Alle inzendingen van BAS

Met het verstrijken van de tijd - een nacht raakt vele sterren kwijt - kreeg hij meer inzicht in het feit. Wie zegt dat maanlicht liefde slijt?…

Ze zit in een stoel en kijkt maar naar buiten. Een auto passeert en nog één en nog één. De eerste is geel, de tweede lichtblauw, de derde lichtgroen. De eerste een BMW, de tweede een Opel, de derde een Ford. In de eerste zit een man met een baard, in de tweede een man met een snor, in de derde een man met een hoed. De eerste…

Een kikker zat op de rand van de vijver Een jonge vrouw passeerde. Ze deed boos, een opgeblazen kikker, schold stegen de gladde groene gozer aan de kant. Ze had haar onschuld verloren, juist aan de andere kant van de vijver. Met een zachte plons was het gezonken. Daar lag het, onbereikbaar, onzichtbaar. De kikker hoorde haar verhaal aan…

Een koe vraagt om aandacht van de boer, de boerin die het er niet mee eens is en ‘boe’ roept omdat haar man haar een koe noemt omdat ze om aandacht vraagt, terwijl hij een koe roept als vrouw.…

Als de wind je tranen droogt En de zon je hart verwarmt De volle maan je laat dromen Door de sterren omarmt Wil ik met jou genieten Van het leven om ons heen Zoek voor jou de mooiste bloemen En schenk mijn hart aan jou alleen Wil ik de wind zijn Zacht jouw ogen strelen Langs je heen waaien En met je haren spelen Zal ik de zon zijn…

Het is al zondagmorgen en alles moet nog beginnen, de boerin met slapen, de boer met beminnen. Ze draaien zich beiden als wijzers van de klok. Hij ziet zijn klompen en zij ziet haar rok. Hun hoofden zijn vol van wachten en wijn. Zo liggen ze beiden te liggen, te zijn. * eerder gepubliceerd in Hollands Maandblad, mei 2004.…

Een heel klein stipje op je hand. Wat zou het zijn? Een u i t s c h i e t e r van gisteren, toen ik je met een zwarte pen? Ik weet het niet. Gelukkig is het nu. Want stel je voor: wij samen liggend op het stro der Middeleeuwen. Ik zag het zwarte plekje. Ik schrok me bijna dood, want het was het begin van inkt, inkt zwarte tijden.…

Ik hijs me uit de kleren, vermoeide circusclown de voorstelling voorbij. Het bed een piste zonder hoog geëerd publiek, maar met een mooie acrobate, die hele knappe kunstjes kan. Wanneer zij in de lamp wil klimmen, valt onverwacht het doek.…

De vrouw achter het snackloket staat te bakken, staat te zijn. Is dit haar keus? Ze kent geen Sartre,wel haar klanten als haar broekzak. Niks geen nieten, dit zijn frieten! En met een ferme zwaai vliegt al het zijnde door de lucht. Ze is een dichteres van elke zak patat. Ik zie haar denken: 'Vent, ga eens existeren!' ------------…

We hebben ruzie met elkaar, daarna alleen elkaar. We scrabbelen en hebben onze woorden bijgelegd. 'Drie keer letterwaarde’, gil je met een stem die juicht alsof je hottentotten- tentententoonstelling hebt neergelegd. Ik controleer het woord. Het klopt. Je lacht (me tussen haakjes uit). Ik stond erbij en ik keek er naar.…

Het luisteren naar hun onafgebroken geblaat wanneer de laatste kruimels uit de zak, want schapen zijn als mensen. Het nog even met de hand betasten van de wollen vacht, die stugger blijkt. Handen kijken beter. Het je zorgen maken dat ze in de sloot geraken en wat je ooit op school leerde bewaarheid worden zal. Het uit je hoofd praten…

Dit is een liefdesgedicht in het Nederlands en het gaat over koeien en weilanden, de wind over de sloot, de tegenwind over de sloot, de tegenwind over de roeiboot, de molen in de verte met de lachende molenaar, want het waait van geluk over de boot waarin zij zitten, waarin zij roeien met de riemen die ze hebben tussen de blanke weiden…

Voor Barbara Hoog uit de lucht viel een bosje bloemen. Wie het ving, was gelukkig. Maar het viel op de grond en een grote bulldozer plette de rozen. Niets onderscheidde de bos nog van het asfalt: alles was met de grond gelijk gemaakt. - En hoog uit de lucht viel een nieuwe bos. ------------------------------------------------ *…

Hij bad het Onze Vader. Wij keken naar het zwart dat ons voor ogen kwam. Een groot diep gat, zo dichtbij, dat God wel moest bestaan. Na het amen werd het licht. Scheen de zon in heldere groentesoep. Doopten wij ons wittebrood. Zagen wij de hemel in onze diepe borden.…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

Elke morgen eet de boer een boterham met kaas. Zijn leven is een optelsom van rituelen, maar deze morgen niet. Hij loopt zich te vervelen, is een van zijn gevoelens niet de baas. Aan tafel kijkt hij door beslagen ruiten en ziet de koeien huilend op het land. Hij is niet klaar, maar ook nog niet begonnen, want deze dag komt hij niet tot besluiten…

‘In de wolken kun je Gods gedachten lezen’, las ik in een versje van een meisje uit groep twee. Om dit eens uit te proberen ging ik in een weiland liggen. Ik keek omhoog en zag de wolken overtrekken als hopen wasgoed bij de wasserette om de hoek. Er vielen regendruppels op mijn wang. De wasmachine was gaan draaien en de deur zat niet goed dicht…

Hij bewoog zijn klomp een beetje heen en weer. Een test. Of alles het nog deed. Hij knikte. Geslaagd. De boerin keek van de overzijde van de deel. Ze zag haar man bewegen met zijn voet, maakte zich zorgen om de dag van morgen. Hij had haar zien kijken en was gestopt omdat alles het nog deed: haar ogen, haar aandacht, haar zwijgen.…

Ik las een gedicht om er zelf ook een te schrijven, zoals ik naar een vrouw keek om van jou te houden. Ik zette een streep door een woord om de rest van de zin over te houden, zoals ik mensen aftelde om bij jou uit te komen. Ik zocht naar een speld in een hooiberg om de hooiberg te vergeten, zoals ik jou vond om voor altijd te onthouden…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Hij vergeleek zichzelf vaak met een scooter. Meisjes waren dol op hem, zaten achterop te lachen. Ha, ha, ha, kijk mij eens scheuren met zo'n grietje uit een liedje. Het hele dorpsplein gierde mee. O, campanile, de pizzabakker had smaak. Deze pizza zag er lekker uit, smaakte naar meer. - En de scooter verdween in de verte.…

Zij verft een kastje. Hij kijkt foto's. Op een ervan verft zij een kastje. In het kastje liggen foto's. Op een ervan kijkt hij foto's. Niet op de foto's: zij verft een kastje.…

december 2004 mijn kerstboom waaide weg bevries de glimlach op de lippen van de voorbijganger ijzig is zijn adem zijn kille blik dat sneeuw zijn lijf waarin verliezen huist mogen bedekken o boom ooit afgekapt alles wat jij bent was wat jij was ik nodig je uit houd me vast en voorbijganger ga om koud te wonen -…

We bewogen onze armen als lichtbogen onder water. Fel gekleurde vissen schoten alle kanten uit, hun vluchten was een vinden zonder zoeken. Wij rustten op onze zelfgemaakte instrumenten van stilte. Je kon een speld horen vallen, een waterdruppel van een lotusblad. De zon bewoog traag tussen de heuvels twee handen die een oranje ballon…

voor Barbara Ik droomde van een heerlijke taart, het was geen droom. De tafel stond zo vol zoetigheden dat de heerlijke taart niet opviel. Ik zag mijn geliefde met een taartschep. Ze zwaaide alsof ze mij niet zag. Ik droomde van een honingzoete taart en van mijn geliefde aan tafel. Het was dus niet zo lang geleden en het was geen…

Het geloof heeft aan een onzichtbaar bewijs genoeg om vast te stellen dat wat je niet kan zien, bestaat in wat je laat: genoeg liefde geven of tegen beter weten in hopen op. Geloof staat voor, ja, staat nog ergens voor. In een transparant tuinhuisje is het prettig geloven. Een man schrijft een giro uit naar een goed doel, geloof ik.…

dromerig schemeren woorden door de diffuse hersenpan over emoties waarvoor we nauwelijks begrippen hebben gevoelens die gevangen zitten in de rationaliteit vang je ze dan klinkt het alsof je ze in een kooitje zet sticker je label er maar lekker op het gevoel is allang weer naar een volgende client.…

Als de wind je tranen droogt En de zon je hart verwarmt De volle maan je laat dromen Door de sterren omarmd Wil ik met jou genieten Van het leven om ons heen Zoek voor jou de mooiste bloemen En schenk mijn hart aan jou alleen Wil ik de wind zijn Zacht jouw ogen strelen Langs je heen waaien En met je haren spelen Zal ik de zon zijn…

Zoals hij daar lag, zijn ogen gesloten, zijn gezicht heel bleek, dacht ik niet dat hij het was, dat hij er alleen maar op leek. Toch bleek hij het echt te zijn en zo kwam ik voor het eerst oog in oog met de dood te staan. Ik vroeg me af of ik ook dood kon gaan. Toen ik begreep dat ook ik ooit sterven zou voelde ik mij zeer alleen En…

Liefde is... iets ongrijpbaars, als de warmte van een brandende kaars. Warmte en licht zijn twee van zijn eigenschappen, die een groot deel van het fenomeen liefde omvatten. Ik ben me bewust van mijn liefde voor jou, Dit gedicht, omdat ik van je hou. Iets wat liefde is voor mij, geluk met jou aan mijn zij.…