inloggen

Alle inzendingen van Albert C M Weijman

1269 resultaten.

Sorteren op:

Een dichter beminnen...

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 317
Een dichter liefhebben is hemels, voor een muze. Een muze beminnen is goddelijk, voor een poët. Dichters begrijpen de roerselen van uw ziel. Ze herkennen de liefde in uw ogen. Laat hen tot uw stoutste dromen toe. Geef hen al uw zorgen en uw smart. Nooit worden verlichte dichters moe. Onvermoeibaar beroeren zij uw lichaam, en uw geest.…

Onvoorstelbaar dankbaar

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 290
Stel je voor, dat je nooit zou zijn geboren. Dat je niet zou hoeven sterven. Dat je niet zou willen leven. Dat je voor altijd dood zou willen zijn. Stel je voor, dat je gespaard zou zijn gebleven, voor alle zorgen, alle pijn. Dat je de last niet hoeft te dragen, van een dankbaar mens te moeten zijn. Stellen we ons voor, dat toeval nooit…

Kans van slagen

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 428
Ons onderwijs, is volop in ontwikkeling. Docenten zijn dat ook. De kleuterjuf werd onderwijzer. De onderwijzer leraar. De lector prof. De lonen passen niet meer bij de werkdruk. Leerlingen werden grootmondige studenten. Er kwamen veel te veel regels. De vakanties bleven kort. Vroeger gaven docenten bijles. Kom daar nu eens om! Nu moeten…

Dementees

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 298
Wanneer de schellen vallen, van onze verblinde ogen. Wanneer de bunkers die ons omgeven, aftakelen en worden afgebroken. Wanneer ons logisch denken zwijgt, en zuivere gevoelens leren spreken. Zo worden nieuwe dichters, die diep in ons verborgen wachten, onverwacht geboren.…

Zie! een moedige traan

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 476
Het zijn angstige tranen, die emmers doen overlopen. Het zijn tranen die weten, wat pijn is, wat verdriet. Het is een moedig mens, die het aandurft, om in een stille vijver van verdriet, een wonderlijke steen te gooien. Zie! De steen heeft onze angst verdreven. Onze ogen worden vanzelf weer droog. Onze vijver is opnieuw gaan leven!…

Wie deelt vermenigvuldigt

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 382
Het grote niets is zwanger, van ongekende mogelijkheden. Wie leeg wordt, stroomt vol. Het kleine wordt weer groot. Wie alles denkt te bezitten, bezit helemaal niets. Wie volmaakt is, is dood. Lang leve de onvolmaaktheid. Wie durft te delen vermenigvuldigt. Liefde!…

Kerstnacht

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 257
Deze kerstnacht, zoals alle nachten, is zwanger van prachtige verhalen, die door mensen niet verzonnen zijn. Wat onmogelijk lijkt wordt mogelijk. Wat toevallig is krijgt bedoeling. Onzin wordt diepzinnigheid. Het is een heilige geest die waait. Dromen vallen als oude verhalen, van diepgewortelde bomen. Prediker spreekt en schrijft weer…

Voorbij de horizon...

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 283
Wanneer ik in de richting, van het Hoge Noorden vaar, verdampen mijn illusies. Mijn ambities worden er lachwekkend. Angsten zie ik oplossen in moed. De schoonheid van de horizon, leert me hoe ik leven moet. Voorbij de illusies van de winter, wanneer tegenslag en pijn regeert, en de zon niet langer schijnt. Voorbij de illusies van de zomer…

Ode aan de Levenskunst

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 402
Ogen kunnen kijken, maar zichzelf kunnen ze niet zien. Oren kunnen wel horen, maar kunnen niets vertellen. Breinen kunnen denken, maar hebben zichzelf niet bedacht. Mensen die grijpen naar de macht, begrijpen van de liefde niets. Artiesten kunnen in niets liefde zien. Het sterfelijke maken ze onsterfelijk. Grillige lijnen krijgen betekenis…

Gelukkig toeval wensen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 301
De dagen worden korter en korter. Het jaar sombert zich ten einde. Ik weiger daaraan mee te doen. Ik verwacht een wonder. Wonderen geschieden, wanneer toeval verandert in bedoeling. Toeval biedt ons mogelijkheden. Wanneer wij daarvoor openstaan. Wanneer we niemand angstig volgen. Wanneer we eigen wegen durven gaan. Er is moed en liefde…

Meditatie

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 265
Wanneer het verleden, met de toekomst paart, en de dood gaat leven. Wanneer de toekomst, het verleden overstroomt, en het heden eeuwig wordt.…

De nieuwe PVVplus

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 315
De Partij van de Vrijheid groeit, want de PVV staat voor zoveel méér. De Partij van de Verbinding, waar samenwerking het wint, van verdeeldheid. De partij van de Vrede, die havikken en duiven, nieuwe snavels, en nieuwe vleugels geeft. De Partij van Vertrouwen, waar vuisten worden geopend. Waar gelovigen en atheïsten, glazen heffen…

Levenskunst

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 339
Dat mensen op aarde aanwezig zijn, kunnen dove mensen zien. Kunnen blinden horen. Waarom mensen op aarde rondlopen, kunnen alleen artiesten ons vertellen. Een artiest kan van toeval bedoeling maken. Onzin kunnen ze veranderen in zin. Van gedachten maken ze beelden. Van chaos harmonie. Mensen die leven zin durven geven, zijn vriendinnen…

Ons hart op onze tong

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 391
Tongen laten onze stemmen trillen, wanneer ze vol van liefde spreken. Het is ons hart waarin de liefde zetelt. Ons heilig hart, dat levenslang ons bloed laat stromen. Ons hart dat sprekend op onze tong, in blind vertrouwen klopt.…

Koffietijd

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 334
Koffie vertraagt de tijd. Thuis of langs de weg. In een grand café, of in een koffiehuis. Aandachtig koffie drinken troost. Vraag niet hoe, vraag niet waarom, want goddelijke koffie begrijpt, wat wij mensen niet begrijpen kunnen. Koffie ontspant ons lichaam. Genieten van koffie voelt als een oase. Genieten van koffie voelt als rust, binnen…

Doen en laten

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 346
Doen,zonder te willen. Gewoon, omdat het moet. Laten, zonder te moeten, gewoon, omdat ik dat wil, maakt wat zuur is zoet. Maakt wat kwaad is goed.…

Geen einde, geen begin

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 286
Onder het oppervlak, van onze dagelijkse sleur, sluimert toch ons vuur. Onder de donkere wolken, van onze teleurstellingen, wachten ons troost en hoop. Onder de golven, van ons alledaagse leven, stroomt onze liefde. Onder de spiegelingen, van onze illusies, wacht ons het wonder, van de werkelijkheid. Wacht ons ons trouwe leven,…

Moeder van alle moeders

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 612
Ken ik haar, ken ik hem, de vrouw, de man, de mens, die moedig door ons leven liep? Ik kan en wil haar niet vergeten, mijn gestorven moeder, die wijze vrouw, die me het levenslicht liet zien. Ken ik mezelf? Die man die vijfenzestig jaar geleden, in het logeerbed van zijn oma sliep. Begrijp ik hem? Die oude man, die ik in de spiegel zie…

Heilig verbond

hartenkreet
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 388
Religie betekent opnieuw verbinden. Religie is een heilig verbond, dat alle religies samenbindt. Dat moslims religieuzer worden, is goed nieuws. Moge alle mensen hen volgen. Religieus zijn betekent liefhebben. Het hart van alle religies is liefde.…

Uit toeval bedoeling

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 475
In de leegte, tussen oude sterren, worden nieuwe sterren geboren. Zo ook ontstaan planeten, uit onzichtbaar sterrenstof. Zo ook trekken oude gedachten, die geen mens kan zien, nieuwe gedachten aan. Zo ook trekken gestorven mensen, nog ongeboren kinderen aan. Zo ook ontstaan gedichten, die nog niet bestaan, uit het bijna niets. Uit leegte…

Waarlijk léven

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 279
Wanneer een mens moet wikken, of wordt gewogen, tussen kwaad en goed. Wanneer een mens buigen moet, of wordt gebogen, tussen vallen en weer opstaan. Wanneer een mens faalt, of hopeloos verloren raakt, tussen angst en moed. Wanneer hij denkt dat hij sterven zal, maar toch niet dood gaat, te midden van hetgeen hij vreest. Ja dan ervaart…

De Baarnsche Laangracht

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 322
Het graven van de Laangracht, heeft vele voeten in de aarde. Wat moet dat wel niet kosten? Wat is de toegevoegde waarde? Enhousiaste Laanse winkeliers, werden bij het plan betrokken. Het graafwerk is al voltooid. De strandjes zijn al bijna klaar. Straks zal een duurzaam pontje, de straat van Laan in varen. De angst bestaat dat critici,…

Proef het leven

hartenkreet
1.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 302
Proef het leven! Het leven beproeven. Is nieuwgierig zijn. Is proberen. Is leren. Het leven op de proef stellen. Is experimenteren. Is uitdagen. Is durven. Het leven woordeloos proeven. Is voelen en ruiken. Is horen en zien. Is tasten. Is aandachtig zijn. Is liefde. Is leven.…

Bellen blazen

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 354
Zoals de wind waait. Zoals de wind, verwaait ook ons leven. Zoals in de laatste zucht, van een afgeleefde dichter. Zoals in de eerste schreeuw, van een pasgeboren kind. Zoals de wind waait, zoals een storm raast, zo verhaasten we ons leven. Gelukkig verstaan mensen de kunst, om ook vrij te kunnen ademen. Zoals een kind doet, dat…

Malheur

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 347
Wie gelooft dat achter ongeluk, geluk wil sluimeren, is, ondanks alle tegenslag, een gelukkig mens. Wie als kleine bierbrouwer, Malheur durft te brouwen, brouwt geen klein, maar zéér groot bier. Prosit! Bonheur! Santé!…

Smart

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 269
Wie beseft dat groot, klein kan zijn, en klein groot, is slim. Zij die groot denken, geloven in een nieuwe start. Biologen ontwerpen nanorobots. Mercedes een elektrische Smart.…

Van alle moeders

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 275
Bestond er één mens, die mij ten volle begreep? Bestaat er één mens, die ik, met héél mijn hart, lief kan hebben? Het is mijn lieve moeder, die op aarde niet meer beeft, van angst. Het is mijn sterke vrouw, die niet op mijn moeder lijkt, maar waarin moeder is blijven leven. Van haar, van hen, hou ik, met héél mijn hart. Het hart van…

Koffiedrinken

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 501
Lucht, aarde en water, voeden koffieplanten, die bessen laten rijpen, in de tropenzon. Koffieboeren kweken. Koffiebranders roosteren. Barista's maken koffiedrank. Mensen met liefde en passie zijn het, die ons vitaliseren. Zij zijn het, die ons laten genieten. Van het mysterie dat we koffie noemen. Van het leven zelf.…

Waddenzee

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 416
Water, dat zand grijpt, en weer los moet laten. Wind, die wolken drijft, tot voorbij de horizon. Wad, dat eeuwig verandert, en toch hetzelfde blijft. Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

Naar de oceaan

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 288
Het gedrag, dat wij mensen vertonen, is niet wat wij ten diepste zijn. Het gezicht, dat wij anderen laten zien, is niet ons oorspronkelijke gelaat. De meningen, die we elkaar mededelen, bewijzen dat DE waarheid niet bestaat. Mensen zijn als ziende ogen, die naar hun eigen ogen zoeken. Zij weten niet dat ze bestaan. Wij mensen zijn…
Meer laden...