de tikkende regen
verstoorde de nacht
mijn wangen betraand
mijn hart bebloed
stervend van je woorden
tot in mijn ziel gestoken
de brokken die ik maakten
hebben je me laten kraken…
niet zomaar jou verloren
want daar ergens bij jou
is een stukje van mij verloren
nooit meer vol
nooit meer heel
dat heb ik bij jou achtergelaten
ik kijk in de spiegel
en zie een vreemde
want dat stukje jij
is verdwenen
ik wil je terug
hier bij mij
want enkel jij hebt de kracht
mij, mij te laten zijn…