiteloos Je kent immers de wegen al die je moet gaan…

ze lachte naar de staart van de vlieger die ze juist had opgegooid het wapperend papier geplakt op halve bamboe latten in het kruis gebonden met touw een vrolijk vierkant met helder gekleurde ogen die keken over stad en land het was jouw vlecht die het roer recht heeft gehouden in haar drift naar hoogte voor zover touw dat…

Het leven of het verraad? De boom /overwint, des levens amen.…

ik dacht dat ik alles was wat ik wilde zijn jij hebt mij bij de hand genomen mijn dromen gezien dat wat ik voor echt versleet was slechts decor de bühne bleek een werkvloer zonder pracht en praal glitter en glamour speelden in gedachten hun adembenemend verhaal waardoor mensen in extase raakten omdat zij dit nooit meemaakten…

ik weet dat jouw lach de jaren overleeft jij hebt harten beroerd emoties losgeslagen die voorheen vrijwel geen reacties gaven handen gereikt sferen en stemmingen geladen in een wonderlijke parade van intens plezier waarbij grenzen vervagen omdat liefde alles kan dragen het is de ultieme vrijheid die straalt uit je ogen waar lichaamstaal…

Dat God een man is ligt erg voor de hand Geen vrouw zou deze chaos ooit creëren Zoiets is louter weggelegd voor Heeren Die rommelen maar aan zonder verstand Voor feministen lijkt die H rechtvaardig De vrouw is hier met recht niet gelijkwaardig…

blauw schuurt voorzichtig de witte wereld open rafelt randen die vrij zicht nog enigszins belemmeren maar vlot oplossen onder een al warm zonnetje waar blauw universele kou spiegelt uit het absolute nulpunt beweging langzaam stopt en inertie de overhand krijgt doordat energie van atomen niet meer in trilling kan…

Hoe mooi toch zijn onze avondklokken Om ons tot bezinning te verlokken Hoe prachtig zijn hun bronzen stemmen Om ons bestaan wat af te remmen Om ‘s avonds negen uur keert dan eindelijk de rust Tijd om wat te spelen met elkaar : tijd voor wat hartelust…

vrijblijvend dragen geluiden de wereld langs tuinen en huizen verliezen volumen en vullen zich in onderscheid met wat hoorbaar overblijft deze mêlee van leven en bestaan kent een vitaliteit die als dag en nacht samengaat waar donker en licht geluiden met seizoenen kleuren oogst warmte het schaduw gebeuren pas als de nacht…

Je bent jong en het leven is mooi maar men stopt je in een kooi en trekt je vleugeltjes uit Dan vraagt men hard en luid hoe het met het vogeltje gaat Wel, die zit in een spagaat De zin van het bestaan raakt uit het zicht in dit onmenselijk tijdsgewricht Het wordt tijd restricties op te geven en weer lijf aan lijf te leven…