de oude winter uit het huis gejaagd
de tafel, een wolk katoen.
toast en wijn voor elke gast
wij praten niet over de kroon
met doornen. schreeuwend rood
de troon die Hem verried
zwart en tinten grijs, begraven
wij dromen de zon. snuiven blauwe
hyacinten. maar het gras is smal
vingernagels in blossom gel geverfd
zo reiken wij naar tulpen…
hij heeft zijn jas van duizend dagen
aan touw verhangen
huid en huis verkocht voor kostbaar diamant
loepzuiver van het eerste water
als dagelijks brood eet hij groen gif
een rubberen slang tussen zijn metalen lippen
ademt solderend gas in keel en longen binnen
zijn mond smeedt stof en zand
nu is mijn vaders…
120
Bezig met laden