krassen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 
132
132al die tijd
schreef ze diep
in vleesgeworden papier
mengt het rood zich
met kleurloos zwarte tranen
van letters
bleef niets meer over
enkel de vage indruk
van een verleden
dat elk moment dreigt heden te zijn
en heden te blijven
ofschoon de indruk
vervaagt na
al die tijd…
Bezig met laden