Alle inzendingen van 4u2

Het is weer zover , wéér een vakantie . Weer dagen in afwachting . Zal ik mijn jongens zien ? Wat zijn ze nu aan 't doen ? Staan ze er wel bij stil , dat dit "open" ouderschapsplan vol staat met afspraken in hún belang ? Gegeven vanuit een moederhart vol liefde . Dat ik met de vrijheid die ik hen gaf om te komen en te gaan naar believen…

Ik ben aan 't bouwen aan een nieuw bestaan. Maar tóch rouw ik, om jou, om wie jij was in mijn ogen en in mijn hart... Ik rouw. Jij leeft je nieuwe leven. In "mijn" oude thuis, met onze kids. Daarom huilt m'n ziel, om mij, om wie ik was in jouw ogen en in jouw hart... Ik wilde dat ik was, wie jij zeí dat ik was: "je maatje…

Waar is het vertrouwen gebleven? Het gevoel van veiligheid? Zijn ze gestorven, sámen met het plezier wat we ooit hadden en de passie die we toen deelden? Liggen ze begraven naast het respect voor elkaar? Ik weet het niet meer ...…

Stoute woordjes in je oor Plagende kusjes op je hals Strelende handen over jouw lijf Pure liefde tussen de lakens Rillingen van genot langs mijn ruggengraat ...…

Ik bracht jou geurende rode rozen vandaag. "Waarom krijg ik deze?" was jouw vraag. Mijn antwoord was simpel; een paar woordjes maar. "Omdat ik álle dagen jouw Liefde ervaar." "Je bent m'n alles, mijn steun en toeverlaat en ik zie zó graag hoe je blozend voor me staat!"…

Steeds geruislozer draaien de radertjes in m'n brein Ik geniet van alle geluidjes die hierdoor weer hoorbaar zijn Rare fratsen en allerlei onzin op onze pc Stommelende voetstappen zaterdag 's morgens naar benee Alles valt op z'n plek, en ik voel me zoals ik me wílde voelen Jullie sámen geregeld om me heen…

De storm komt langzaam tot bedaren, de storm die tijden woedde in mijn altijd zware trieste hoofd. Nu zie ik jullie behoedzaam naderen, steeds verder vanuit de mist die mij omgaf... Ik had er bíjna niet meer in geloofd. Ik hou van jullie, maar nu ook van mezélf! Mamma…

Eén blik van jou en de sfeer kan volledig omslaan. In gedachten voel ik je handen al over m'n huid gaan... Er is alleen nog jij en ik. Eén woord van jouw lippen en een siddering trekt plagend door mijn lijf. In gedachten voel ik al genietend hoe ik de liefde met je bedrijf. De wereld is even vergeten, jij en ik, in dít moment…

Wéér een stap gezet, in mijn nieuwe bestaan. Wederom één en hoeveel nog te gaan? Het moest uiteindelijk zo lopen en niemand treft blaam... Wéér een stap verder in mijn nieuwe bestaan. Wederom één en nog velen te gaan! Voortaan prijkt er, na twee decennia, in mijn paspoort weer m'n meisjesnaam.…

Woorden onvindbaar en tijd te kort om jou tot in detail uit te leggen hoe diep mijn liefde voor jou verankerd zit in mijn ziel. Keer op keer, probeer ik het neer te zetten op papier. Ik denk echter dat mijn lijf tegen het jouwe duidelijkere taal spreekt ...…

Stralende ogen als lichtpuntjes aan de hemel 's nachts. Vól van gevoel als ze me aankijken. Jouw adem vermengd met de mijne. Mijn lichaam verstrengeld met het jouwe, onze harten verbonden voor altijd.…

Soms, héél soms moet je me even terugroepen... Me wijzen welk pad ik ook al weer koos. M'n hand vastpakken en me zacht toefluisteren: "dít is ons levenspad" en we hoeven het niet af te rennen. "We bewandelen het sámen stapje voor stapje, jouw hand in de mijne en onze blik in dezelfde richting!"…

Langzaamaan, héél voorzichtig, steeds een stapje verder waag ik mij op dit nieuwe levenspad. Vertwijfeld en aftastend, langzaam loslatend het andere leven dat ik eerder had. Alleen dán zal ik groeien en weer stralen, schouders fier. Als ik besef tot in elke vezel, mijn thuishaven is voortaan híer.…

Altijd, altijd ben jij daar. Met een luisterend oor, een troostend gebaar. Je warme blik op mij gericht. Ik voel het gewoon zelfs met m'n ogen dicht. Die blik die zegt: "zonder jou ben ik niet compleet". Iedere vrije minuut wordt aan "ons" besteed. Het bouwen aan onze toekomst, ons nieuwe leven. En voor dat doel…

Twee lege plaatsen aan deze tafel, zelfs een mooi boeket kan ze niet maskeren. Twee diepe wonden in mijn hart. Zal het ooit genezen? De tijd zal het leren. Altijd welkom, ieder moment van de dag. Al is het middernacht! Aan deze tafel, in dìt huis, waar mamma op jullie wacht...…

Kijk me eens aan... diep in mijn ogen. Zie je dat? Zie je die warme gloed? Dat is het vuur, oplaaiend in mijn hart. Die vlam heb JIJ ontstoken, zonder nadenken... Het gebeurde opeens toen jóuw vonk oversprong en werd ontvangen door mijn ziel.…

Weet jij wel hoe vaak je mijn hart doet opspringen gewoon omdat: jij "jij" bent, gewoon omdat ik mezèlf ben, veilig en geborgen in jouw armen waar dan ook ... Weet jij wel hoe ontzettend gewaardeerd ik me voel bij jou gewoon omdat: ik "ik" ben, gewoon omdat ik mezèlf ben, stralend en gelukkig in jouw armen waar…

Het voelt raar "haar" zo te zien staan. Ze rommelt in kastjes ik laat haar begaan. Het voelt zo vreemd "zij" in "mijn" huis samen met "mijn" kinderen of ben ik abuis ? Het maakt me haast gek dat ik ben blijven proberen in m'n "rol" te blijven : "glimlachen en gevoel negeren" . Het doet zó'n pijn om daar "plaats…

Een warme gloed trekt door mijn lijf als ik aan jou denk en m'n gevoel beschrijf. Het ècht verklaren dat kan ik niet. Ik weet alleen dat ik weer geniet van de kleine dingen in het leven. Samen dingen doen en liefde geven. Weer dagelijks voelen dat ik er mag zijn, presentjes delen soms maar heel klein maar…

Strelend als jouw adem langs m'n wang, ga door ... Kriebelend als je vingers over m'n huid, ga alsjeblieft door ... Opzwepend als de passie van ons spel, niet stoppen ... Gloeiend als de liefde in jouw ogen, niet te stoppen! Ik hou van je , méér en méér elke dag.…

Zó moeilijk, vaak ook pijnlijk, het pad te volgen dat ik koos. Voor veel anderen onwaarschijnlijk en aanvaarding duurt nog een poos. Met mijn einddoel in gedachten houd ik vol van dag tot dag. Schat, ik weet dat jíj zult wachten tot ik voor áltijd blijven mag!…

Zachte lijnen jouw gezicht fluwelen streling ogen dicht teder aaiend open mond tong die traag de jouwe vond hand verwarmend langs je wang gevoelens niet meer in bedwang kom en voel hoe ik bemin dit was 't einde van 't begin ...…

Terwijl menig kinderhart opgewonden klopte en wangen gloeiden van geluk ... dacht ik dat de wereld stopte jóuw gezicht naar mij gebukt ... hoorde ik je strelend vragen: 'Lieve schat, beloof me trouw?' en als vanzelf verliet m'n lippen: 'Ja, ik geef mijn ziel aan jou!'…

Strelende vingertoppen maken wakker een lijf verstard.. Ik voel je liefde Smeulende woorden brengen terug tot leven een "stervend" hart.. Ik hoor je adem Warme ogen dwingen te zien waar liefde ligt.. Ik zie je ziel Vleiende handen omvatten dankbaar jouw gezicht.. Ik geef mezelf .…

Als ik bij je ben vult m'n hart zich met een warmte die ik niet meer voor mogelijk hield. Als ik een glimp opvang van de blik in mijn eígen ogen, ben ik verbaasd over de liefde die daarin te lezen is voor jou. Dan weet ik weer héél zeker wat ons toen heeft bezield en waarom ik zo oneindig veel van je hou.…

Als een angstig musje zit ik soms dicht tegen je aan onzekerheden dreunend door m'n brein maar ...Ik Hou Van Je. Als een kind lig ik soms huilend in je armen tranen stromend langs m'n gezicht, maar ...Ik Hou Van Je. Als een overspelige snol voel ik me soms als ik je geef wat hém toebehoort maar ...Ik Hou Van Je. Zal…

Ik voel me als een koorddanseres boven een ravijn. Steeds als ik me in balans waan, beweeg jij m'n koord. Even blijf ik dan vertwijfeld staan... Maar mijn blik blíjft gericht op de overkant. Ik zál hem bereiken. HIJ laat me m'n angsten trotseren. Starend in zijn blauwe ogen, vergeet ik de afgrond en laat ik mijn verleden steeds…

Door het lot versneld kwamen gevreesde woorden eindelijk over mijn lippen. Vol vertwijfeling keek jij me aan. Je sloeg je ogen neer, tranen biggelden langs je wimpers. Toen je weer opkeek was dat niet naar je vrouw, maar naar je aanstaande ex. Ik voelde jouw pijn in elke vezel van mijn lijf, zó herkenbaar ... Hetzelfde gevoel als…

Hoe ontstond 't "gevoel van leegte" dit "onbehaaglijk gemis van iets"? Alles wat mijn hart begeerde heb ik, maar het doet me niets. Dingen vullen niet de kilte die ik voel steeds in m'n hart. Jaren voelde ik me schuldig, héél ondankbaar en verward. Nu, in het stralen van jouw ogen, omringd door warmte, zó gemist,…

Op 't puntje van m'n tong ligt het soms, wat ik de wereld toe wil schreeuwen. Krampachtig klamp ik dan m'n kaken op elkaar. De tijd is nog niet rijp... Het wachten niet voorbij. Wanneer is toch het juiste moment, dat liefde álles overwint, en ik durf te ontsluieren waar m'n hart ligt, en kies voor ons?…