Alle inzendingen van An

Vandaag is zo’n dag die niet in een rijtje thuishoort Vandaag is zo’n dag die je niet beleven moet vandaag is zo’n dag, waarbij je nooit op had moeten staan vandaag…. Hoorde ik dat jij ernstig ziek bent Hoorde ik dat het allemaal waardeloos gaat Ging door de gladheid mijn kind op d’r gezicht En barst ik van de kou Vandaag had ik niet eerder…

De wens staat in je ogen het verzoek haalt niet je lippen, je kunt niet meer vragen ‘help me alsjeblieft’ we kijken toe, hoe je uitgeput en moe, meer dan gelaten alles laat gebeuren. We kijken weg, van de wens, het verzoek, we luisteren niet, want je kunt niets meer vragen!…

De eenzaamheid staat op zijn gezicht te lezen ik lees letter voor letter ervan af. De triestheid is hem geheel omgeven, leven in soberheid bijkans een straf. Een gevangenschap die hij zichzelf oplegde als boetedoening leek het wel Een zware straf, misschien te zwaar, alsof alle kommer en kwel: Zo uitgezweet kan worden. De eenzaamheid ligt op…

Hij dacht: ik maak een geintje vertel van mijn explosieve onderbroek Maar dat grapje kwam hem duur te staan, hij stond een poosje in de hoek en kwam nooit op zijn vakantieplek aan.…

Er waren woorden die je sprak maar geen mens die ze verstond Er waren gebaren die je maakte maar geen mens die ze begreep Er waren zoveel dingen die onbeslist zijn gebleven dat we allemaal beduusd zijn, verwonderd omdat niemand iets begreep: Van de woorden die je sprak, de gebaren die je maakte daardoor is alles onbeslist gebleven…

Zoveel wensen van heel veel mensen die al dan niet gemeend je de beste wensen geven voor het komend jaar, zoveel wensen van al die mensen die oprecht of niet hun wensen aan je openbaren, met een oliebol in de hand een glas champagne in de andere, wordt er geknikt, gebeld, gemaild de mobiele telefoon is dermate overvoerd…

De sneeuw is weer vertrokken op zijn retour zeg maar. De Kerst is ook al weggegaan was er helemaal mee klaar. De jaarwisseling zit eraan te komen met al zijn bollen en vuur-gevaar Dan is ook dit jaar weer ten einde vol emotie, vol liefde vol met van alles wat Zeggen we over een paar dagen: zo dit hebben we gehad. En dan gaan we…

Ik ben een voorwerp wat men naar believen pakt en neemt Ik ben een gebruiksvoorwerp wat men naar inzicht opneemt. Ik ben zonder gevoel, zonder emotie en zonder ziel als ik mijn mond opendoe zijn er steevast mensen die alles beter weten, mij opzij gooien en me op de ziel trappen een voorwerp dus! En ik laat het toe.…

Voor iedereen op deze aarde wens ik een mooie Kerst Voor iedereen op deze wereld wens ik een vredige Kerst Voor allen op deze aardbol wens ik een witte Kerst Voor allen mij dierbaar wens ik een gloedvolle Kerst Maar voor iedereen hetzelfde wensen is wel heel erg makkelijk Voor iedereen dezelfde wensen, is dan iedereen gelijk? Voor allen, wensen…

Als er iets gebeurt met het weer Hebben we het hier niet meer Alles stagneert en alles staat stil Omdat het gewoon niet anders wil Als het regent dat het giet Doen de paraplus het niet Staan de plassen torenhoog Houdt de mens het echt niet droog Als het warm is, puft iedereen De warmte kan echt nergens heen Airco’s en ook ventilatoren…

En nu de Sint weer is vertrokken met zijn Pieten als gevolg en de bomen worden geplaatst waar voorheen zijn zetel stond zo wordt elk plaatsje weer gevuld De boot op zijn retour naar Spanje met lege zakken welteverstaan die zijn geleegd in al die schoenen die de kinderen hadden staan bij de verwarming De Kerstman is bezig zijn slede…

Eeuwige trouw en gelukzalige beloften Stevige verliefdheid in de ogen Torenhoge taart en blitse automobielen Zij zien alleen elkaar. Een trouwboekje in de binnenzak Een receptie van hordes mensen Toespraken van veel en meer En allemaal het beste wensen Eeuwige trouw tot de dood en later Gelukzalige beloften tot in de eeuwigheid Verliefdheid…

Eerlijkheid duurt het langst dus gebied die me te zeggen, dat jaloezie mijn deur niet voorbijgaat, maar ook bij mij als zodanig blijft hangen. Helaas…

De dag begint net als altijd, soms met huiver, vaak met haast en terugdenkend Je kunt het niet meer overdoen De dag verloopt al dan niet synchroon, soms gladjes soms gewoon, en overwegend: Je kunt het niet meer overdoen. De avond valt in, het eten is achter de rug, de koffie pruttelt, je kunt niet meer terug En evenmin kun je het overdoen…

Hij slaat toe of is het een zij is het een ‘het’ of is het maar net, hoe of je het ziet, verhitte gezichtjes, ondanks de prikjes die moesten voorkomen dat ze ziek werden, en toch, heeft het toegeslagen, neemt het bezit van ’t kwetsbare lijf, ogen lopen vol, neus loopt leeg spieren doen zeer en harten lopen over bij…

Zullen er vanavond weer zoveel steentjes vallen Dat er wederom een record wordt gebroken? Zullen mensen weer op stoelen staan, om dit te zien? Zal de zaak niet van tevoren worden te niet gedaan Omdat het vrijdag de 13e is misschien?…

Als hart nou eens hard zou zijn, een hart van goud een houten hart als hart nou zacht zou zijn, een suikerhart, een marsepeinen hart, een hart dat spreekt, een hard oordeel, een harde kern een hart, op de goede plaats, een hart, dat klopt, een hard met een t in plaats van met een d, want een hard met een d klinkt van nature…

Onze Wim zong van Margootje En dierbare Toon zong van Marie Lieve Bennie zong van Mamma Maar deed dat soms ook even niet Mary zong van vergeet me niet Andre van de vlieger die hij opliet Johnny was liever bij moeder thuis gebleven En zo weten we dat groot zangtalent Ons veel, heel veel muziek achterliet Want Toon die zong van rozen En…

Wie was er eerder, de kip of het ei? wie was er sneller, ik of jij? wie is er beter, zij of hij? wie is er mooier, hij of haar? Competitie zal er altijd zijn maar net als met eieren, zal de één rot en de ander met dubbele dooier zijn.…

Met vreugde kan ik u mededelen dat het gebeurd is met 't velen van de mensen. Met trots kan ik u vertellen dat men heel veel heeft te stellen met de jeugd. Met droefheid deel ik u mede, dat er geen barst zal veranderen in het heden…

Zeg was mijn jeugd niet verleden jaar sprong ik nog touw speelde verstoppertje ‘k dacht toch werkelijk eventjes maar, dat ik verliefd keek naar mijn eerste vriendje Zeg was mijn eerste baan niet net erna, leerde ik werken voor een ander ’t leek er werkelijk op, eventjes maar dat ik mijn salaris ontving, een beetje onwennig en ook wat raar gaf…

Geluk is als een zijden draad fragiel en niet te zien geluk zit in een kleine geste heeft u die al gezien? Geluk zit in een glimlach of een klein gebaar, geluk is soms een aai, of groet, of soms iets simpels maar: geluk is niet vanzelfsprekend je moet er soms voor knokken, geluk is iets wat je afroept, je kunt er niet op gokken…

Als vertrouwen beschaamd wordt Is wantrouwen geboren Als wantrouwen de overhand heeft Is vertrouwen geen lang leven beschoren…

Vandaag zou je verjaardag zijn een kaartje sturen hoefde niet feliciteren evenmin. Vandaag zou je jarig zijn, een feest is er niet, jij evenmin wat rest is een stil verdriet. Ik mis je zo…

Ken je dat, dat waardeloze gevoel van onbegrip dat nare gevoel van eenzaam zijn, in een groep mensen dat gevoel van iemand iets niet duidelijk kunnen maken dat lege gevoel van leegte. Ken je dat, als je iemand iets probeert duidelijk te maken en er wordt fout op gereageerd, ken je dat gevoel weet je wat ik bedoel, als ik zeg dat eenzaamheid…

Vind mij, als ik verloren ben zoek mij, als ik mezelf niet meer ken zeg mij, wanneer ik in mijzelf verkeer doe dit, doe dit elke keer. Want als ik verloren ben, mezelf niet ken, ben ik zo alleen zo eenzaam, in mijzelf gekeerd. Dus haal me terug, want ik wil niet verloren, eenzaam en in mezelf verkeren, dus zoek…

Het gewicht van de vleugels lijkt enorm en toch is het een peulenschil om in de lucht te blijven, majestueus klapwiekt ze omhoog, een vlinderslag achterlatend. Oh jij mooie vlinder, ondervindt totaal geen hinder, van al wat zich op aarde afspeelt…

Leg je benen maar op tafel en je hoofd tegen de rug doe je ogen even dicht en kom langzaam weer terug. laat je hoofd maar even hangen je bent moe, dat zien we wel laat de boel de boel maar zijn voor je 't weet ben je snel weer de oude!…

Is het een verrassing als men naar je lacht Is het een trekken van zenuwen Is het een blijk van medeleven, als men toch verwacht Dat mensen meeleven? Is het een gewoonte om weg te kijken Is het een gewoonte om te negeren? Wordt het dan niet hoog tijd Deze nare dingen af te leren? Burendag in het leven geroepen Om nader tot elkaar te komen…

Ze is zo bang voor wat ze zeggen Kruipt dan het liefste in haar schulp ze hoort wat ze fluisteren het maakt haar bang bang voor wat ze zeggen Ze ziet de blikken, gluren en gniffelen Kan er niet tegen, draait zich weg Schouders schokken, zoveel angst zit haar toch in de weg Bang voor wat ze zeggen Ze is zo bang, voor wat ze zeggen Dat…