Roodkapje
in de bermen van de begaande paden
waar de kantjes al vanaf gelopen zijn
vind je de mooiste bloemen
net wat verderop bij die heldere bron
vind je de mooiste narcissen
ze liep in het bos
met een roos en een kruik
witte mistslierten dreven in het struweel
een verre echo klonk
gegrom
de tanden waren wit als eierschalen
het speeksel kwijlde in de modder
het vlees was zwak
de kruik brak
de wijn en het bloed
werden een vunzige drab
geen woord
geen meisje
geen roos
Geplaatst in de categorie: geweld

Geef je reactie op deze inzending: