Alle inzendingen van Bas

Littekens Wanneer ik spreek in spreuken en in rijm Dan voel ik mij fijn Die woorden zingen kan ik niet Komt door de littekens op mijn ziel Van hen die heen zijn gegaan Zie ze soms in mijn dromen staan In het licht van de volle maan Laat ik mij dan gaan Pleng ik vaak een traan Rijm er nu maar weer op los Want dan laat ik het los…

Mijn haven Wil jij de haven zijn Waar ik mijn schip aanleg Mijn vaste bodem Of stuur je me terug naar zee Dan neem ik jou in gedachten mee © 8-9-2018 BvdM…

De winter is karaktervol. We eren onze wintervorst, met mutsen over onze oren door ijzig koude wind geraakt. Gezelligheid: een protocol met winterbier en warme worst, en snorrende radiatoren. De vrieskou heeft ons buitgemaakt.…

Een bruine frikandel ligt in de muur. Verlangend slaak ik zachtjes een klein kreetje… Wat is hij heet, hij spettert nog een beetje, zo gloeiend heet, want recht uit de frituur. Tevredenheid ligt sterk in mijn natuur; die frikandel en ik, dat fraai soireetje neemt niemand mij meer af. Ik zucht: ‘O jeetje, kom hier, jij bruut stuk Nederlands…

Met een supergroot vangnet rende Mohammed door de weide. Hij slingerde zijn lange stok in het rond. Koeien gingen op de loop, vogels sloegen op de vlucht. ‘Ik wil je vangen! Ik wil je vangen!’, riep Mohammed tot x keer toe. Wat was hij toch op zoek; al die tijd, al die moeite, al dat roepen. Uiteindelijk viel hij uitgeput van al het…

De okselgeur beschreven in een vers rook indringend, een polderbos in de herfst, jij aan mijn zijde. Wij spraken over het ritme van de natuur. Onze woorden vielen als de bladeren, pagina naar pagina vol. Zo schreven wij poëzie; het zweten van de bomen, het lekker liggen dromen in een bed van woorden als mos, gras, aarde, licht dat ik bewaarde…

Ik kan vandaag niks hebben, niks hebben om me heen. Ik scheld en schop en schieten kan ik op iedereen. Vandaag kom ik uit bed, maar met mijn verkeerde been. De fiets van onze buren beneden in de hal, die stoort me nu al weken. Vandaag krijgt hij een knal. Vandaag ben ik geprikkeld, een netelig geval. Dat hondje in de Hoogstraat doet…

Heel voorzichtig ga je tastend met het ijzer langs de plooi. In het langzaam, zachtjes glijden onder stoom aan beide zijden ben je kreukbaar, ben je mooi. Eerst nog hadden wij wat woorden, zeiden wij dat wat niet hoorde, was jij mij en ik jouw ijver meer dan zat. Nu, hier achter plank en hemden, strijk jij het haast onbestemde, dat…

Ik heb twee lange linkerbenen aan elk been een grote linkervoet. Ik ben het type voetballer dat het buiten het veld het beste doet. Bij het kiezen van de elftallen, wat door de aanvoerder wordt gedaan, staat één ding onveranderlijk vast: ik zal weer reserve mogen staan. Mijn rol is langs de lijnen lopen tot er iemand uitvalt na een lel.…

Ze is welkom, stiefmoeder, koningin. In het vuur hangen koperen schoenen met hoge hakken: om te eren of te wreken, ze weet het niet zeker. Ze ziet de andere gasten grijnzen, zelfs haar eigen koning, en tot overmaat van belediging grijnst hij iets milder. Nu vergaat haar trotse schoonheid. Hard gevochten, toch verloren. Ze doet de roodgloeiende…

Een vrouw loopt op de markt. Ik schat haar zeventig. Hoe vaak gaat zij naar Albert Heijn? Wie houdt dat van haar bij? En wat zal zij er halen? En hoe zal zij betalen? Doet zij dat met haar pin? En staat haar code ergens in? Ik laat haar lopen, ons geheim, haar tas gevuld met vragen. ----------------------------------------…

Man kijkt naar vrouw, vrouw let op kind, kind ziet de hond, hond kijkt naar kat, kat loert op muis, muis kijkt naar brood. Brood ziet de muis, muis kijkt naar kat, kat let op hond, hond ziet het kind, kind kijkt naar vrouw, vrouw ziet de man. ------------------------------------------------------------- uit: 'Dat zijn zo de dingen…

Woutertje Pieterse En de Max Havelaar Worden gerekend tot Literatuur Dekker schreef niet voor de Espressodrinkenden Want onze koffie die Vond hij te duur…

Jean-Jacques Rousseau zei: Ik denk dus ik ben Feiten zijn interpretaties, zei Nietzsche De tour win je in bed, niet door te fietsen Van Zoetemelk. Citaten die ik ken Zoals Thoreau zei: het zijn idioten Die het allerliefst grote denkers quoten…

Soms hebben geuren kleuren. Neem bijvoorbeeld mij nou: Na een bad ruik ik lichtblauw. Roze geurt mijn tante, rood ruik ik als zij mij zoent. Groen hangt om geraniums, oranje om een gepoetste schoen. Paars snoof ik eens op toen ik naast een opa stond. Wie een toverbal eet ademt gekleurde wolkjes in het rond. Uit een doos kleurpotloden…

Hij staat voor ons huis altijd naar binnen te kijken, de oude eik met de ogen waar vroeger takken zaten. Ik kijk wel eens terug en dan lijkt hij contact te willen maken, hij te zwaaien en het spijt hem dat het niet lukt. Hij heeft als geen ander uitzicht op de weg, scholieren op omafietsen die in lachende rijen door de laan rijden en…

Huismus Vaak te gewoon voor woorden. Van hoopje veren tot een vliegend stukje grijs fladdert rond het vaderhuis. Doodeenvoudig is hij niet. Een mus verbergt geheimen die hem meegeschapen zijn. In zijn ooghoek drukt dat feit. Een vogel met verdriet, die twee keer eet dat wat hij weegt. En toch is hij niet zwaar. Hij torst een licht…

Ben je boos? Pluk een roos. Zet hem op je hoed: Dan ben je morgen weer goed. Helpt het niet? Blijf je kwaad? Dan volgt nu betere raad: Ben je boos? Pak een doos En geef hem een schop of verscheur hem: Dat lucht op! ------------------------------ uit: 'Binnenste buiten', 1986.…

Hij laat het niet zien maar stiekem kijkt hij naar haar Hij begraaft zijn gevoelens maar stiekem houdt hij van haar Zijn omgeving weet niks van hem en hij weet niks van haar Wanhopig verlangt hij naar haar en zo doodt hij de tijd...…

nu is het mooi geweest als as in de wind verdwenen kus mij liefelijk zoals jij speelt met snaren neem mij mee neem mij mee ik wacht een dag in levenslang patroon ik smacht naar leven van de lust zo is mijn bron…

het leeft in alles onder de tranen in de bomen in het graf het is er altijd ook diep in mij kruipt het schreeuwt ze tot het einde der dagen zelfs dan is ze het ZIJ al dat winnen zal alles is ze ze is er altijd…

Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Stilstaan. Lopen naar de mand. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Zitten. Blaffen Hijgen. Liggen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten…

gordijnen trillen grenzeloos als ik praat tot mijn gedachten vanaf je heengaan in het rood van toen trillend in het midden samen met je streken naar de richting zoals ik enkel kennen zou steeds weer bij het binnenkomen tandenknarsend door jouw stem steeds op feiten geprikt weer sluimert ze weg verder…

ga je mee zei ze nog voordat ik spreken kon ooit zei ze dat…

schone schijn die afgebroken is om haar te laten in de stilte van de storm zodat enkel zij weet dat echte liefde bestaat het leven niet steeds liegt of is bloed toch enkel gif zweef ik slechts in lange dromen die in alle dagen samen komen zo in de spiegel van jouw ogen waar de stille waardig is jij opent deuren die toen niet…

De mens, gemaakt tot eer van God, ging plotseling rebelleren. De relatie gekraakt, dat werd zijn lot, toen hij zich tégen zijn Schepper ging keren. Een gapend graf waar de dood regeert en waar niemand aan kán ontkomen, dát is de straf - door de zonde beheerd - als gevolg van ónze hoogmoedsdromen. God, Die het zag, - in Zijn…

Aan het einde van de tijden brengt God Zijn kind’ren bij elkaar, hen, die alleen Zíjn Naam belijden wijst Hij hun plaats, en zegt Hij: “Dáár… temidden van Mijn and’re kind’ren mag jíj nu met hen samen zijn. Laat je traditie je niet verhind’ren, ook voor hén verdroeg Ik de pijn”. Want ieder die met de mond belijdt: “Jezus….mijn Redder en mijn…

Alle mensen zijn geschapen door de Almachtige, onze Heer. En Zijn Zoon, onze God en Heiland daalde zomaar tussen ons neer om voor ons de weg te banen, ons te brengen in Zijn huis. Want de straf die wíj verdienden droeg Híj voor ons aan het houten kruis. Wat zijn wíj, Christenen, dan bevoorrecht dat wij dit zó mogen zien. Dat wij…

gebroken verzopen uitgekotst geslagen afgebrand herrezen geprezen en weer in vergetelheid beland…

stralen in de nacht; je ogen hebzucht, verdacht, macht ik ren naar de gracht; je ogen duister, honds, doordacht geen hoek meer om te huilen ik schreeuw zonder kracht; je ogen veracht, ontoelaatbaar, niet zacht dan trek je mij de diepte in met waterige ogen…