Alle inzendingen over actualiteit

de klas was binnen roezemoesde zachtaardig in golven met een verdwaalde lach en een luide verschrikte hik de koppies klein ogen alert en nieuwsgierig tussen het wit vele kleuren een memorabel beginnerstijdstip tevens is afscheid van anderen zoals huis en thuis nu naar de basisschool die van oudere broers en zusjes al heel…

Ik ben deze thee zat, deze snoepjes smaken nergens meer naar, zijn het dan nog wel snoepjes? In het torentje zou ik zitten vol haat naar vaag slagen. Haten doe ik dat. Ik ben een boom zonder bladeren in de zomer. Volgend jaar plak ik bladeren op m'n stronk. Geen metafoor, ik zag gewoon een boom en ik luister naar muziek. Paniek nummer twee? Nee weer…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg teken…

familiefeestjes trekken altijd weer de lijnen recht want de maten worden dan genomen groeven en rimpels worden uitgediept en langzaam maar zeker komt eigen waarde weer terug krijgen geven en nemen weer de eigen vertrouwde index helemaal terug zoals het hoort heerlijk is het die waarheid weer te voelen in tegenwoordigheid…

De allerlaatste competitieronde Wordt P.S.V. of Ajax kampioen. Ik dacht dat geen van tweeën het wou doen, Een overwinning leek welhaast een zonde. Benieuwd wie zondag rond de klok van vijven Met tegenzin is boven komen drijven.…

Als de weg naar de hemel geplaveid is met songfestivalliedjes door grazzels, griezels en grozzels gezongen 'lijd' mij dan maar direct naar de hel! klare taal niet, ich komme!…

Ik ga vandaag naar Rotterdam vanuit de Amsterdamse Jordaan Rotterdam, de stad waar ik ben geboren op het Noordereiland, de Maaskade midden vorige eeuw: 12 februari 19552 ik ben een kind van het Rotterdamse puin een kind van de pijn van het bombardement dat ga ik plechtig herdenken samen met Henk Vermeulen componist van het theaterstuk i.h.k.v…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg…

Claude met 'C'est la Vie' niet door naar de finale Bijna ondenkbaar maar stel dat het bewaarheid wordt dan vergaat de wereld toch nog niet blijft Europa bestaan en het Songfestival en de vrede de vrede gaat die dan naar de finale???…

en ja hoor tis weer dinsdag een geweldige dag om te beginnen..en zeker zoals nu midden in de zomer na een verdwenen lente die nog moet komen.. waar we altijd over hebben lopen dromen zelfs in ons slaapdronken zijn rijkdom is dat.. en buiten wachten de stilstaande files tot jij instapt om dan het landschap in beweging voorbij…

Kleine vleugels Vlijtig Liesje mos,tak,twijgen,scheuten, 't bouwen aan hun huis op en af vliegen kroostrijk genieten 't land van verliefden In de naam van je weet het wel wat opgebouwd is vernielen roofdieren niet langer uitvliegen op 't nest gepakt de natuur opgeschrikt jongen in bed vleugels willen groeien mini levens kwetsbaar…

ik hoorde een zachte melodieuse stem zingen in het trappenhuis vaak waren er kinderen aan het spelen bij slecht weer en geen onvertogen woord daar letten de moeders wel op de meisjesstemmen gingen klaar en zuiver soepel met de trappen omhoog in een mij onbekende en toch warm melodische taal met arabische kanttekeningen in een…

ik heb mijn hele leven naar mensen gekeken hun bewegen en communiceren natuurlijk is lichaamstaal de ideale docent als je maar de specifieke zaken juist categoriseert de sport onderscheidt zich vanuit andere diciplines richt zich op prestaties en bindt zo publiek en geld charme en personality is meegenomen in bewondering…

Dansend in de nacht te lief, te mooi, te samen ik heb hier lang op gewacht klanken van liefde die ons over de vloer dragen Jij had mij eerst veracht maar nu dansen we tot in het einde der dagen ik heb eeuwen aan je gedacht iedereen zal blijven slapen wees stil wees zacht we mogen niemand ontwaken…

President Trump het grote kind het grootse kind gelooft niet in God in de Almachtige van Hemel en Aarde Hij gelooft in zijn almachtige macht Donald gelooft wel in Sinterklaas zingt op z'n knietjes voor het slapen gaan: "Gooi wat in m'n schoentje" en krijgt het almachtige katholieke geloof in zijne grootse schoot geworpen Vaticaanstad…

Giraf onder de dichters, Gerrit Achterberg, verkies de kwasi-edele en volmaakt beschaafd grazende kudden humanisten achter ’t hek van rijm niet en cesuur, schema en maat, maar blijf ons die je was en word geen parkenhert, verkies te zijn het niet te temmen zwaluwpaard, blijf die je bent onder de dieren van het vers. Giraf onder de dichters,…

En dan waren alle vogels plots daar Die mij van boven tot onder toezongen Die mij dadelijk beseffen deden Je kunt deze niet laten Alsook de zwarte rook De late rook voorwaar Een weigerende lucifer Zeker en vast was daar Dat zwaar occult signaal Sindsdien ben je een dienaar Een vrije metselaar van woorden De schone schoonheid vrijer Onder…

Zwarte of witte rook het zal mij om het even zijn de Rooms Katholieke kerk zal niet in rook opgaan daar zorgen meer dan een miljard mensen voor ze mogen het geloven of niet en pontificaal uitdragen ik zal ze geen strobreed in de weg staan ik sta waar ik voor sta en pal voor sta: de unieke mens en dat matcht niet met vooral die mannenreligie…

jij hebt het gezicht van vele attractieve vrouwen en een lach om te stelen laat in je ogen af en toe een blik zien die ooit het hardste staal heeft gebogen en jij hebt juist daar waar de cirkel volmaakt rond lijkt je atractiviteit vergaard waar jij ook verschijnt spreekt lichaamstaal een open uitnodiging is jouw bewegen…

De kardinalen zijn nu in conclaaf Om in beslotenheid een paus te kiezen. Op ééntje na zal iedereen verliezen, De winnaar is een soort van witte raaf. Ik zie de symboliek ervan, dus ook Begrijp ik nu de keuze van de rook.…

Vrouw, die mij liefheeft, die ik ver van hier weet maar steeds nabij heb, als het geen argwaan wekt, waar ik naar horen laat als het maar niemand merkt. Vrouw die ik liefheb, reuk die mij goed is, donkere lichaamsgeur die mij zo zoet is als mij mijn eigen is, vlees dat het mijne is wien het ook toebehoort, spanning die het linnen welft…

Ik wilde uit haar lichaam zijn, weg van haar omhullende warme vocht, bevrijd huilen en zuurstof zuigen, een geheugen starten, hijgen, worstelen met schuim op de lippen, kop in kas. Buiten graag: het volle leven, het vermoeden van grote liefdes, schoonheid als het even kon. En sneeuw. Ik haperde te lang, aarzelde om te komen, bracht bijna…

ik heb ze gehoord zoals ieder jaar de stemmen in het ruisen van de wind waar rood- witte kruizen de toon geven van hen die door de oorlog niet meer leven en waar wij nu langs hun symetrie wandelen het is ook ooit hun aarde geweest voordat zij in bloed zweet en tranen de geest gaven voor god en vaderland nu loop ik hier…

non discussie over wat we mogen herdenken alsof de gedachten niet vrij zijn alsof er niet al jaren op meer plekken herdacht wordt leedcompetitie alsof het leed van de ene erger moet zijn dan het leed van de ander om te mogen worden herdacht in welke wet staat wie herdacht moet worden waar staat geschreven wie zich slachtoffer mogen…

ik mantelzorg haar artrose van armen en schouders en let attent op haar angina pectoris ondanks alles lukt leven nog met regelmatig inschikken en lieve dingen die nog tijd en rust geven er zijn zaken die veel dieper gaan ingrijpen in een maatschappelijk bestaan en positie fysieke beperkingen laten geen inspanning toe samenleven…

excellent gezelschap streelzacht voelt je fluwelen huid in het nog warme oranje rode avondlicht je ogen helderen dit schitterend moment met een sprankelende glans die van binnen uit gevoed wordt door liefde in geel en rode vlammen die dansen in een bedje vurig blauw dat al is klaargelegd en voor excellent gezelschap een…

ik zag haar staan in een shot van glanzend witte tanden waar zij de shine van schoonheid aan zou geven haar spiegels zijn omkransd met allerlei soorten penselen borsteltjes en tal van andere functionele werktuigjes die op haar knap gezicht een nog hemelsere lach en verstolen knipoog achter laten…

De dag zingt zich een vogeltje vlinders zoeken buikgeluiden een wind uit het zuiden legt eieren in een nest truien terug in de kast geen vest dat hier nog jast je bent niet ver van de boom gevallen uiterlijk onbewogen kleed jij je uit tussen nieuwe tulpen bloesem, bloemenvazen alles wijst zich een eigen weg naar jouw gewillige fluit…

Waarom de laatste adem Voor mensen die dat Niet willen? Waarom de laatste groet die Slecht beklijft? (Niemand wil, maar 't moet dat is goed) Waarom oorlog, ziekte en Ergernissen die Niemand wil? De wereld wordt gestraft, daar Zij het nu zit te Verkloten Mensen sterven om niet of Lijden, maar met wie Aan hun zij? Is het…