40 resultaten.
Passie en vuur.
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
556 Het is zover, de gekte kan beginnen.
De lusten en de passies laaien op,
de bierverkoop bereikt een nieuwe top
door zij die ’t bal- en benenspel beminnen.
En heeft er al eens een een zware kop,
of raakt er soms al iemand buiten zinnen,
door al te hevig smeulend vuur vanbinnen,
geen nood, die komt er heus wel bovenop.
Al kan ik zelf die…
Ere wie ere toekomt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
420 Zie hoe ze hem toch keer op keer verwennen
en hoe hij op zijn wenken wordt bediend.
Dat hij alleen de grootste eer verdient,
geen dwaas die deze waarheid durft ontkennen.
Zijn leefomgeving keurig uitgekiend,
en valt er een obstakel te bekennen,
dan slaan zijn knechten steevast aan het rennen;
de beste zorgen krijgt hij toegediend.
Een comfortabel…
Ongehoorzaamheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
417 Ik heb in Het Journaal iets raars gehoord.
Toen Puigdemont de vrijheid is ontnomen,
toen zijn er ook wat aanklachten gekomen -
want anders was die actie ongehoord.
Maar wat me toch een beetje heeft gestoord:
dat ‘ongehoorzaamheid’, naar ‘k heb vernomen
daarvoor ook als een reden wordt genomen;
dat gooit toch wel wat normen overboord.
Want…
Een veel te korte nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
335 Een veel te korte nacht...
Wie heeft destijds het zomeruur bedacht?
Wie zorgt ervoor dat wij als arme schapen
alweer een uurtje minder mogen slapen?
Wie hoort er onze droeve jammerklacht?
De aandrang om te geeuwen en het gapen,
de rampspoed na een veel te korte nacht,
‘t beroepen op de laatste levenskracht
om ’t eigen lome lijf bijeen te…
Een formidabel man.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
431 Een formidabel man is overleden
en zachtjes naar de eeuwigheid gegaan,
een baken en een rots in het bestaan;
hoe moedig heeft hij elke strijd gestreden.
Zijn levenslust was nimmer te verslaan,
en ook al heeft zijn lichaam sterk geleden,
toch heeft hij menig boeiend oord betreden
en is vol kracht zijn eigen weg gegaan.
De twinkeling van humor…
Strijd in de verkiezingstijd.
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
316 Politici beleven drukke dagen:
ze trekken vlot hun stoute schoenen aan
om heel gemotiveerd op pad te gaan
en moedig op de burgerstem te jagen.
O hemel toch, die irritante vragen
van journalisten die hen gadeslaan
en hen het liefste op hun bek zien gaan,
of lastigaards die eeuwig komen zagen.
Het is toch hevig zuchten en veel zweten,
opdat…
Zit de schoonheid echt vanbinnen?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
462 Nu Berlusconi weer is opgedoken,
lijkt hij bijlange na niet uitgeteld.
Hij komt nog altijd vrolijk toegesneld
wanneer hij nieuwe kansen heeft geroken.
De jaren hebben hem nog niet geveld,
al heeft hij 't een en 't ander uitgestoken.
Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken,
en zijn geweten licht en ongekweld.
Maar of de Italianen…
De wereld van de wielen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
324 De wereld van de wielen is ontwaakt.
De knapperds met de goed gespierde kuiten,
die kunnen nu weer ongeremd naar buiten
en al dat moois wordt hogelijk gesmaakt.
Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten,
en zie hoezeer de fans worden geraakt
wanneer er eentje noodgedwongen staakt
en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten.
Niet dat ik…
Wild en onbezonnen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
317 De winter geeft zich niet zomaar gewonnen,
want vooraleer hij weer aan ’t vluchten slaat
en ’t land opnieuw voor lange tijd verlaat
is hij nog aan een offensief begonnen.
Hij weet zich met zijn ongemak geen raad,
dus danst hij vrolijk, wild en onbezonnen;
hij heeft een web van sneeuwvlokken gesponnen
want binnenkort is ’t immers weer te laat…
In Memoriam S.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
469 Ze had echt van die heel charmante ogen,
die keken me intens verlangend aan,
dus kon ik de verleiding niet weerstaan
al strelend haar voldoening te verhogen.
Helaas, die diepe vreugde is vervlogen,
onlangs is zij heel vredig heengegaan.
Ze had het al een tijd laten verstaan.
De tekenen, die hebben niet gelogen.
Het leek alsof haar ogen wilden…
Wensen voor het Nieuwe Jaar.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
256 Wat 't nieuwe jaar voor jou in petto heeft?
Het spijt me, maar ik kan het niet vertellen.
'k Heb echt geen glazen bol die kan voorspellen
wat jij in 't Jaar Achttien zoal beleeft.
'k Wou dat ik je veel vreugde kon bestellen,
dat 't leven jou intens voldoening geeft,
je alles krijgt waarnaar je hartje streeft,
en bovenal een flink pak hersencellen…
Presidentiële wensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
263 De grote charlatan heeft weer gesproken,
de vredeshoop in haat en nijd verteerd.
Zolang hij maar zijn entourage eert.
De potten worden elders wel gebroken.
Hoe heerlijk toch om vuurtjes te gaan stoken,
want ja, hij heeft het lesje goed geleerd,
de aandacht moet gewiekst worden geweerd
van wat hij in 'geniep heeft uitgestoken.
Wat maakt…
Zonder inspiratie...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
448 Mijn inspiratie heeft me net verlaten,
ze heeft besloten om op reis te gaan.
Heel eigenzinnig liet ze me verstaan
dat ik haar af en toe met rust moet laten.
Ik smeekte haar, maar nee, het mocht niet baten,
ze vond dat ik 't gemis maar moest doorstaan.
Wie weet is het met 't dichten wel gedaan
nu zij me geen ideeën aan kan praten.
Maar…
Volgend jaar, dan doe ik het!
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
510 'k Heb veel intenties voor een frisse start,
nu 't nieuwe jaar er weer zit aan te komen,
Wat ik in 't oude niet heb ondernomen,
heeft al mijn goede wil alleen verhard.
Geen mens die nog mijn ijver in kan tomen,
met prachtig resultaat als ik volhard,
en elke knoop wordt volgend jaar ontward.
Verheugd geloof ik in mijn eigen dromen.
'k…
Zoete verlangens.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
390 Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden,
en lonken naar al wie aan 't raam passeert,
zij die door menigeen worden begeerd
voor kort genot dat hevig kan verblijden.
Maar nadat de genoegens zijn verteerd
zijn er ook velen die hun spijt belijden,
die lusten in 't vervolg maar liever mijden
als zoete vruchten die men 't beste weert.
Maar toch…
De jaren van verstand.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
455 Zeg mij, waar zijn de jaren van verstand?’
k Probeer nu al zo lang ze te ontdekken,
maar ’t lukt me niet om wijsheid op te wekken
en ‘k heb helaas geen trucjes bij de hand.
Wie kan mij eens een beetje hulp verstrekken?
Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland?
Bestaat er soms een bollebozenland
en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?…
Een nieuwe brug.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
290 Blijf niet roeren in de wanhoop,
in al wat ellendig is,
blijf de bitterheid niet voeden,
't doelloos hangen in 't gemis.
Neem de brokken uit 't verleden,
alles wat werd stukgeslagen,
voeg daarbij ook al het goede
dat je ooit hebt meegedragen.
Leg dit alles dan tesamen,
en begin met veel vertrouwen
aan een nieuwe samenhang,
aan een nieuwe…
Paradijselijke Papieren.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
349 Waar zal ik mijn papieren eens verbergen?
Waar vind ik 't groot papieren-paradijs?
'k Wil ook wel eens een anti-fiscusreis
naar landen van fortuin en gouden bergen.
Misschien kom ik dan in een mooi paleis
waar niemand ooit de zwartwerkers wil tergen,
of van de rijken wat fairplay gaat vergen,
want wie niet graait, die is er niet goed wijs…
Wat je toekomst brengen zal...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
354 Wat je toekomst brengen zal,
kan ik niet voorspellen,
Echt, ik vond geen glazen bol
die het kan vertellen.
Maar ik weet dat ik je wens
dat je in je streven
door en boven alles heen
vreugde zult beleven.
Vrijheid in verankering,
vriendschap en verbondenheid,
hoop die grenzen kan verleggen,
liefdevolle tederheid.
Veel te krijgen, veel…
Humor.
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
419 De humor, da’s een heel speciaal geval.
Behulpzaam helpt ze spanning te bevrijden,
ze vecht om de verzuring te bestrijden,
ze brengt verlichting in dit tranendal.
Al kan haar glans niet iedereen verblijden,
vertoont ze zich maar best niet overal,
ontsnapt ook zij niet steeds aan wat verval,
ze blijft verheugd een warme gloed verspreiden.…
Benen, ballen en fluiten.
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
658 Hun dolle geestdrift is weer niet te stuiten,
ze gaan er nog eens stevig tegenaan.
De ballenvreugde raast als een orkaan
in 't streven van die pezige kornuiten.
De toezichthouder holt erachteraan -
er glipt al eens een deugnietje naar buiten,
waarop hijzelf geëxalteerd mag fluiten
tot ook aan zijn behoeften is voldaan.
Wie zou die vreugde…
Eenvoud.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
378 Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn,
hoezeer zijn kracht het hart beroert,
toch wordt hij zelden gewaardeerd.
Die drang om naar de kern te gaan,
de zoektocht naar wat telt,
waar schone schijn en ijdelheid
meteen worden geveld.
Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn,
hoezeer zijn kracht het hart beroert,
toch wordt hij dikwijls genegeerd.…
Ochtendlijke peptalk.
netgedicht
3.7 met 7 stemmen
475 Wat sta je daar versuft en dwaas te gapen?
vanwaar die rare trek op je gezicht?
Wat heb je nu alweer voor doms verricht?
Je oogt in elk geval niet uitgeslapen.
Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht,
probeert om al je moed bijeen te rapen,
al ligt je hersenpan op apegapen -
hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht.
Allée, probeer je nu eens…
De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen.
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
289 De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen,
waar elke fantasie haar voeding vindt,
waar grenzeloze hartstocht wordt bezongen
en waar de mythe aan haar tocht begint.
Een reis doorheen een wereld vol verhalen,
op zoek naar dramatiek en avontuur,
waar passies en emoties nooit verschralen
maar zich verblijden in ’t poëtisch vuur.
Een taal die…
Bloemetjes en vogeltjes...
netgedicht
3.4 met 9 stemmen
431 Zij wou zo graag een vogeltje bekijken,
hij wou wel eens fleurig bloempje zien.
Hun biologisch inzicht wat verrijken,
daar hadden ze allang naar uitgezien.
Het vogeltje kwam dapper naar haar lonken,
ze voelde zich gelukkig en vereerd.
Het bloemetje stond voor zijn neus te pronken
en voor hij 't wist, was hij al gecharmeerd.
Hun kennis…
Die Mooie Toekomst...
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
410 Vervuld van hoop hol ik erachteraan,
hoewel zijzelf me steevast blijft ontwijken,
want telkens als ik haar de hand wil reiken,
dan loopt ze vliegensvlug bij mij vandaan.
Daar staat ze me dan vrolijk aan te kijken,
heel eventjes laat ik haar wel begaan,
dan ga ik er weer dapper tegenaan
en 'k hoop dat zij deemoedig zal bezwijken.
Maar…
Sterren aan de hemel.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
348 Als bruut geweld de harten weer doet bloeden,
terreurgeweld dat niets of niemand spaart,
als god of mens ook nu niet kon verhoeden
dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard,
dat twijfel dan de blik niet zal verblinden,
dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt,
dat 't hart zich met de rede blijft verbinden
en solidariteit de wonden heelt…
Ware Wijsheid.
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
528 Het is nu toch al heel erg lang geleden
dat jij voor 't eerst het daglicht hebt gezien,
en dat jij op de wereldbol sindsdien
de meest bizarre paden hebt betreden.
Dus vroeg ik mij plots af of jij misschien,
daar ergens in je vrij en vrank verleden,
met elke strijd die jij al hebt gestreden,
al ooit de Ware Wijsheid hebt gezien.
Zeg mij…
Haantjes en spierballen.
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
331 De spierballen zijn weer eens aan het rollen,
de leiders steken woest de borst vooruit,
begluren elkaars opgeblazen snuit,
en doen hun best om heel gemeen te grollen.
Zo nu en dan wat met de mensheid sollen,
wat maakt het voor een president ook uit?
In ’t vuur stuurt hij de anderen vooruit
om zelf naar een beveiligd nest te hollen.
Als iemand…
De grillen van de mode.
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
391 De mode, dat is best een raar geval.
Ze predikt over stijl en welbevinden,
en dat wat we tot kort voordien beminden,
verwijst ze naar het land van het verval.
Gewiekst wil zij ons om de vinger winden,
ons lokken in haar luisterrijke val,
maar 't blikveld dat ze gunt is klein en smal -
al weet zij vlot het grote geld te vinden.
Slechts…