Alle inzendingen van B.

Het laatste adres staat er gebeiteld in de steen. Ik ben hier geborgen. Geen levend wezen om mij heen. Geboren, geleefd en gestorven. Dode letters verguld tussen het groen. Hier heb ik mijn rust gevonden. Hier in dit afgelegen plantsoen. De doden zij jammeren Bij het ontij van de nacht. Alleen de wind ruist door de bomen Met hun jammerklacht…

Een vluchteling zonder vrienden. Een pachter zonder land. Van ver ben ik gekomen. Op de vlucht voor de grote brand. Mijn voeten zullen branden. Op mijn weg door de grote hel. Bij iedere voetstap voel ik minder, Waarom ik mezelf zo kwel. Mijn gedachten vloeien over. Ontnemen aan mijn vlucht iedere zin. Bij iedere weg die ik insla Weet…

'Ik ben Anne Frank', zei ze, Een meisje met sluik zwart halflang haar. Het spoor naar Bergen Belsen kent voor argelozen En voor hen die beter wensen geen reden voor gevaar. Het spoor dat voert van A. naar B. Is efficient en neemt alle reizigers met zich mee. Reizigers in een oorlog Op weg naar hun ongewisse lot. De werkers voor een betere…

Mijn opstand van woorden Bezegelt mijn lot. Mijn mond wordt verzegeld. Mijn weg voert naar het schavot. Zie de woorden bungelen Aan een zijden draad. Slechts een enkele vezel Scheidt de weg tussen goed en kwaad. Wie zal mij wijzen? Wie geeft mij raad? Als de rede voorbij is en de wijsheid te laat. Mijn opstand van woorden Bezegelt…

Aap mij na ik ben een clown. Een lachspiegel van dezelfde dingen. Met mijn gezicht verbeeld ik oprecht, Dat het leven niet alleen bestaat uit zegeningen. Met mijn gezicht stel ik voor, Verbeeld ik de wereld waartoe ik behoor. Grijp ik de pias aan mijzelf te verbeelden, Met grimassen verzoen ik de verdeelden. Met een zon op mijn gezicht…

Mijn tijd is nog niet gekomen. Zo nodig wacht ik eeuwig lang. De oude prins zal pas sterven Bij zijn laatste zwanenzang. Zwaan kleef aan, Alweer een jaar er aan. Witte zwanen, zwarte zwanen, Zij reikhalzen bij het hoogste lied. De diva van de opera zingt over sterren, Die je zo zelden lachen ziet. De oude eik tussen de olmen, Is pas geveld…

Onze stad heeft straten en dreven, Waar mensen hun leven leven. Maar nu is er een probleem: 'Onze Domtoren past niet meer in het nieuwe systeem.' Gelijk steden als Londen en Berlijn, Moet ook in Utrecht de sky de limit zijn. Zo gaat zhet op te grote voet door het leven, En wordt door hoogmoed voortgedreven. Ondertussen stampt het terstond…

Leve de komiek klassiek! Voor het kleine theater en het grote publiek. De bespeler van volkse sentimenten, Die ook de lach opwekt bij koningen en presidenten. Op handen gedragen door de kleine man Heeft hij de lach aan zijn broek hangen waar het kan. Leve de komiek klassiek! Van het witte doek en het t.v.-publiek. Van het theater podium naar…

Regendruppels sijpelen langs mijn ramen. Als tranen komen zij beneden samen. De hemel huilt mee met mijn verdriet Om wat alleen de hemel ziet. Sneeuwvlokken witten een wintertafereel. Duizenden kristallen sluiten zich aaneen tot een geheel. De hemel strooit zijn onschuld uit over mijn verdriet Van wat alleen de hemel als rechtvaardig ziet.…

Ik heb steeds door muren heen gezien. Mijn ogen weigerden van steen te worden. Ik heb ook in de nacht de zon bezongen. Mijn stem heeft nooit in de duisternis geloofd. Ik heb met brood en water feest gehouden. Mijn hand heeft altijd naar geluk gereikt. Ik heb nimmer gehaat om wat men heeft afgedwongen. Mijn geloof in de mens is nooit gedoofd.…

Als de zon achter de horizon verdwijnt En de vogels eerbiedig zwijgen, Schaduwen oplossen in het niet, En alles een andere vorm gaat krijgen, Dan zou ik willen dat ik bij jou was! Als de wind de bomen ruisen doet, Het vee een plek zoekt om te schuilen, De merel en de lijster hun lied staken Als teken dat de hemel straks gaat huilen, Dan zou…

Boterbloemen in het gras Herinneren mij aan hoe het vroeger was. Alle voorbije jaren rijgen zich aaneen. Terwijl ik mij bezin op mensen, ben ik toch alleen. Boterbloemen in het gras, Leerden mij dat er in de natuur geen uitzondering was. Dat bij al wat sterft, voor elk een, Het nieuwe leven zich vormt, heel natuurlijk en sereen. Het mysterie…

Ik zei de zwerver: "Ik pluk een roos", "Ik pluk de wereld een tuin met bloemen", "Ik pluk de wereld een paradijs", "Ik geef het rode wangen om te zoenen". In Ede zal het zijn! Waar de mensen zonder pijn, Van mijn schoonheid mogen proeven. Waar naar soort klein of groot, Zonder angst voor de dood, Ieder wezen niet minder voor de ander zal…

Bij mij vlak voor het raam Zie ik dagelijks een mooi meisje gaan. Dat telkens rond van borst Haar schoonheid langs mijn raam torst. Ik kijk er vol bewondering naar En beleef genoegen aan wat ik ervaar. In vrijheid verlang ik naar een pleziertje Met zo'n aardig diertje. Wat zou ik graag bij haar willen zijn En haar toespreken zonder uiterlijke…

Het wit en het zwart, Van de stad in de nacht. Het duister dat duistert, Tot de dag de stad wakker lacht. Een vrouw in een kroeg, die zacht, Kirt om een grap, Waar niemand om lacht. Een man met een pet, Met een keu in zijn hand. Een stoot in een kroeg, Drie over de band. Een heilsoldaat met een boodschap, Over het licht in de nacht…

Vreemd hoe een mens gevormd kan worden Door het leed uit het verleden. Hoe "onschuldige" pesterijtjes Een wankele basis zijn voor het heden. Een woord kan alles weer boven halen Van die situatie, die niet had mogen zijn. De herinneringen laten me weer verdwalen In die alles verscheurende zielenpijn. Vreemd hoe een mens verteerd kan worden…

Ik ga mijn weg door de duisternis. Op de tast zoek ik jou. Vecht mij door het grauw. De kamer van mijn gedachtenis. Ik betaal mijn tol. Met mijn gedachten en herinnering. Jouw verbeelding is mijn zegening. Daarmee houd ik mijn zoektocht langer vol. Nu eens werkt mijn brein non-stop, Wanneer jij wandelt door mijn gedachten. Dan weer voel…

Ik teken paarsblauwe bomen, Met takken tot aan de kruin. Zo schep ik mij een buiten In mijn eigen groene zomertuin. Ik laat het dorre verdwijnen Bij het vallen van de eerste regen. Zo schep ik als die vlinder op mijn hand Een rustpunt zonder zelf te bewegen. Ik tracht mij op te richten als een bloem Tussen het ene overwegen en het andere…

De oude heer, Hij is niet meer. Het nachtlicht doofde zijn leven. Voor volk, vaderland en gezag, Heeft hij zijn ziel gegeven. De oude heer, Hij gaat zijn laatste keer. Bij daglicht voortgetrokken door het leven, Gaat hij langs geliefden op zijn laatste dag, Voor volk, vaderland, onder nationale vlag; Wordt aan zijn ziel een stemmig eerbewijs…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor al wat grijs is En uit de tijd. Oma een plakboek vol herinneringen. Oma, van de oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Opa op zondag, Wie heeft er nog tijd? Voor hem die vertellen kan Vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van oude mensen, En de dingen die…

Dood in de woestijn! Wat kan er mooier zijn Dan een fata morgana na te streven, Mijn voeten te branden aan het zand, Mij in waanzin te verliezen Bij gebrek aan gezond verstand. Ik voer koortsachtig met mijzelf een dorstig spel Bij iedere zinderende kilometer die ik tel. Mijn ogen zijn begerig Op zoek naar het El Dorado van goud. De stad…

De mensen zien mij van ver. Niet om mij Maar om mijn gele ster. In de verte klinken de laarzen, Schreeuwen de monden hun holle frasen. Ik ga mijn weg mijn straatje om. Ik ben te veel in het nazi-dom. De mensen zien mij van ver. Niet om mij Maar om mijn gele ster. Zij zijn bang voor de klikkende laarzen; Zij zijn monddood door de holle frasen…

Witte paarden op zondag. Witte paarden in de wei. Witte paarden van de zonden. Zonder zorgen zoeken zij. Witte paarden van verboden vruchten. Witte paarden van verliefdheid niet vrij. Witte paarden plukken ongebonden, Van verboden vruchten houden zij. Witte paarden briesen bruisend. Witte paarden blijven blij. Witte paarden zoeken prinsen…

De schilder schildert Met in zijn ene hand een penseel En in zijn andere hand een palet. Een Brabants tafereel Van een eenvoudig gezin, Dat zich aan de warme maaltijd zet. De schilder schildert En weet in kleuren en vormen De werkelijkheid realistisch te treffen. Een alledaags tafereel, Dat een historisch beeld schetst En ons iets over…

"Toon me het leven", hoor je de twijfelaar zuchten. Ik wijs hem op de schilderachtige luchten. Ik toon hem de groene wouden. Ik toon hem de winter met de sneeuw en de koude. Ik toon hem het landschap en zijn pracht. Ik toon hem de rotsen in hun kracht. Ik toon hem de zee met zijn stormend geteister. Ik vraag hem te luisteren naar het lied van…

Dans met mij mee, Hou jezelf niet verborgen. Dans met mij mee Om de wereld van het spel. Dans met mij mee, Wacht niet tot morgen. Dans met mij mee, Met een passie bij iedere pas die ik tel. Dans met mij mee Op wolken van rozen. Dans met mij mee, Zoals in een sprookje van Grim. Dans met mij mee met een blos die doet blozen. Dans met…

Als ik blijf kijken, Zoals ik altijd heb gedaan, Blijf ik denken, Zoals ik altijd heb gedacht. Als ik blijf denken, Zoals ik altijd heb gedacht, Blijf ik geloven, Zoals ik altijd heb geloofd. Als ik blijf geloven, Zoals ik altijd heb geloofd, Blijf ik doen, Zoals ik altijd heb gedaan. Als ik blijf doen, Zoals ik altijd heb gedaan…

De letterklanken doen mij scanderen en ik vorm de woorden vol venijn om in zinnen van het zinvol leren uit te komen in een terzine of kwatrijn. De woorden vormen klankkleuren in assonanties. Zij vormen de opmaat tot een harmonieus sextet of struikelen over hun eigen introverte alliteraties En komen niet verder dan een oneven kwintet. Ook…

Als de nacht over de Nachtwacht waakt En de nachtwaker slaapwandelend zijn ronde gaat, Komt de Amsterdamse Schutterij tot leven. Een voor een mogen die Gouden Eeuwse eminenties 's Nachts gaarne uit het tafereel treden. Als de nacht over de Nachtwacht waakt En de in eeuwen gevangen tijd in het heden ontwaakt, Worden de eeuwigen voor even minder…

Waarom zingen de vogels? Waarom zijn zij blij? Waarom zijn zij zo uitgesproken, Beter gebekt dan wij? Waarom zijn zij symbolen van vrijheid? Waarom voelt vrijheid anders in de hoge lucht? Waarom zijn zij ongrijpbaar onbegrepen? Een vogel in de hand geeft er nog negen in de lucht. Ik sta hier beneden En wens dat ik zo vliegen kon. Ik voorzie…