Aangifte tegen de diefstal van mijn verhaal
De zeilen bolden van hoop,
mijn dromen schommelden
op het ritme van de golven;
de reis was goed verzorgd,
zonder saaie metgezellen
of een sprankeltje nood.
Onderwijl stal aan wal wel
de stoker mijn levensbrood
van de plank, mijn verhaal,
van de zoektocht naar benen
waarop ik mijn eigen wegen
bepalend bewandelen zou.
De grond die ik gekust heb,
de mensen die mij omringen,
mijn rondzingende verlangen
naar gezangen ter verbinding:
in niets gaat het over grenzen,
opgezocht, enkel ter vermaak.
De schoonheid van samenzijn,
met verschillen in het midden,
op de eettafels en dansvloeren;
duttend vertoeven in die sferen,
nachten met de prachtige Venus
doorbrengen; het voelen voeren.
Geplaatst in de categorie: wereld