Alle inzendingen van An

Vaders met ontbijt op bed vaders met cadeaus vaders met een lieve grijns vaders in de dop, vaders in het zonnetje vaders in het net, vaders die de hele dag, in het middelpunt worden gezet, want vaders die als vader opereren, dat zijn vaders,daar kun je nog wat van leren.…

Iedereen heeft wel eens op een rommelmarkt gelopen, iedereen heeft er wel eens iets gekocht, iedereen heeft wel eens iets van doen gehad met een rommelmarkt, zorgen dat je van je eigen verzameling ellende afkomt, een ander gelukkig maken met jouw troep en er nog geld voor vangen ook. Te mooi voor woorden. Maar die Belgische dame, dochter…

Je zit in de bak afwachtend op proces haalt steeds het nieuws Je vreet voor de zoveelste keer iets uit en haalt weer de krant. Je bent een kind, wat niemand als kind wil hebben en men praat over je zit in de bak en bezorgd een nieuw leven een onzeker toekomst. Men heeft het nog steeds over je. Je zit in de bak, naar ik hoop voor lang…

In het kader van het feit, dat niemand meer tijd heeft, besloot ik om de klok maar stop te zetten.…

Oma sprak vroeger de wijze woorden, ik hoor ze nog zo af en toe, ze sprak van handen wassen, niet praten tijdens het eten, we wisten niet beter, of het zo hoorde. Oma sprak vroeger de wijze raad, speel niet met vuur, als je ’t maar laat, je kunt je branden als geen ander, dus let op met vuur en let op elkander. Oma sprak vroeger de…

Ik hoor zo vaak, dat mensen zeggen: ‘k ben niet bang voor de dood ik hoor dat en denk dan zelf, dat ben ik wel, want sapperloot nog zoveel heb ‘k te doen, nog zoveel niet gedaan, dan is het onzin om te zeggen, laat mij maar naar boven gaan? Ik hoor zo vaak dat mensen zeggen, dat ze het einde graag zien komen, maar ik zeg je:…

Je kunt me altijd bellen, je kunt me altijd roepen, je kunt me altijd om raad vragen je kunt me altijd… Je kunt me altijd.. En dan heb ik raad nodig, en roep, geen antwoord Dan heb ik advies nodig, geen gehoor, Dan heb ik een schouder nodig, niemand in de buurt. Maar: je kunt me altijd bellen, roepen en om raad vragen,…

Met de moed der wanhoop schrijf ik mijn gevoelens op, deel ze met jou en hem, met haar en hen, met de moed der wanhoop. Terwijl ik van te voren weet, dat degene die het vaak als eerste leest, mij zal belonen met een vier en toch: plaats ik mijn gevoelens hier, met de moed der wanhoop. Of ik nou huil, lach of anderszins, lol…

Dat we de doden herdenken, is te begrijpen, dat we stil staan bij verlies eveneens, maar dat er nu ook weer volop aandacht geschonken wordt aan het feit dat van der Sloot een jaar in de bak zit, kan ik met mijn pet niet bij, dus die laat ik maar aan de kapstok hangen!…

De tijd van komen is gegaan en de tijd van gaan, is niet meer!…

Het zijn maar van die kleine dingen, die je dag een kleurtje geven, de zon hoeft er niet voor te schijnen. Het zijn die kleine gebaartjes die je dag opfleuren, het zonnescherm kan ingeklapt blijven. Het zijn die hele kleine vraagjes, die worden gesteld: hoe gaat het met je? En mijn dag is zonnig en gekleurd. Heb U dat nou ook…

Hoe lang duurt het, voor een eitje de goede hardheid heeft, hoelang duurt het voor de piepers gaar zijn, hoeveel tijd zit er in de was wegstrijken, hoeveel tijd schijnt de zon. Hoe lang duurt het leven, hoe lang duurt de dood. Hoe lang duurt liefde, hoe lang duurt een kus, hoeveel tijd zit er in een compliment hoelang duurt…

Je zult maar in de schoenen staan, van die vader je zult maar in de auto zitten van die man je zult maar de vader zijn die er op lugubere wijze achter kwam, dat zijn kind eronder lag! Je zult maar dit scenario meemaken, je zult maar op die manier je kind kwijtraken, je zult maar op deze wijze je kind verliezen! Ik mag er niet…

Wie kaatst kan de bal verwachten maar soms komt de bal, terwijl er nooit gekaatst is?…

Altijd komt hij, totaal onverwachts nooit ben je voorbereid op hem, ‘k wou dat het anders was, altijd komt ie ongelegen, wil je zeggen wat altijd werd verzwegen, nooit meer zeggen, ik hou van jou, nooit meer mopperen, op van die kleine dingen. Altijd komt ie onverwacht, behalve op afspraak, omdat je verwacht, teveel pijn te lijden…

God vergeef mij alle zonden, bad hij op het laatste moment net alsof hij wist, ik denk niet dat ik er straks nog ben. Vergeef me mijn jaloezie, vergeef me mijn ongeduld, vergeef me dat ik geen mensen aan mijn sponde duld. Vergeef me maar ontvang me met open armen en vergeef me da’ k vraag of U mijn geliefden zult verwarmen…

Zelf is = ik genoeg is = voldoende zaam = is tesamen en heid = is de man, met een T Maar zelfgenoegzaamheid is eenzaamheid, zo groot als de wereldbol!…

Als woorden te kort schieten, zeg dan niks, wanneer woorden teveel zijn, houdt dan stil als woorden gewenst zijn, open dan je mond, maar zwijg, als de ander spreken wil!…

In het zonnetje, al kan ze er niet tegen, in de watten al kriebelt het, omarmen al heeft ze pijn, kopje thee geven, al lust ze het niet, een eitje, niet te hard en niet te zacht, wat je ook verzint, liefde geven kun je nooit genoeg, het zijn de ogen die zeggen, dat is wat ik wil, op Moederdag!…

Echte vriendschap is: slechts één vraag te stellen, ‘hoe gaat ’t met je’ om vervolgens alleen te luisteren!…

’s Werelds meest mooie nieuws is, dat de moordenaar is vermoord, de tiran is niet meer alleen: hoelang zal de hoera stemming duren?…

Opgeluchte gezichten, vrolijke zon, zie je wel, dat het gewoon wel kon, Koninginnedag vieren zonder ellende! Vrolijke mensen, gelukkige gezichten, de zon deed de meest saaie mens voor zoveel als ‘ware' kleur zwichten Rommelmarkten, met natuurlijk rommel, kermissen met natuurlijk lawaai, maar de Koningin, vierde met gezin, als vanouds…

Jij zag, de zon kwam op, scheen in de kamer zette alles in een lichte gloed, jij zag, de dag vorderen, de zon verliet de kamer, de warmte achterlatend. Jij zag, de zon langzaam verdwijnen wij keken mee, met jou en de verdwijnende zon. Jij sloot je ogen, na nog eenmaal in de rondte te hebben gekeken, de zon ging onder.…

Wanneer zinvol, zinloos wordt zijn verdere loze woorden overbodig.…

Heb jij het met gezeur, ook helemaal gehad Ben jij het oeverloos drammen, ook zo vreselijk zat Is de ander altijd belangrijker, omdat: Je zo goed luisteren kunt? Is de glans vertrokken, zijn de dagen mat Zou je in staat zijn te zeggen, gewoon dat: Je wilt dat men naar je luistert? Iedereen is bezig, alleen maar met zichzelf Egoïsme voert…

Ik zag, ik keek, ik deed, ik doe ik moet, ik zal, ik weet, ik voel. Ik moet, ik wens ik huil en denk elke dag, is warempel volgens velen een geschenk maar: het zit nooit ingepakt!…

Hoe komt het toch dat in 't duister van de nacht alle hersenspinsels,zijn: zwarter dan zwart? Hoe komt het toch, dat zodra de dageraad zijn licht verspreid, je praktisch ontdaan bent van alle narigheid, die je in de nacht wakker houdt?…

De vredelievendheid van de mens lijkt te zijn ondergesneeuwd al doet iedereen de wens om vrede vooral te bewaren, ‘t zijn de onvredelievende figuren die het altijd weer weten te klaren, de vrede teniet te doen!…

Mag mijn leven op zijn kop staan, mag ik bang zijn of anderszins mag mijn leven er met mijn gevoel aan de haal gaan, mag ik huilen, al lijkt dit slechts het begin. Mag mijn leven niet meer zijn, wat ik eerst dacht, loom en vriendelijk, frank en vrij, mag mijn leven overhoop liggen, lach ik niet meer, ben nooit meer blij.…

Kleine kusjes op mijn gezicht, wanneer ik mijn ogen naar boven richt, ik voel en kan er best wel tegen, ‘k word nat, ’t is de regen, die me liefkoost!…