Alle inzendingen van B

Zieken en zij die zorgen voor een ander tot op een morgen. De veerkracht van de zelf- en mantelzorg niet meer voldoet. En men voor consult naar de professional moet. De specialisten van het medisch systeem staan gaarne om het bed van de zieke heen. De betaalde vriend onmisbaar van dag op nacht als de gezondheid het leven niet langer toelacht…

Een man alleen, een wolvenman. Een man die huilt met de wolven. Bij het nachtelijk uur bij volle maan wordt vergeefs naar geluk gedolven. Een man alleen, een wolvenman. Een man, een roofdier ver van huis. Bij het nachtelijk uur bij een romantisch vuur voelen wolven zich thuis. Een man alleen, een wolvenman. Een man die de weg van de eenzaamheid…

Als de beesten praten konden waar zouden zij de mens dan willen corrigeren? wat zouden zij aan ons willen leren. Over hoe de beesten een rol spelen in ons bestaan. Over dat wij bij de beesten af met ons rentmeesterschap over de aarde wensen om te gaan. als de beesten praten konden dan zouden zij ons respect voor de natuur willen leren.…

Wollen vachten, natte neuzen, kattenstaarten of kwispelend met hondenhaar, spinnende vriendschap en trouwe ogen, of een waakzaam grommen bij gevaar. Onze huisvriend op vier poten, of het nu gaat om de kat of de hond, het hele jaar door geven zij ons die momenten van vertedering en een vriendschap op hechte grond. Aanhankelijk en weinig…

Vergeet niet dat er morgens zijn. Morgens na de morgen. Dagen waarop al hetgeen ons vandaag krenkt reeds gistermorgen zal zijn opgeborgen. De kracht van onze geest verbaast nog het meest wanneer alle stormen na gisteren zijn overwonnen. Wanneer aan de horizon weer iets gloort van een geluk nog niet verwoord. Dat wint na al hetgeen er werd…

November is een schorpioen. Ingeklemd door een kreeft met gouden scharen. Noch de beweeglijkheid van een vis, noch een pantser van kracht beschermt november tegen gevaren. November mist de vruchtbaarheid waarom oktober wordt benijd. November is evenmin de maand van het feestelijk licht. Dat vooral aan december wordt toegedicht. Klaarblijkelijk…

Zo vrij als een vogel. Je vleugels uitslaan zoveel je kan. Je door de wind mee laten zweven. Even gewoon alles vergeten. wat zou dat een ervaring zijn. De hoogte zelf bepalen. Een koers die ik zelf kies. Ik zou vrij willen blijven uit angst dat ik erna te veel verlies. Was ik maar niet zo bang voor hoogte. Dan doet het vallen minder pijn…

Soms is het leven heel gemeen. Een spijker dringt door de hardste zolen heen. Nieuwe schoenen slenteren door de straat. Weer een paar in de menigte die zijn weg verstaat. Soms heeft men het leven niet voor elkaar. Wandelt het op schoenen van het verkeerde paar. Nieuwe schoenen dof en in slechte staat. Weer een paar in zijn passen uit de maat…

Een man en een vrouw. Er is iets verstoord. Iets is gebroken. Een trein is ontspoord. Twee harten die klopten van louter geluk. Een droom is vervlogen. Wat heel leek is stuk. Een foto van een leven. Een stoppunt waar het kon. Een reis die alleen kon eindigen op de plek waar hij begon. Aan de bron van de liefde is slechts de waarheid…

Als ik in jouw ogen kijk dan zie ik daarin het paradijs. Ik zie daarin de zee, de sterren en de zon die mijn hart brengen van zijn wijs Jouw ogen vangen mij door hun mooie blauwe kleur. Daarmee ontneem je het grijze aan mijn lucht en open je daarmee in de regenboog een nieuwe deur. Jouw ogen zijn de spiegel van al het mooie in mijn…

Vanochtend werd ik wakker. Ik wentelde mij nog eens om. Keek verward uit mijn ramen. Wilde vooral weten waarom het weer begon. Het begint zoals op andere dagen. Het mij afvragen waarom het allemaal zo moet zijn. Ik gedragen door het wonder van het leven voel mij tussen dit alles zo ontzaglijk klein. Ik zet al mijn ramen open. Zet mijzelf…

Het is niets. Je ziet het niet. En dus denk je het is er niet. Tegelijkertijd geloof je dat er overal om je heen iets schuilt. Dat bij meer dan niets met jou meehuilt. Dat iets van compassie voor jou voelt. Als niets meer helpt zoals het is bedoeld.…

De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Ben ik één van die zeven dwergen onwetend van de reden ik hier ben in het heelal. De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Niets kan uiterlijk verbergen; ik zal dit nimmer weten in geen geval. De wind huilt om de bergen. Schoonheid slaapt in het dal. Dwergen dwalen…

De wereld is klein in het dorp. Waar ieder de ander kent bij naam. En bij bijnaam als dat zo moet zijn. Een dorp is een wonder van een wereld in het klein waar er voor elkaar geen geheimen kunnen zijn. Een dorp is een kern met daaromheen het leven waarin alle aspecten van het mens zijn worden bedreven. Klein en daarom bekoorlijk. Werelds…

Vrijheid is in vrede leven voor een ieder die het wil. Vrijheid is niet te hoeven vrezen dat ik mijn honger morgen niet stil. Vrijheid is vrijmoedig spreken met woorden uit mijn geest. Vrijheid is het anders kiezen dan wat het merendeel leest. Vrijheid is van mening zijn dat er een wereld ligt tussen groot en klein. Vrijheid is vertrouwen…

In oktober vallen de bladeren. Met prachtige kleuren bezaaien ze de grond waar ik op sta. De eens zo groene zomerkruin ademt de dode herfstlucht en zucht om de teloorgang na zijn laatste vlucht. Oktober draagt zijn eigen vrucht. Met haar behagen weet ik waarom ik besta. De voorbije vitaliteit is nu aan het sterven, maar ik weet er gloort…

Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam in de massa, zo breekbaar en klein. Niet geboren om alleen te zijn. Eenzaam is het sterven, maar zo anders kan het leven zijn. Iedere dag met die ander is een plaats in de massa; Minder breekbaar en klein voor jou en een ander. niet geboren zonder reden, maar als een mens voor de ander.…

Voor eeuwig jong tussen de ouderen van morgen. Voor eeuwig jong geeft het leven aan tijd een gezicht. Voor eeuwig jong vervult een ieder met eigen zorgen. Maar over de waarheid wordt niemand ingelicht. Over een plein klinkt een schreeuw. Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren. Mensen staan voor even stil bij het leven dat voorgoed lijkt te…

Ik word niet gelukkig van het geld dat ik dagelijks tel. Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuw vrijheid nog niet verloren. Ik richt mijn aandacht op het vrije…

Ik heb steeds door muren heen gezien. Mijn ogen weigerden van steen te worden. Ik heb ook in de nacht de zon bezongen. Mijn stem heeft nooit in de duisternis geloofd. Ik heb met water en brood feest gehouden. Mijn hand heeft altijd naar geluk gereikt. Ik heb nimmer gehaat om wat was afgedwongen. Mijn geloof in de mens is nooit gedoofd. Zo zal…

Eén voor één leg ik om mij heen de bouwstenen van mijn leven. Zo bouw ik aan en huis. Vindt mijn ziel zijn eigen thuis. En wordt aan mijn wezen een fundament gegeven. Eén voor één plaats ik voor en achter een venster met uitzicht op het leven. Zo kijk ik door het spiegelend glas. Zie ik een paar ogen tussen het struikgewas. En schrik van…

Een inbreker breekt soms in het vertrouwen het meest. Dat niet gedeelde geheim van een persoonlijke feest. Die gesloten fles champagne tot het einde toe bewaard. Die zich pas opent voor wie het geheim zich openbaart. In bubbels geschonken Met liefde gedronken breekt er iets bij de inbreker en de overrompelde geest. Drinkt de drank tot…

Ik ben een bloempje, dat niet wilde groeien Ik bleef liever klein om niet tegen muren op te hoeven bloeien. Ik ben een bloempje, dat kijkt naar de wereld om zich heen. Ik leef van haar afzijdig om mij niet te stoten aan al het steen. Ik ben een bloempje, dat hoewel klein, niet schroomt in spijt. Ik ben minder, maar ook meer om eigen…

De kleine aarde, ik en de rest. Het mannetje leeft, doet voor zijn leven zijn best. Het vrouwtje zorgt dat het hem naar den vleze gaat. Zodat hij dagelijks goed zijn mannetje staat. Het bestaan draagt over een eenrichting spoor. De kleine aarde, ik en te vol. Het mannetje spint, draait om zijn as als een tol. Het vrouwtje zoekt met hem…

De stad ontwaakt uit de strenge nacht. Sluiers van nevel omhullen haar gebouwen. Uit haar centrum kruipen onverwacht de ingezeten mannen en vrouwen. De ochtend zet haar wereld in een roze gloed, het gebroken ochtendlicht, dat aan een parelketting denken doet. De stad is ook vandaag weer een bron van eeuwig leven. Jaren, maanden rijgen zich…

Je moet er de goede neus voor hebben; of misschien heb je het wel in de vingers, maar mogelijk zet je de juiste stap. Met een timmermansoog meet je heel knap een weg die niet over eksterogen gaat, maar de beslissing neemt waar een goed hart voor staat. Bij een juiste relatie word je nimmer bedrogen; zolang je het hart op de tong hebt…

Al was ik nog zo'n goede theoloog. Had ik de retorische gave van een goede demagoog. Als het mijn hart niet had; het woord was krachteloos. Al was ik gerespecteerd als een grijze eminentie. Had ik de macht met evidentie. Als het mijn hart niet had was mijn bestemming onbestemd. Al was ik beroemd en een gevierde held en gaf ik aan de armen…

Loop ik midden in de regen. Draai ik zomaar wat rond. Stampvoet ik in de plassen. Vang ik druppels op met mijn mond. Verbonden met het water lijk ik te verdrinken met het land. Nachten in de regen. Zo donker heb ik slechts de eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen valt de regen…

Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen beter geweten, ik zou jou zeker niet zijn vergeten, maar mijn fantasie liet mij niet vrij. Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen mijn dromen gemeden, ik zou je zeker hebben aanbeden, maar de tijd gaf niet de rust aan mij. Zo even liep ik aan jou voorbij. Had ik toen mijn kans gegrepen,…

Die kastanjeboom staat daar al eeuwen lang. Onder zijn dichte bladerdak huist een ecologisch paradijs van torren en spinnetjes en korstmossen schimmel grijs. Die harmonieus in afhankelijkheid samenleven op de tonen van een vogelwijs. zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen. En beschouwd het als een van zijn zegeningen leven te verbinden…