579 resultaten.
Zomaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 Zomaar een zomerse dag in September
de zon schijnt plotseling in volle kracht
jij kijkt naar mij, ik naar jou
plotseling verlang ik weer naar de Decemberkou.…
Dit is wat ik mis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 706 Het huis wordt alleen maar groter
de leemtes groeien mee
kleuren worden doffer
en terwijl jij wegloopt worden de echo's luider
zo blijf ik hier in een ruimte
die oorverdovend is
en buiten speelt muziek
“dit is wat ik mis".…
Het raamkozijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 251 Het regent
iedere druppel druipt langs het glas
van het raamkozijn
iedere druppel gelijkt een traan
uit een broos en verbitterd lichaam.…
Kerkklokken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Wanneer in mijn dorp vroeger de kerkklokken luidden
was dat of voor de doden of voor de bruiden
tegenwoordig hullen zij zich in stilzwijgen
men rust liever uit dan zo'n tijding te krijgen.…
Mijn boeken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 Boeken over mensen
over hoe zij op hun zoektocht gingen
rivieren waren onrustig en breed
zeeën waren diep en wild
woestijnen waren echt droog
zelfs geen fata morgana verscheen daar voor hun ogen
hun strijd om te overleven
over deze mensen en hun reis
verhaalden mijn boeken
maar zij zaten op hun Ikea bankstel.…
Gevecht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 205 Je foetert in stilte op hen die lijken te creëren op commando
op hen die sonnetten schrijven als ging het vanzelf zo
diep van binnen weet je beter
gedichten gelijken gedrochten
als je niet eerst met woorden hebt gevochten.…
Verslaving
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 176 Ik huil vrolijke tranen
ik heb gewonnen
in het verslavende gevecht
ik volg nu de juiste banen
heb mij herwonnen
voel me weer mij en ben het echt.…
Jij schuilt bij me
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 220 Toen het die dag regende
heb je je verscholen
in de mouw van mijn regenjas
en toen je ging
ben je eigenlijk nooit gegaan
je bleef haken met je altijd
"ik heb het zo koud vest"
aan mijn hart.…
Niet jij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 Je bent gegaan,
ondanks dat ik je had verzocht te blijven
daarna heb ik je overal gezocht
in de ogen van de mensen
in hun broekzakken, zelfs in hun lijven
ik heb je niet kunnen vinden
mijn zoektocht is voorbij
er ligt iemand aan mij zij
ik kijk nog even
nee, niet jij.…
Afscheidsbrief
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 775 Ik doe mijn hart in een mand
dan kan die bij de voordeur
wat zal ik doen met mijn verstand?
ik plaats het bij mijn hart
beide zijn nu overbodig
neem alles mee voor mijn part
ik heb niets meer nodig
ik weet niet waar ik heen ga
oh ja, mijn papieren liggen in het zwarte kastje
in de la…
De trein vertrok
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 499 De trein vertrok
en liet mij achter
met een gat in mijn hart
ik rende nog over het perron
maar natuurlijk was ik trager
jij snelde vooruit
en ik bleef daar uiteindelijk
stil.…
Kerstkind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 681 Van het kerstkind
die vanuit de kerstboom naar beneden daalde
daarover verhaalde zij
of zoiets in ieder geval
want de kerstman die bestond niet
alleen Sinterklaas
maar die was al lang geleden geweest
de cadeaus die waren van hem
of zoiets, het was in ieder geval feest.…
Gedacht gedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Woorden denderen door zijn hoofd
ze versnellen bij ieder van zijn gedachten
met iedere slag van zijn hart
en plots is hij bij machte
zin te maken uit de warboel
die naar boven drijft
het is die ene gedachte
die overblijft,
waarop hij al zo lang zat te wachten
het gedicht van zijn gedachten.…
Zo wil ik zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 164 Zo wil ik zijn
een schilder die een kaal canvas
omtovert tot een fleurig landschap
of gewoon tot een oude regenjas
zo wil ik schrijven
als de dichter die een blanco vel papier
weet te vullen met zijn gave te boeien
door een liefdevolle beschrijving van zijn huisdier
of zulks dat je zelfs de koeien hoort loeien
zo wil ik zijn
een mens…
Liefdesbrief?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 253 je ogen diamanten
ze flonkerden in een zwoele zomeravond
fluisterde daar de nachtegaal?
was het de hand van God die maakte
dat jij zo voor me stond?
jij was de verschijning
die mij in één ogenblik verwarmde
of was het toch de zon met zijn laatste straal
die ik voelde toen jij mij omarmde?…
Brandnetels
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 243 In de nacht kwam hij
hij vond zijn weg moeiteloos
hij bleef en voelt als brandnetels
vernietigt alles op zijn weg
de rots spat uiteen
laat me
laat me toch.…
Dichter zijn is een eenzaam vak
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 125 Ik lijk alleen nog voor mezelf te schrijven
ik duid dat niemand euvel
schrijven, maar ook lezen is het beklimmen van een heuvel
zo is het en zal het altijd blijven.
maar weet één ding
het is een eenzaam vak dichter zijn
je zit wat voor je uit te staren
wacht soms zolang dat zelfs de melk en boter verjaren
het geeft je alleen maar maagpijn…
Je hebt me niet verlaten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 226 Ik heb mijn hart ferm gesloten
voor het geval er een ander
binnen komt geslopen
en ook al klopt hij hard
ik laat hem buiten staan
alleen jij kan zomaar binnengaan
je bent gegaan
maar ik weet het zeker
je hebt me niet verlaten.…
Dakloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 340 Ik ken alle kamers in dit huis
ik ken de gordijnen die er hangen
ken zelfs het stof dat op de vensterbanken ligt
ik keer me naar jouw gezicht
en ik ontwaar een vreemdeling
de ogen, de huid, het haar
ze zijn me onbekend
terwijl ik weet dat ergens daar
jij er moet zijn
ik ken alle kamers in dit huis
blindelings loop ik er door heen
er…
De zilveren vlinder
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 In mijn dromen komt de zilveren vlinder
zij brengt mij op zijn tere vleugels
naar een wereld vol sprookjes
dat is heel wat anders
dan de bittere werkelijkheid
daarin is immers nooit de tijd
om weg te zweven
al was het maar heel even.…
Jouw naam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 238 Ik heb met jou gewandeld door het koren
stilletjes, niemand die ons kon horen
wij wandelden door een witte mist
zonder dat iemand het ook maar wist
wij waren naamloos
omdat jij dit verkoos
ik ken je lichaam
kende ik nu maar je naam.…
Woordpijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 315 Ik ben woordeloos
wat eens zo krachtig was
is nu gebroken en broos
waar zijn de golven van gedichten
waarin een ieder zich wel duizend maal kon baden
het laat zich slechts raden
ik ben degene die in stilte lijd
ik smoor mijn woordpijn met mijn kussen
kon iemand de brandende pijn van mijn dichtershand maar blussen
ik ben de sleutel tot…
Dageraad
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 Je hebt me gevonden tussen het kreupelhout
jij streelde mijn hoofd, mijn hand en ontwarde mij
liet mij vrij
ik ging op weg
ik hoorde in de verte nog je lach
zo mooi begon de dag.…
Radeloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 Tussen waken en slapen in
waant hij zich in een wereld
van gebroken glas.…
Dagdromer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 Waarheen gaat dit leven
met zijn uitgestrekte weiden
van gewassen kledingstukken aan de lijn
in de felle zon
doe je je ogen dicht
en verdwijn je in de hoge wolken
je bent er moeiteloos naar toe geklommen
daar beneden zie je de drommen
mensen van transparant glas.…
Kopje suiker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 204 Mijn buurvrouw was de geleende vuilniszak
en af en toe wat vulling voor de kattenbak
dieper reikte het contact nooit
ik ben enigszins verstrooid
Ik kreeg vandaag een kaart
dat haar klus was geklaard
ik heb spijt als haar op mijn hoofd
ik heb haar ooit eens een kopje suiker beloofd.…
Zin
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 144 Ik kan slechts simpel schrijven
ik raap wat scherven op
hier en daar een woord
misschien wordt het dan een zin
dit past het best bij mij
niet onstuimig, niet bruisend
maar eerder kalm, bedeesd
dat bevredigt mijn zinnen het meest.…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 391 Ik zag jou
ik stierf gewoon
de angst voor je woorden, je hoon
ik zag jou
voelde de kou
door mijn aderen heen
ik zag jou
zo voor mij staan
ik was als aan de grond genageld
zou het ooit anders gaan.…
Mijn schaduwvriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 534 Je bent een schaduwvriend geworden
vooral in de zomer wanneer de bomen
vol bladeren langs de beekjes staan
de vlinders die verraden je aanwezigheid
ik kijk op en zie ze dwarrelen dwars door je heen
maar als de zon achter de wolken verdwijnt
besef ik te laat
dat je in het duister alleen bent weggekwijnd.…
Laatste woning
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 161 De wanden zijn van papier
je scheurt ze zo kapot
de mensen zijn van karton
kijk maar goed, ze zijn al bijna verrot
beschimmeld door het vocht
dat door de muren komt
of gewoon door de tocht
kijk, ze kruipen omhoog langs het behang
nee, ze hebben niet meer zo lang.…