Poëzie van Johan Michiel Dautzenberg

1808 - 1869

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 20):

Liefde

Wat van der zonne doortinteld de rozen de paarlende dauw is,
Wat op het zodentapijt glinstrende sterrekens zijn,
Wat diamant en karbonkel, vereend in der krone des vorsten,
Dat is liefde, gespreid over een maagdlijk gelaat.

Liefde is lavende dauw in der brandende hitte des levens,
Liefde is een geurendste bloem, welke de bane versiert,
Liefde is een edelgesteente, dat blik en harte betovert,
Liefde op der liefste gelaat, dat is een hemel op aard.

--------------------------------------
uit: Gedichten (1850)