inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Jeanne van de Putte

1907 - 1930

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 0):

Te winter toen het had gesneeuwd

Te winter toen het had gesneeuwd,
Wit op de zwarte kiezellaan,
Was het zo heerlijk, zonder geluid,
Op onze rubberzolen gaan.

We hebben toen 't geluk beseft
Te gaan door het leven, stil en rein,
Het goede te doen, zonder gehoord,
Zonder herkend te zijn.

Heer, schenk ons Uw gave gebenedijd:
Om enkel aandacht van U te wensen,
Om altijd vrolijk-berustend te zijn
In de vergetelheid der mensen.

Op den moeilijke weg naar U,
Hoort Gij alleen ons gaan,
Als toen we stapten over de sneeuw
Met onze rubberschoenen aan.

Schrijver: Jeanne van de Putte
Inzender: Redactie, 26 december 2017


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 478

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)