Alle inzendingen van Abel Staring

Boven het etgroen dartelen nog twee witjes de zomer uit In het oog springend dat omkrullen afvallen - onontkoombaar Je betaalt je scheel voor zicht op zee en de zit op stroef steigerhout Schokkende koersen: jaren ondermaatse vis en noedelsoep De armpjes omhoog hangt de grote kruisspin in het eigen web Een babyslakje slijmt…

Schokkende koersen: jaren ondermaatse vis en noedelsoep…

Hij wiekt van mij weg met lauwe brede slagen de wijsgeervogel…

Op de zendmast zwijgen de zilvermeeuwen de oren gespitst…

Wacht am Rhein droogt z'n zwarte hemden na het scholven…

Zomer is het nog in de eendenkooi bij de Derde Tochtweg. Een man met een juten zak over zijn schouder stapt uit de brede sloot en gaat naast mij zitten in het gras. Hij zwijgt. Tersluiks kijk ik opzij en zie een oog met het blauw van een dooie schelvis na drie dagen. Het speurt de hemel af. Na een kwartier zegt hij toonloos: - Ik zie een wolkje…

Achter mij in de zeereep verheft zich het hoge huis met de vele woningen waar ook voetballers logeren en dienaren van staat of Mars vergaderen. Velen dalen per wentelwiek uit de hemel. Samenbindend hier is de onbescheiden beurs. Zoals ook de ijzeren greep om het complex. Soms staat op de midgetgolfbaan een tank te kijk en te pronk en ratelt…

Op de eerste september mag de hond weer los op het strand. Hij stuift op het water af en dwingt me daardoor hem straks droog te wandelen. Straffe wind. Het gezandstraal begint al. Dichter bij het water spaar ik mijn bril en zie een demonstratie van Exodus. De wind vaagt het laagje water van de bank weg en droogvoets kan ik doorgaan. Maar waarheen…

Het wassend water verorbert haar vliedbergje - zij balt haar vuistjes ..................................... Op het bollenveld nemen bejaarde kraaien de muziek vast door ..................................... Altijd weer eb na vloed en dag na nacht - ons refrein is Hein ..................................... Naast Endegeest…

In optocht trekken schaduwen over de muur - op de gang brandt licht…

Op de Hoge Hil pluk ik bramen en de dag kan niet meer stuk…

Onder de dennen grondig geveegd een vierkant en geen zuchtje wind…

Mamma, kijk, de maan vannacht is een heel groot oor. Rechteroor! Het oor van Schuilevink dat minder wordt. Maar huilt een kind, dan vindt het absoluut gehoor. Doodgemoedereerd en koel ziet zij beneden de maan zonnebaden. Met een ruk trekt zij de gordijnen dicht.…

Nooit kreeg je hem goed in het vizier. Hij volgde en ontweek. Als ik rustig wou gaan zitten, vloog hij op naar de boog van walvisbeen. Hij keek de straat uit, liet langs mij heen zijn ogen weiden over het lage en het hoge wad. Aan de wal zat hij steevast op de nok van mijn dak te zwijgen. In het morgenlicht verloor de kleine vogel alle…

In de ruigte op de grond een doffer - uitgekoerd…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

Th: Thomas van der Zeyde St: Abel Staring Am: Amos Kurzweil Th: Op de steiger trippelt wit een kwikstaart naar de Zwarte Zee St: Je raapt hier kromme stokken een hele troost bij het gaan Am: Buitengaats die paalzitters aalscholvers bij de vleet Wolken groeien op de kim vaag van vorm en naamloos nog Laat ze toch verschijnen…

Oud weermiddel: wat wrakhout en zeil dat bolt in de bres uit verre zalen de wind die draden zingen laat…

In het zwembad glijdt een jongen rennend uit - dat was het dan buiten knikt vol onbegrip een meerkoet ja en amen…

Aflandige wind - een luchtbed drijft vol dromen naar de oceaan…

Na lange droogte geurt het naar aarde haring en verse baby…

Zelfs de golven toasten nu trots op Nederland met een schuimkraag…

Bij hoog water drommen kitesurfers samen - nu de wind nog .................................... Oorschampend wit een vlinder - wiens ziel gaat er van door?…

Ik zeg Pinksteren en in de kelder zingt het oud kristal…

Al die Nijlganzen met hun uitgebreid gebroed - volstrekt illegaal! Kastanjetoortsen - de takken buigen door de dichters ook 1908 0705 0805…

Dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar mij toch de muren murmureren niemand snoert hier Job de mond…

Langzaam langs die hier liggen in gelid Kraakt hier een boom? Roffelt daar een mitrailleur? Toch een specht 1908 0405 0505…

Zaailingen kwamen zagen en vergingen bismillah Allah is lief vertaalt Kader Abdolah heel creatief Schiet de berm uit raakt in zichzelf verstrikt - de maagdenpalm Op Soestdijk achter de rododendrons de krentenboompjes Op hoge poten verrekijkers op het duin - geen kip te zien Altijd en overal is de verbeelding niet…

Op Soestdijk groeien achter de rododendrons veel krentenboompjes…

De bollenvelden spelen geen leentjebuur bij Mondriaan Het duin wordt groen en het strand kakelbont van de paviljoenen Met een trekker sleept hij schelpen uit zee - beulen hoeft niet meer Blad na blad sluiten de bomen buiten mijn vergezicht Kastanjetakken laten hun groene handjes wapperen Ze verteren opgeslagen krachten - takken…