De nacht is voorbij, ik dans nog in het café -- op de glasscherven.…

Het gedrang werpt me in zijn armen, we lachen -- en ik raak hem kwijt.…

Hij beklaagt zich, maar ik weet dat hij liegt, misschien -- is dat wel grappig.…

Wat de mensen doen, maar ook wat ze vergeten -- bepaalt de toekomst.…

Er is bewijs van wat ik had en deed: tekens -- dat ik heb bestaan.…

Volmaakte beelden, vastgelegd, heel even maar -- Meteen weer voorbij.…

Goddelijke hulp is voor jongelui, daarna -- moet je het zelf doen.…

Je zult lang genoeg leven: successen vieren -- en ten onder gaan.…

De monnik denkt na over de vele vormen -- van onwetendheid.…

Ik sta op, de dag waait me toe, laat me samen -- vallen met mezelf.…

Uit nieuwsgierigheid breek ik het glas, dan blijkt het -- een alarm te zijn.…

Helaas, de moeder aller oorwurmen nam zijn -- hersenen over.…

We zeggen niet veel, want we hebben elkaar al -- dromend begrepen.…

We zijn in gesprek en dan zakt ze ineens weg -- in een diep denkgat.…

Wat een vreemde geur in de stad, van olijven -- dus is het geen droom.…

Eskadrons vliegen over, zonder schaduwen -- op onze ogen.…

Zonder te reizen ben ik beland waar ik ben -- Nu is dit mijn plaats.…

Elke zwier zwengelt weer een zwier aan, heel de nacht -- blijven wij dansen.…

Onechte wereld van het scherm, daarin leef je -- als een Don Quichot.…

Mijn kindertijd is nu een verhaal, met een lach -- verteld op een feest.…