Alle inzendingen van Albert

Ik kijk weer met blinde ogen, naar een wereld die verdwijnt. Ik luister opnieuw met dove oren, naar geluiden die verstommen. Wat is gebleven is geschiedenis. Ik kijk weer met open ogen, naar een wereld die ontstaat. Ik luister met gespitste oren, naar muziek die blijft. Getuigen van eeuwigheid zijn wij.…

Bessen zijn supergezonde vruchten. Ze zijn het hele jaar te koop. Ze groeien bij ons. Maar niet nu. Gelukkig zijn Nederlanders wereldburgers. Bessen kun je gewoon kopen bij de super. Het zijn immigranten. Bessen van vrede. Vruchten uit Peru.…

Mensen die denken, dat politiek vals en saai is. Dat mensenmensen soft zijn. Dat politici op baantjes jagen. Dat regionalisten nationalistisch zijn. Dat de Friese dichter Troelstra zwijgt. Die mensen kennen Lutz Jacobi niet! Mensen, maakt u zich geen zorgen. Pieter Jelles is niet van gisteren. Lutz is van vandaag de dag. Met het oog op…

De mens, die machteloze mensen, in de onvoltooid verleden tijd, zijn woord en leven gaf. De man, die sprakeloze mensen, leerde spreken. Die grote Friese dichter, die over grenzen heen kon kijken, spreekt ook vandaag tot ons. Kom samen naar hem luisteren, wanneer zijn standbeeld, ons de toekomst laat zien.…

Mensen willen worden verstaan, in alledaagse taal. Maar die taal is de wortel, van ons aller misverstand. Mensen willen worden aangevoeld, in de taal van het gevoel. Daarom moet onze taal, worden vertaald en vervoeld, in alledaagse gedichten. Daarom dichten mensen graag. Dichter bij het wonder. Dichter bij elkaar.…

Genen reizen in estafette. Ze zijn onsterfelijk. Dat wij maar een eeuwtje leven, is helemaal niet waar. Onze voorouders hebben we niet gekend. Ze hadden hun stokjes al doorgegeven. Zij zijn gestorven, maar niet verloren. Wij levenden doen al jarenlang ons best. Nakinderen zullen eeuwen na ons erven. Zij zijn nog ongeboren.…

Waarom anderen anders zijn dan ik ben. Waarom ik twijfel waar zij zeker weten. Mijn doodgeboren antwoord is daarom. Ik snap niet waarom ik iets laat of doe. Ik ben opgehouden met vragen naar waarom, omdat een antwoord onbegonnen werk is. Wij mensen hebben al meer dan genoeg werk, met het beantwoorden van het hoe.…

Ik deel mijn mening. De waan van mijn dag. Ik geef je mijn hand. Die wil ik weer terug. Ik schenk je mijn hart. Onvoorwaardelijk.…

Golven komen en gaan. Bladeren vallen van bomen. Wolken drijven met de wind. Zonder plan. Vanzelf. Spontaan. Leven eindigt en begint. Leven begrijpen is onbegonnen werk. Elk mens beseft dat. Onbewust. Alles wat adem heeft weet. Elk ongeboren kind.…

Men kàn geen vlammen als een gouden vloed Uit éen vaas gieten in een andre vaas: Daarbinnen branden ze en een bevend waas Gloeit door het hulsel heen met halve gloed. Open het nooit – het is zo schoon, en ’t moet Zó schoon zijn, blijvend in die zelfde plaats: Die vlam zal niemand zien: zij zal, helaas! Zichzelf verteren, daar haar niemand…

Ik ben gestemd om een sonnet te maken, Teer-blauw als mij Japanse verzen lijken, Zo vlak als water, dat geen rimpels strijken Tot vloeiend matglas, waar zij de' oever raken. Fijn porselein met verwende smaken, Bleek-blauwe poppen die zo wijd uitwijken, En zonder perspectief - de rijken kijken Bij 't kopen, of de kleine barstjes kraken.…

Katers en poezen leven in een paradijs, waar mensen zondig werden uitgedreven. Weer wacht het paradijs op ons, wanneer mannen verlichting vinden, en vrouwen poezelig willen zijn. Mijd appels en verboden vruchten. Eet uw eerlijk verdiende brood. Daal af de kelders van uw zonden. Vind daar uw beste rode wijn.…

Mijn ziele is in mijn zangen, Mijn zang is mijne ziel: Mijn lied is 't zoet verlangen, Dat in mijn harte viel. Dat groeit daar stil verholen, En groeit straks wonderhoog, En rankt in duizend bloemen Der wereld uit het oog.…

Wie niet gemiddeld is mag zich gelukkig prijzen. Normale mensen voldoen aan normen. Zo iemand noemen we conformist. Conformisme is een dodelijke afwijking. Conformisten sterven in de massa. Ik hoop dat u zich dat realiseert. Of altijd al onzeker wist.…

Jezelf willen verdedigen, terwijl niemand je aanvalt. Dat is agressie. Defensie is niet vredelievend. Giftige tongen en laffe wapens, zijn de wortels van het kwaad. Oorlogen beginnen niet ver van huis. Geweld leeft in doodgewone mensen. Bij vredelievende mensen zoals wij. Bij liefhebbers van de liefde. Bij haters van de haat. Afgunst…

Wanneer ik iets erg graag wil, wil dat helemaal niet lukken. Wanneer ik iemand verwacht, komt iemand anders langs. Wanneer ik iets niet zoek, zal ik het vinden. Zoiets droomde ik vannacht. Ik moest deze feiten noteren, terwijl ik liever slapen wil. Perfecte verwachtingen komen niet uit. Mijn plannen lopen in het honderd. Niemand loopt…

Hier, vandaag in Lilla Hyttnäs, ontmoet ik de kleinzoon van Kersti, de dochter van Carl en Karin Larsson. We kijken door een venster naar de ruimte. Dezelfde bloemen bloeien in de tuin. Hetzelfde uitzicht over het meer. Het huis straalt weer in de zon. We kijken door een venster naar de oude tijd. Tijd die hier aarzelend heeft stilgestaan…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

In het holst van de nacht, vraag ik me af wie ik ben. Wat we over onszelf weten, weten we van elkaar. Hoe ik over mezelf denk, verneem ik van hem, van haar. Steeds houden we elkaar spiegels voor, waarin we ons zelfbeeld kunnen zien. Voldoen we aan elkaars verwachtingen? Illusies van haar, ideeën van hem? In het holst van de nacht, besef…

Met je blote poten in de modder staan. Vallen, opstaan en weer dóórlopen. Vuile handen maken. Dat is de kern van ons bestaan. Met blije gezichten door de modder gaan. Dat is gezond voor onze geest. Sterker nog. Dat is een feest! Voor toeschouwers is het leerzaam. Voor ons die met schone handen, aan de zijlijn blijven staan.…

Wie vindt het verschrikkelijk, dat wij de Romeinse tijd niet hebben meegemaakt? Dat de Middeleeuwen zijn voorbijgegleden? Wie lijdt eronder, dat de toekomst nog niet gekomen is? Mijn kleindichtertje van vier zeker niet! Spontaan liet zij een pareltje uit haar mond vallen. Zomaar, ongevraagd sprak zij: 'Als je dood bent, ben je weer in…

Mensen voelen zich eenzaam. Buitengesloten. Onbegrepen. Uitgestoten. Suïcidaal. Mensen raken de rode draad kwijt. Vallen, maar staan toch weer op. Wie opgevangen wordt beseft, dat rode draden ons verbinden. Vriendschap met ons hele hart. Atomen met moleculen. Liefde met elkaar.…

Mooie boeken met verhalen en gedichten, worden uitgegeven met een kleurig lint. Wanneer je zo'n boek dichtslaat, zorgt een bescheiden lint ervoor, dat je snel de rode draad weer vindt. Door elk mensenleven loopt zo'n rode draad. Wanneer we die draad zijn kwijtgeraakt, vertelt ons leeslint dat ons verhaal, na goede en na hele slechte dagen,…

Veel willen weten van weinig. Dat heeft me altijd afgestoten. Het gevoel van af te dalen. In een bodemloze put. Mijn hel. Weinig willen weten van veel. Dat heeft me altijd aangetrokken. Het gevoel van op te stijgen. Om voorbij de horizon te kunnen zien. Mijn hemel. Waar alles met alles is verbonden. Waar moederliefde op ons wacht. Dat…

IJsland, Jan Mayen, Spitsbergen. Eilanden waar de natuur regeert. Waar mensen groots en klein zijn. Mijn scheepje ligt daar afgemeerd. Als kind al ben ik vertrokken, naar die hoge landen aan de zee. Zwervend in mijn warme bed. Mijn Bosatlas, daar sliep ik mee. Ik hou van oude, stoere schepen. Van ijs, van storm en van zonneschijn. Het…

Dat ik me niet langer verzet, tegen de loop van het leven. Tegen het feit dat alles stroomt. Dat ik niet langer weerstand bied, tegen verandering. Tegen de waarheid van de dood. Dat ik niet langer vasthoud, aan gebeurtenissen. Aan de halmen van het stro. Dat ik niet krampachtig wil behouden, waar ik met mijn hele hart van hou. Ik hou…

Dat wij mensen dieren zijn, gelooft bijna niemand. Dat mensen super zijn, gelooft bijna iedereen. Wilde zwijnen zijn schadelijk, voor onze bossen. Mensen produceren varkens, in supergrote stallen. Hoe groter stallen zijn, hoe beter, menen boeren. Hoe groter stallen worden, hoe beter voor het dier. Dierwelzijn en betaalbaar vlees.…

Het licht dat troostend straalt, door gebrandschilderde ramen. Het licht dat troostend valt, op een eikenhouten kist. Een kist waarin een voltooid leven, zijn laatste rustplaats vindt. Het evangelie van het brekend licht, dat ons een groot geheim laat zien. Hoe de dood zichzelf verjongt. Verterend in een hemels vuur. Vergaand in moeder aarde…

Definities maken van stromend water ijs. Symbolen verstarren wat werkelijk is. Liefde doet ijskoud ijs smelten. Liefde maakt mensen wijs.…

Werkelijkheid blijft onwerkelijk. Feiten blijken verbeelding. Meningen zijn dat ook. Wanneer ze worden geuit veranderen ze. Veranderen ze in as en rook. Fantasten fantaseren fantasie. Dichters verdichten gedichten. Dat is niet waar maar raar. Politici verdraaien feiten. Dat is niet raar maar waar.…