Alle inzendingen van Adriaan

Als knaapje moest hij steeds zijn speelgoed delen, dat zorgde meest voor oeverloos verdriet maar voelde hij zich weleens onbespied, ging hij alleen met schep en zandvorm spelen. Zijn neefje die dat nooit heeft kunnen velen, werd dol van drift als Samson merken liet zijn speelgoed niet met hem te willen delen en schoot dan vol met agressief…

Al honderdvijf maar hij hoeft nog niet dood. Lichamelijk valt er haast niets te klagen, de geest vertoont geen sporen van vervagen en ‘t libido is ook verrassend groot. Hij neemt zelfs Mien de thuishulp op zijn schoot die hem met regelmaat zit uit te dagen. Bij hem verveelt ze zich nog lang niet dood: drie keer per week, nee haar hoor je niet…

Als knaap ben ik er meermaals voor gezwicht om ’s nachts wanneer ik lag te hanewaken mezelf tussen de liezen aan te raken totdat zich er iets fier had opgericht. En fantaserend in het schemerlicht bedacht ik allerhande wulpse zaken die ik vooreerst wel diende mee te maken voor ‘k zeggen kon: ~ Ik ben als man gesticht.~ Maar op een dag, ik…

Onlangs heeft hij een eega uitgekozen die sprekend op zijn wijlen moeder lijkt. Haar blik heeft iets van dat meedogenloze die vrouwen krijgen als de tijd verstrijkt en liefde niet veel meer wordt dan een pose, ontdaan van gloed; en hoe je ’t ook bekijkt, er ook geen kans is op metamorfosen waaraan de maat van schoonheid wordt geijkt. Hoe…

Máximakanaal Den Bosch lekt Willem-Alexander van Oranje -ja inderdaad de baas van ‘t Koningshuis- leek indertijd in ~WATER~ aardig thuis maar nu blijkt: dat was niet veel meer dan franje. Want wat ik heden las is al te gek: ~’t Kanaal van Máxima blijkt danig lek.…

Een tochtdeur en een stoere wenteltrap die gingen op een dag eens hand in hand -niet naar het bos de heide of het strand- maar uitgebreid in Amsterdam op stap. De mensen in de stad lachten zich slap het tafereel was zeker amusant: Een tochtdeur en een stoere wenteltrap flanerend langs het Damrak, hand in hand. Carmiggelt die het ook zag…

Wijs: Hoe lang zal ik bedroefde minnaar blijven. Wel daar ben ik recht pover afgekomen, Wat was die meid een sier en spijtig ding, Ja zij scheen zelf mijn dreigen niet te schromen. Omdat ik maar een kleinigheid beging, Heeft zij terstond een talhout opgenomen, ‘Acht gij mij dan, dus sprak zij, zo gering. Wel snode vent! ik voel mijn…

Berend Vrolijk uit Zuid Laren telde bijna honderd jaren maar kon zich nog goed verpozen met een glas en minnekozen. Op een dag -voor hem geen fijne- moest hij voor de Heer verschijnen; en toen bleek dat hij met sparen een miljoen wist te vergaren. Neven, nichten, nooit gezien dachten ~als de rouwdienst klaar is gaan we mee naar de notaris…

In ‘t oude dorp, het is niet groot, bloedt de Fanfare langzaam dood door structurele ledennood, zo’n twintig vacaturen. De jeugd gaf het al heel lang op. Ze dreunen Metal, zweten Pop of Hippen hier en daar wat Hop tot in de kleine uren. De oude leden, grijs of kaal, ze doen hun best, maar ’t klinkt banaal. De embouchure slonk fataal,…

Het schrijven van eenvoudige sonnetjes pleziert hem als een zuigeling de borst die honger heeft en ook een flinke dorst. Hij tult wat af en boert zijn binnenpretjes. Het schrijven van een swingend partituurtje bekoort hem als een maagd de jonge knaap wiens libido hem verre houdt van slaap en dromen doet van menig herdersuurtje. Dus velen…

Vandaag was het dus droefenis en tranen. De cavia die ademde niet meer en legde stil haar harig lijfje neer. Hoe leid je kinderleed in goede banen? Je zegt niet ~ach zij heeft de geest gegeven, voor jou is dat natuurlijk niet zo leuk maar door haar vlooien had ik altijd jeuk, van mij had ze veel eerder mogen sneven~. Je kan ook niet een…

De mooiste boeken die ik heb gelezen? Dat valt me om de bliksem nog niet mee. Beslist geen negenhonderd moet ik vrezen al zijn het er toch wel iets meer dan twee. Maar laat ik me in dit verband beperken tot een begrensde lijst van de auteurs -al schreven zij niet allen meesterwerken- die ik beschouw als kundige fraseurs. Van Dis…

Lach er om doe niet zo zuur het verhogen van de huur mag dan aan je geldbuul vreten -wat betekent minder eten- maar dat went wel op den duur lach er om en doe niet zuur. Lach er om doe niet zo zuur want je huisbaas zal vol vuur -'t is wel haast een vast gegeven- jaarlijks naar verhoging streven 't past precies in zijn cultuur: ~Nooit…

Taaltechnisch heb ik echt een groot probleem: ik zit altijd te tobben met de spelling, is ‘t ~ei~ of ~ij~, het is een ware kwelling, ook ~ou~ of ~au~ belaagt me vaak extreem. Het ei van kip of kraai wordt kort gespeld, maar dan weer lang in ’t Amsterdamse IJ. De logica gaat echt aan mij voorbij, ik snap niet welke regel of hier geldt. Met…

Een rot vloek links of rechts maar meest van voren hij deelt ze gratis uit, de hele dag, haalt menigeen het vel over de oren maar denkt uitstekend aan zijn eigen hach. Zijn tonen blaast hij van de hoogste toren, geen Air, laat staan een fugaatje van Bach. Wat hij de wereld meestentijds laat horen brengt ergernis en tranen, nooit een lach.…

Ik zeg u wat mij aan McDonald's stoort, -’t is wel niet veel maar toch moet u het weten al is ’t alleen maar dat ik word gehoord- is dat er zo godsgruwelijk wordt gevreten. Iets extra’s af en toe, nou ja, akkoord, maar wat daar niet naar binnen wordt gesmeten, is wat mij aan McDonald's danig stoort en dat mag u van mijn part best wel weten…

De stier stond in z’n uppie in de wei door eenzaamheid geplaagd heel hard te loeien en voelde tranen in zijn ogen gloeien. Het beest was dan ook helemaal niet blij. Want in het weiland aan de overzij daar graasden wel zo’n stuk of veertig koeien maar hij stond in z’n uppie in de wei en dat deed hem door eenzaamheid hard loeien. En bovendien…

De rode dobber ligt te water, nu al uren. Geen enkel visje dat een spat beweging brengt en hij maar turen, wijl hij ondertussen denkt: ~Hier zit ik heerlijk, zonder last van dwarse buren~. Hij neemt een pilsje, wat de vreugde nog verhoogt en mijmert stilletjes ~’t mag eindeloos zo duren, een vis onthaken met zijn spartelde kuren dat is nu…

Bij ‘t horen van de naam denk je direct ~Dit beestje moet wel tot het pluimvee horen, hij is derhalve uit een ei geboren en in de buurt van Barneveld verwekt~. Helaas, dan heb je hier een onjuist beeld: ‘t Is een persoon die eigenzinnig regelt dat al wat stevig staat wordt omgekegeld en zelf steeds de vermoorde onschuld speelt. Is er toevallig…

In Muiden aan de sluis daar komen jachtjes binnen bevaren door gezinnen met blaffend hond gespuis. De sluiskolk is er klein dus dat betekent wachten en veel geduld betrachten wat leidt tot gechagrijn. Vaak breekt de pleuris uit als ‘t mokkend schippersvolkje gaat dringen voor het kolkje, dat eindigt met gemuit. Dringt nummer laatst…

Het aller ergste van die warme zomernachten vind ik de muggen die geniepig zitten wachten. Vanaf ’t plafond of linnenkast beloeren ze mijn blote bast waar naar ze met de grootste wellust dorstig smachten. Als ik het licht heb uitgedaan dan gaan ze jagen. Ze zoemen sarrend rond het bed om me te plagen. Soms landt er eentje op mijn rug…

Heeft u dat ook, die aangename smaak bij ’t eten van croissantjes met wat honing; aan het ontbijt voel ik me als een koning bij voorbaat al, als ik er eentje maak. Wanneer ik aan zo’n lekkernijtje zit, genietend van wat mijn papillen proeven -wat mij in hoge sferen doet vertoeven- bedenk ik af en toe ook wel eens dit: Voor bijen is het toch…

Wellicht komt het wel door die lange dagen dat mijn gemoed door treurnis wordt geplaagd of door de warme wind die met zijn vlagen de laatste wolken uit de hemel jaagt. De hete zon is haast niet te verdragen die zengende het droge land belaagt en ook nog die verrekte lange dagen; ’t is logisch dat mijn geest zo wordt geplaagd. Het…

De man had dorst, daarbij een droge keel dus streek ter lessing neer op een terras beschaduwd door het groene boomstruweel waar ’t met het warme weer goed toeven was. ~Eén pils, dan is mijn strot weer als fluweel~. ’t Bleek niet genoeg, er volgde nog een glas. De man -hij had nog steeds een droge keel- bestelde weer een pils op het terras.…

Een zondagsjager ging eens met zijn boot het water op om ganzen te bejagen. Zijn vaardigheid was echter niet zo groot maar als ze ~zaten~ had hij kans van slagen. Hij roeide door een riet beschutte sloot waar op de wallekant wat vogels lagen. ~Een makkie~ dacht de jager in zijn boot ~die ganzen nu met hagel vol te jagen~. Vlug laadde hij…

de vakantie komt er aan - een jaar hard werken sloopt de geest geducht - Hij weet al waar hij straks naar toe zal gaan: ’t wordt een exotisch tropisch klein gehucht. ’t Is niet ver bij de evenaar vandaan, er wacht hem dus een hele lange vlucht. Hij weet precies waar hij naar toe zal gaan: ’t is een idyllisch tropisch klein gehucht. Hij…

’t Is dom want ik had beter kunnen weten maar kon de mooie plaatjes niet weerstaan. Ze glommen mij gul van de website aan; ik was verkocht en ’t heeft me weer gespeten. Dus ben ik naar die winkel toe gegaan, men heeft er mij een stuk of tien gesleten. ’t Is dom want ik had beter kunnen weten maar kon de mooie goudkleur niet weerstaan. Een…

Een veldmuis van gevaar schier onbewust kwam uit haar hol om frisse lucht te happen en tevens om de weide rond te stappen want daartoe voelde zij een grote lust. Dan kon ze tegelijk wat warmte snappen; het land werd heerlijk door de zon gekust en zinderde van ingetogen rust, ze overwoog zelfs om een uil te knappen. Een reiger -muizen zijn…

Een wiel omvlochten met een takken krans gezeten op een paal hoog in de lucht een paartje uivers zag het in hun vlucht en dacht vrijwel direct: ~Pak beet die kans~. Zij vonden het de ideale plek om binnenkort hun jongen te gaan krijgen geen kat of vos kon tot die hoogte stijgen zo veilig als dit nest was er geen stek. Twee jongen waren uit…

Die Mannschaft hat uns Fussbal sehen lassen ja saag nun selbst, das waar kein loos gepiel, die Brasilianer sind den Arsch gewassen mit sieben - eins, mein God das waar ein Spiel! Fünf eingeschossen –Jungens was ein Klasse- im eerste Spielhelft, mens das waar subtiel. De Mannschaft hat uns Fussbal sehen lassen nun sage selbst, das waar…