40 resultaten.
In Memoriam S.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 353 Ze had echt van die heel charmante ogen,
die keken me intens verlangend aan,
dus kon ik de verleiding niet weerstaan
al strelend haar voldoening te verhogen.
Helaas, die diepe vreugde is vervlogen,
onlangs is zij heel vredig heengegaan.
Ze had het al een tijd laten verstaan.
De tekenen, die hebben niet gelogen.
Het leek alsof haar ogen wilden…
Wild en onbezonnen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 191 De winter geeft zich niet zomaar gewonnen,
want vooraleer hij weer aan ’t vluchten slaat
en ’t land opnieuw voor lange tijd verlaat
is hij nog aan een offensief begonnen.
Hij weet zich met zijn ongemak geen raad,
dus danst hij vrolijk, wild en onbezonnen;
hij heeft een web van sneeuwvlokken gesponnen
want binnenkort is ’t immers weer te laat…
De wereld van de wielen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 184 De wereld van de wielen is ontwaakt.
De knapperds met de goed gespierde kuiten,
die kunnen nu weer ongeremd naar buiten
en al dat moois wordt hogelijk gesmaakt.
Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten,
en zie hoezeer de fans worden geraakt
wanneer er eentje noodgedwongen staakt
en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten.
Niet dat ik…
Zit de schoonheid echt vanbinnen?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 318 Nu Berlusconi weer is opgedoken,
lijkt hij bijlange na niet uitgeteld.
Hij komt nog altijd vrolijk toegesneld
wanneer hij nieuwe kansen heeft geroken.
De jaren hebben hem nog niet geveld,
al heeft hij 't een en 't ander uitgestoken.
Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken,
en zijn geweten licht en ongekweld.
Maar of de Italianen…
Een formidabel man.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 292 Een formidabel man is overleden
en zachtjes naar de eeuwigheid gegaan,
een baken en een rots in het bestaan;
hoe moedig heeft hij elke strijd gestreden.
Zijn levenslust was nimmer te verslaan,
en ook al heeft zijn lichaam sterk geleden,
toch heeft hij menig boeiend oord betreden
en is vol kracht zijn eigen weg gegaan.
De twinkeling van humor…
Strijd in de verkiezingstijd.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 Politici beleven drukke dagen:
ze trekken vlot hun stoute schoenen aan
om heel gemotiveerd op pad te gaan
en moedig op de burgerstem te jagen.
O hemel toch, die irritante vragen
van journalisten die hen gadeslaan
en hen het liefste op hun bek zien gaan,
of lastigaards die eeuwig komen zagen.
Het is toch hevig zuchten en veel zweten,
opdat…
Een veel te korte nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202 Een veel te korte nacht...
Wie heeft destijds het zomeruur bedacht?
Wie zorgt ervoor dat wij als arme schapen
alweer een uurtje minder mogen slapen?
Wie hoort er onze droeve jammerklacht?
De aandrang om te geeuwen en het gapen,
de rampspoed na een veel te korte nacht,
‘t beroepen op de laatste levenskracht
om ’t eigen lome lijf bijeen te…
Ongehoorzaamheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 272 Ik heb in Het Journaal iets raars gehoord.
Toen Puigdemont de vrijheid is ontnomen,
toen zijn er ook wat aanklachten gekomen -
want anders was die actie ongehoord.
Maar wat me toch een beetje heeft gestoord:
dat ‘ongehoorzaamheid’, naar ‘k heb vernomen
daarvoor ook als een reden wordt genomen;
dat gooit toch wel wat normen overboord.
Want…
Ere wie ere toekomt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 280 Zie hoe ze hem toch keer op keer verwennen
en hoe hij op zijn wenken wordt bediend.
Dat hij alleen de grootste eer verdient,
geen dwaas die deze waarheid durft ontkennen.
Zijn leefomgeving keurig uitgekiend,
en valt er een obstakel te bekennen,
dan slaan zijn knechten steevast aan het rennen;
de beste zorgen krijgt hij toegediend.
Een comfortabel…
Vijftig jaar
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 632 Vijftig jaar, da's toch wel raar:
al heb ik nog een knappe kop,
er zit toch al wat storing op.
Vijftig jaar, da's toch wel raar:
al heb ik nog een lenig lijf,
het voelt toch nu en dan wat stijf.
Vijftig jaar, da's toch wel raar:
al lijk ik nog vol levenslust,
die lust is soms wat uitgeblust.
Vijftig jaar, da's toch wel raar :
al…