Alle inzendingen van Albert

Mijn lichaam heeft me gewekt. Het is vier uur in de nacht. De slaap kan ik niet meer vatten. In het aardedonker daal ik af. Over de trap bereik ik onze kamer. Het is donker hier. Het is stil. Wonen wij hier wel? Daverend tikt onze klok seconden, over het landschap van de tafel. Ik hoor geluiden in mijn oren, die ik overdag nooit hoor.…

Jouw goede nieuws van vandaag, gaat onze wereld niet veranderen. Mijn kleine nieuws voor morgen, zal niemand gaan schokken. Een bakker die onze taart gaat bakken. Een kind dat graag naar school toe gaat. Een chirurg die een gezwel verwijdert. Een politievrouw die helpt op straat. Moeders die hun zonen corrigeren. Werklozen die mooi werk…

Aan alles wat zinloos lijkt, geven creatieve mensen zin. Dichters kunnen uit onzin zinnen kneden. Pottenbakkers vormen zin uit natte klei. Van geluiden maken muzikanten tonen. Van poëzie worden sombere mensen blij. Menig mensenleven verloopt zinloos. Wie geen zin heeft om zin te geven, loopt zinloos in de weg. Loopt zinloos door dit leven…

Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast, totdat ik kon begrijpen wat je schreef. Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken. Om te aanvaarden, al wat ons overkomt, in voor- en in tegenspoed. Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn, maar dat we gedachten kunnen leiden, van kwaad naar goed. Je hebt ons geleerd…

Wáááf wáááf wáááf - wááááf wáf wááf wáááf wááááf wáááf - wááááf - wáááf wááf etc. (Utrecht) Whauhf whauhf whauhf - whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf whauhf - whauhf whaufh etc. (Den Haag) ETCETERA…

Hij werd gevonden in een achtertuin. Een papegaai dient van zich af te lullen. Zwijgt hij of wordt hij kort van stof dan gaat hij bij de oude prullen. Vond hij ons heksje Caro mooi? Hoewel nog wat verlegen hupte hij snel nader in de kooi en toonde zich wel toegenegen. `Onno' werd zijn roep- en doop-, `Zel' wat flauw zijn achternaam.…

Niet langer ben ik ziende blind. Steeds beter kan ik door tijd en ruimte zien, waarom ons leven zijn eigen wetten kent. Leven, dat ik met hart en ziel wil leven. Wetten, die ik zonder ze te kennen, dien. Ik zie hoe liefde blinde haat verdringt. Ik onderga mijn laffe tegenstrijdigheden, in een wereld vol contrasten. Ik zie schaduwen vluchten…

Mijn vingers laat ik ritueel dansen, boven mijn hoofd, in bed, tijdens het wakker worden. Elke morgen weer ben ik getuige, van een wonderlijk wonder, dat Adam al heeft gekend. Een idee komt gedachteloos in me op. Mijn vingers beginnen met bewegen. Gaf ik de opdracht aan mijn spieren? Zijn het mijn dansende vingers wel, die worden voortbewogen…

Mensen worden ongevraagd geboren, zoals druppels ontstaan, middenin een zee van tijd. Regenbogen verschijnen, wanneer licht wordt gebroken, zoals ook mensen breken. Zo groeien wij dankzij het levenslicht, dat de bron is van eeuwigheid. Door vallen en opstaan leren mensen leven, leren wij de taal van tijd verstaan.…

Het wordt al stiller in onze straat. Buurtbewoners zijn met volgeladen auto's, van hier naar daar getrokken. Velen zijn op zoek naar groener gras, sommigen naar de stilte. Kuddedieren zijn ver van huis gegaan. Wat rusteloze mensen elders zoeken, is in alle rust thuis gebleven. Stil werd onze zomertuin. Vredig ons bestaan. .…

Als kleinkind wilde ik zo graag, groter dan mijn grootvader zijn. Als oudste zoon moest mijn opa, na de dood van zijn vader, kostwinner worden. Moeder verkocht heet water en vuur. Opa werkte in een stinkende fabriek. Twee oorlogen en de grote crisis, heeft hij moedig overleefd. Nu we even oud zijn besef ik pas goed, dat ik onverdiend…

Vijfenzestig jaar geleden, keek ik tegen mijn opa op. Vandaag de dag, ben ik net zo oud als hij. Gelukkig is mijn oude hart, dat van een kind gebleven. Mijn opa maakte zelf sigaren. Met smaak rook ik ze nu ook, zoals de grote opa's van toen. Ik hou van kinderen en van opa's, die gedurfde dingen doen.…

Onze oude kater is uit de tijd, maar toch is hij gebleven, in mijn ziel en zaligheid. Wat ik van hem geleerd heb, kan niet meer verloren gaan. De buitenwereld krijgt minder vat, steeds minder vat op mijn bestaan. Hij leerde ons wat ontspanning is, temidden van de wanen van de dag. Hij leerde me wat aandachtig kijken is, naar de kleine…

Geleerden hebben ontdekt, wat nooit heeft bestaan. Tijd. Mensen kunnen niet ontdekken, wat altijd al bestond. Eeuwigheid. Vissen weten niet, wat water is. Vogels beseffen niet, wat leven is zonder lucht. Alleen kunstenaars weten. Alleen kunstenaars maken. Levensgenieters leven. Dichters dichten. Van niets maken zij iets.…

Het is half vijf en ik luister. Een vroege merel begint te zingen. Voor dichters is het nog te vroeg. Ik blijf zwijgen in het duister. Het wordt vijf uur en ik kan weer zien. In de kamer wordt het langzaam lichter. Een schilderij zwijgt nog aan de muur. Woorden komen spelen met de dichter. In mijn hoofd zie ik woorden samengaan. Wat nog…

Ik kom als invalhulp bij deze klant voor de allereerste keer. Als altijd doe ik een quickscan; ik inventariseer. Wat voor vlees heb ik in de kuip? Houdt de verwording hier al huis? Ligt de hulpvrager soms in een stuip? Kijken hoe ik de boel het beste kuis. Waar begint de afvalberg? Soms bij dat bord met kiprestanten? Nooit eerder zag ik…

Leer ons begrijpen, wanneer onbegrip ons omgeeft. Bied ons inzicht, wanneer we niets meer kunnen zien. Breng ons weer samen, wanneer we elkaar loslaten. Houd ons vragend verstand bijeen, wanneer niemand ons antwoord geeft. Laat iets van U horen, wanneer niemand iets te zeggen heeft. Leer ons liefde geven, maar laat ons niet met lege handen…

Stel je eens levendig voor, dat je je ego verliest, en nooit meer terug kan vinden. Je zou dan werken als een organel, in een weefselcel. Je zou stromen als bloed, dat lichamen liefde geeft. Je zou dan zelf een lichaam zijn, dat verbonden is met al wat leeft. Je zou dan weer blij worden als een kind. Stel je eens levendig voor, dat je…

Wanneer niets gedaan kan worden, wat moet een mens dan doen? Wanneer die zware steen toch valt, in onze rimpelloze vijver. Wanneer we schreeuwen als een beest, maar er niemand is die naar ons luistert. Wanneer ons hart klopt in onze keel, en onze ademhaling stokt. Wanneer onze radeloze angst, de zon verduistert. Wanneer niets kan worden…

Als ik me al solidair verklaar met een club die vroeger simpelweg voor anker ging, maar nu op armen en benen, indianennamen, goeroes, schedels, totems brandt en daar waar plek is onder de oksels nog wat linten in knoeierige bomen hangt, verloren liefdes alsof het niets is wissend en die met heel die beeldenstormneurose zelden getuigt van authenticiteit…

Hoe licht dat na de tijd bereisd en zwarte gaten doorkruist te hebben, dooreengeschud, verstikt, geplet als navrant juweel opkrabbelt in de ogen van een kindvluchteling.…

Nieuws houdt van fouten. Zakken worden vernieuwd, nieuws blijft immer oud. Zoveel vriendelijkheid is om ons heen te vinden. Zoveel gaat er goed. Zoveel operaties slagen. Zoveel mensen leven verder, die uit de dood zijn opgestaan. Godsdienst heeft voor velen afgedaan. Zonder fout nieuws kunnen we leven. Maar leven zonder anonieme goedheid…

In het ongelooflijke wonder, dat je er als mens mag zijn, kan bijna geen mens geloven. Geen mens kan vinden, wie of wat hij al is. Wat je van nature bent, kan nooit worden gevonden. Toch blijven we zoeken. Naar erkenning. Naar aanzien en naar macht. Naar status en schone schijn. Naar mensen die moeten bevestigen. Dat wij recht hebben…

Brexit is een noodzakelijke leerschool! Om aan het verkeer deel te nemen, moet je een geldig rijbewijs hebben. Om aan de democratie deel te nemen, mag je zonder stembewijs stemmen. De toekomst wacht! Het mondialisme! Dichters zullen blijven dichten. Nationalisten zullen zwichten.…

Natuurlijk bestaat de dood, niet. Al wat bestaat blijft leven. Moleculen worden weer atomen. Zalmen keren stervend terug, naar hun geboortebron. De dood is een menselijk ego, door deze dichter, ten dode opgeschreven.…

Toen ik begon als dichter, wilde ik vragen stellen en antwoorden geven. Nu ik op gang ben gekomen, wil ik antwoorden stellen en vragen geven.…

Voordat we werden geboren, kenden we nog geen verdriet. Maar tussen wieg en graf, zullen we verdriet ervaren. Angst en pijn zal een deel, van onze blijdschap zijn. Tussen wieg en graf, moeten we leren leven. Tussen wieg en graf, moeten we leren geven. Tussen wieg en graf, en zullen velen vragen, waarom ze hebben gehaat, en wie hen…

In het diepste geheim wordt gewerkt, aan een vernietigend wapen. Het effect zal huiveringwekkend zijn. Atoomwapens zijn straks kinderspel. Violide transformeert testosteron, en zet dat om in endorfine. Wanneer het mondiaal wordt verspreid, betekent dat het einde van de mensheid, zoals wij die nu kennen. Het einde van het voetbalspel. Het…

Wanneer paniek ons wil wurgen, wil ik naast je staan. Samen zullen we rennen voor ons leven, door tegenslagen en de zwaarste storm. Als het moet, ons lange leven lang. Wanneer we om durven kijken zien we, hoe angstig onze laffe duivels zijn. Ze vluchten! Panisch rennen hoeft niet langer meer. Voor paniek zijn we niet meer bang.…

Niemand van ons mensen weet, wat leven is. Astronomen zoeken leven, in het verre duister. Biologen experimenteren, bouwen prachtige theorieën, op wat hun eigen ogen zien. Filosofen strijden. Chirurgen snijden. Dichters dichten. Theologen weten van God, helemaal niets. En ik? Ik twijfel aan mezelf. Dat is tenminste iets.…