Alle inzendingen van Aaike jordans

Strak staar ik naar de muur waarvoor ik zit, een joint laat me al snel hallucineren, terwijl mijn schedel lijkt te exploderen bedenk ik: wow, dít is pas goeie shit ! Want kosmisch haast verruimt mijn blik, mijn brein, vóór mij zie ik opeens het hele plein.…

’t Is stil en donker nu in zoveel woningen. Heel even werd het warmer daar en zie: het leven stokt terstond; qua energie gaat níets meer boven, in, of onder Groningen. Zelfs Ome Loeks, de handen in het haar, verzucht: “Had ik m’n 1 PK nog maar”.…

Ik ben (dat weet hij niet) een masochist. Dus poets ik nooit, mijn kiezen zijn verrot. Ik kerm, nee niet van pijn, maar van genot wanneer hij me oraal weer heerlijk fist. Het maakt niet uit dat hij mijn giro ledigt, zolang hij me maar met zijn boor bevredigt.…

Het rijden hier is verontrustend vreemd; geen snijden, middelvingers, pesterijen, geen bumperklevers, niemand wil voorbij je. Ik voel me dan ook ongehoord ontheemd. Geen auto vóór me, ook geen op mijn hielen, o God, wat mis ik mijn vertrouwde file !…

Je ziet ze overal, die grote borden waarop een papagaai staat, die beweert dat stevig vloeken ons is aangeleerd; wie vloekt, is dus een na-prater geworden. Wat aangeleerd is, laat ik in het midden. Hetzelfde geldt tenslotte ook voor bidden.…

Een prachtig nieuwsfeit, ‘k heb het opgeslagen. Vaak komen veel van mijn ontvangen net-bites van heimelijk door mij bezochte seks-sites dus als mijn vrouw dat merkt, en ze gaat klagen, dan zeg ik ijskoud: “Lieve schat, kijk hier ‘s, ik deed niets stouts hoor, het kwam door dat virus !”…

De kamervloer van zoonlief (negentien), bedolven onder tijdschriften en boeken, CD’s, skates, T-shirts, sokken, onderbroeken, die is al jarenlang niet meer te zien. Hier wacht dat team archeologen dus ook nog een fraaie, zij het taaie klus.…

Uw woordenboek, geachte Heer Van Dale, vermeldt bij “waarheid” niet het juiste woord. Voor middelen, bestemd voor massamoord zou ‘k dat begrip beslist niet zó vertalen. Nee, daaromtrent de waarheid presenteren heet volgens mij sinds kort: demoniseren.…

Wat menig would-be-gitarist verrukt: het spelen op denkbeeldige gitaren. Men plukt aan zes imaginaire snaren, dat is pas waarlijk wat je noemt: unplugged. De winnaar valt een fraaie prijs ten deel: een weekend in ‘n prachtig luchtkasteel.…

Proficiat, een welgemeend: “Hoezee !” Te oud ? U toont dat dat dus bakerpraat is, u krijgt van ons twee pakken pampers gratis en voor de baby bracht ik óók wat mee: Een babyflesje; heeft uw kindje dorst, dan lijkt een fles ons beter dan de borst.…

Er was eens een meisje in Goes die een Ladyshave kreeg van haar snoes. Hij zei: “Lieve meid, scheer, maar stop wel op tijd want zo’n ding is echt níet voor de poes”.…

Een somber lot zal dichters immer tergen al houden zij de schijn op, en zich flink. Soms gappen ze wat ginne, slaan wat kwink, waarmee ze slechts hun peilloos leed verbergen. Bedrukt zet ik een feestneus op, waarna ik eenzaam mompel: “Vijftig, hiep, hoera...”…

Nadat ze kans na kans na kans vermorsten, befloten door de fanclub en de scheids, is ’t uitzicht op een beker niet meer wijds, wég zijn de eens hoog opgezette borsten. Europacup ? Die droom ligt al aan stukken, maar cup AA, dat kan misschien nog lukken....…

Ik weet wel dat zoiets beslist niet mag, maar banen scheppen is een goed motief en daarbij bleef hij zeker niet passief. Toch mooi, hoe hij zichzelf van werk voorzag. Eén opmerking tot slot van dit betoog: gelukkig was hij geen gynaecoloog.…

Wij moeten in dit huidig tijdsgewricht méér in de samenleving integreren. Het management bestaat nu slechts uit heren, ons streven is een beter evenwicht. Dus zoeken wij, dit uitgangspunt getrouw, bij voorkeur naar een allochtone vrouw.…

Het zijn zelfs goede pijnstillers bevonden, de borsten van de vrouw zijn wonderbaar ! Ik werp een steelse blik op die van haar en daarvan raak ik danig opgewonden. Zacht fluister ik, terwijl ik haar omvat: “Kom, vrij met mij, want ik heb hoofdpijn, schat”.…

Ik zag je niet zo vaak, omdat we vrienden waren en dan hoef je elkaar niet vaak te zien. Wat vaker had ook wel gekund misschien, maar kansen worden meest pas achteraf ervaren. Jij liet mij zien dat heel veel grote levensdoelen onecht zijn en kunstmatig opgeboend, en dat er wordt gezopen en gezoend, en je wel denken kan, maar beter nog kan voelen…

Voor Jan Soldaat geen luxe Dixi, nee, hij doet zijn dapper werk het allerbest als hij het land verdedigt én bemest, de broek omlaag en hup: je maintiendrai ! Zo kan hij zonder kogels te gebruiken de vijand toch een poepje laten ruiken.…

’t Is feest vandaag, voor allevier de zussen. Christina krijst met kracht: “Oranje Boven !” Margriet wuift minzaam naar Van Vollenhoven, en Beatrix begroet het grauw intussen. Irene boomt met bomen in het bos. Bij haar zit er een microfoontje los.…

Een romp, een linkerarm, een flink stuk dij, ook werd een rechtervoet teruggevonden. Dit lijk is wel héél letterlijk ontbonden; de dood was onnatuurlijk, lijkt het mij. De oorzaak, zo vermoed ik nog ‘t meest, is hoogstwaarschijnlijk zelfmoord geweest. --------------------------------------------------------------------- Ondeskundige schouw-artsen…

Een flinke scheet, daarna een laatste druppel, ’t kwam in de bus, tot nut van blaas en darm. Het antwoord echter van de sterke arm kwam uit diezélfde bus, met gummi knuppel. Dus de moraal: laat u wat uit uw broek hangen, doet u dat dan bij voorkeur niet in Koekange.…

Het is hier zo stil terwijl vlak achter mij een soldaat een jongen als confetti verstrooit. Een bodemloos tegoed aan tijd verwijdt het land, en elke stap past zomaar in de voetstap van een dode. Het is hier zo groen.…

Tien joints per dag, dat zijn er nogal wat, en die dan zomaar van mama gekregen. Nu, tussen ons gezegd en ook gezwegen, ik wou dat ík zo’n moeder had gehad. Want ik verwierf daarvoor het aardse slijk met vakken vullen en een krantenwijk.…

Braaf staan de stewardessen aangetreden. De personeelschef (hoezo, bulderbaan?) spreekt tot de dames, kondigt bondig aan de dienstverlenings-tak flink uit te kleden. En wie dat wil, wordt stijlvol en discreet door Playboy zelfs nog verder uitgekleed.…

Dit briefje roept de lui (of was het: luiden ?) die schenken aan hoe-heet-dat-ook-alweer, Alz…nog wat, of zoiets toch ongeveer, tezamen in euh… dinges, in het zuiden. Maar volgens mij, dat ben ik even kwijt, vergat ik mijn donaties al 'n tijd.…

Toen eindelijk de muur viel in Berlijn, toen werden generaals pas echt heel bang. Wat heeft een militair nog voor belang wanneer er plots geen vijanden meer zijn ? De Islam bood hen mooi de kans, alsnog: Geen vijanden ? Dan máken we die toch ?…

Een wet geldt in Egypte, waarin staat dat liefde tussen mannen is verboden, zodat een homo om de wil der goden er om (en in) een wip de bak in gaat. Maar wat bij ons niet mag, kan dáár weer wel: ze komen knus met velen in één cel.…

Het wordt wel lastig reizen met de trein ! Verdwenen eerst onlucratieve lijnen, nu dreigen zelfs loketten te verdwijnen, al zal er soms nog ééntje open zijn. Straks wordt dus niet alleen de trein gemist door wie zich afvraagt: “Maar wélk loket-is’t ?”…

Ik zag dat plaatje in een blaadje staan, kocht gauw 'n exemplaar, mij goed bewust zo’n ouwe bok te zijn, op groen belust, waaruit juist zúlke blaadjes slaatjes slaan. Een pláátje, in een broekje en behaatje van ‘n blaadje, in d’r blootje, in dat blaadje !…

Die nooyt musyck en wil maecken die slaet syn hant omden trompet ende can nu soo vals clancke braecken, die nooyt musyck en wil maecken. Hi sghettert als een bosen draecke, sine ghebuure si vlughten ontset. Die nooyt musyck en wil maecken die slaet syn hant omden trompet. Die sine ooren wil vernilen, die maecket sulck gruwsaem gheluyt. Hi…