1944 resultaten.
Langs lijnen van oneindigheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 126 Staar door de
Dagen van het
Nieuwe jaar
Dat na een
Ademtocht al
Door de toekomst
Is ingehaald -
Vandaag is al
Weer gisteren,
Morgen is vandaag -
Zo immers zijn
We gaan leven
In dit overontwikkelde
Land - tijd om van
Het nu te genieten
Is er niet, is er nooit,
En heimelijk sta ik
Te verlangen naar
Verder, verder…
Noorderlicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 Klanken van de Pastorale
Met Shaffy en List
Boren het diepste
In mij aan
Word zonder dat ook
Maar iets in mij
Verzet wil bieden
Door hen met
Mededogen bewogen de
Hemel ingezogen naar
Het hemels licht -
Blauw, rood, in
Nevelslierten gevangen in
Altijddurend Noorderlicht…
Herhaling van zetten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 168 Bij een nieuwjaar
De eerste handen
Afgerukt - was het
Maar bij een
Paar vingers gebleven -
De eerste ogen
Die in dit leven
Nooit meer zullen
Zien, terwijl de
Tijd zonder mededogen
Doorgaat met waar het
Mee bezig was -
De mate van menselijk
Lijden te meten -
En de eerste dode
Weer is gevallen
Bij een grimmig feest…
Zie te scherp
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 159 Zie te scherp
Met mijn nieuwe
Lenzen
Zie de blaadjes
Aan de bomen weer
Het groen dat
Levensecht bij
Mij binnenkomt
Maar ook de
Schaduwen worden
Haarscherp ontleed
Te scherp zie ik
De pijn die
Langs mijn adem,
Langs mijn leven gleed…
Langs de adem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 Buitenstaander
Ben ik geworden
Zo langzamerhand
Die door het
Raam naar binnen
Kijkt in wat
Mijn leven moet
Zijn - matglas
Vervangen door
Honderprocent
Doorzichtig
Glanzend glas
Dat zich langs
De adem van
Mijn leven
Uitstrekt
Adem die niet
Meer neerslaat
Leven dat niet
Langer zichtbaar
Is…
Ik was weer mens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 166 Het ik gevoelloos
Zo lang, te lang,
Emoties die zich
Niet meer lieten
Kennen -
Afgevlakt gevoel
In een mens die zichzelf
Verliest aan een wereld
Verloren in schuld
Asgrauwe hemel overdag
Ondoordringbare nacht
Een lange tunnel
Zonder vluchtstrook
Onbewust biddend
Dat er aan het eind
Van de tunnel weer
Licht mag zijn…
Die jij voor mij spelen gaat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Buig met zachte
Beweging het
Dunne ijzerdraad
In de richting
Die ik bedoel
En zie dat
Met lichte weerstand
Het draad zich
Onverwacht ontpopt
Tot een metalen
Sleutel voor de
Muziek die jij
Voor mij spelen gaat,
De sonate die ik bedoel,
Het oor dat weer luistert
De handen kennen weer gevoel…
Elk hoekje een honingraat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Een ongeluk, zeg jij
Zit in een klein hoekje,
Maar dan ben ik
Wel dubbel aan
De beurt -
Ik heb mezelf
Aan nader onderzoek
Onderworpen, zoals
Dat wel vaker gaat -
En ontdek bij mij
In elk hoekje wel
De vorm van een
Honingraat…
In memoriam een broer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 304 Voor Ginus Wijnholds
Uit hetzelfde nest
Geboren - uitgevlogen
Toen de tijd
Daarvoor gekomen was,
Daarna elkaar wat
Uit het oog verloren
Maar op het lest
Altijd nog vogels
Uit hetzelfde nest…
Onbewoonbaar verklaard
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 Huis dat
Lichaam heet
Al jaren in verval
Noodzakelijk onderhoud
Wegens permanent
Tijdgebrek niet
Uitgevoerd
Overal kieren en
Spleten, planken
Die het begeven,
Dak dat lekt -
Wilde er nog
Wel in wonen,
Maar zag op een
Morgen een wit bord
Met zwarte letters
Op mijn gevel aangebracht
Mijn lichaam was
Onbewoonbaar verklaard…
Permanente wintertijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 Hart in alle
Kleppen en kamers
Verijsd, bevroren
Machinekamer die
Mijn leven op gang
Moet houden -
Want dat is
Immers haar taak -
Dan zie ik mezelf
Weer zitten bij
Muziektherapie,
Aanzwellende muziek
Die doordringt
In het binnenste,
Mijn diepste kern,
Die het ijs van
Binnen smelten laat
En zie dat het voorzichtig…
In rook opgegaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 101 Later als niet
Jij het leven
Maar het leven
Jou heeft losgelaten
Heb jij niets
Om naar terug
Te verlangen
Want alle idealen
Waar je voor
Gestreden hebt
Zijn in rook
Opgegaan -
Onzichtbaar vergaan
In de lucht die
Jij geademd hebt…
Elfje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Gedichten
Zeggen veel,
Zo niet alles,
Over wie je bent -
Jij…
Ongesponnen wol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Veel gespin
Om haar heen
En weinig wol
Geen vlees meer
Op de botten
Schaap dat zich
Zinloos scheren laat
Ontdaan van alles
Dat haar eigen was
Starend in de
Kluwen die ze
Zojuist heeft afgestaan
Die ongesponnen blijft
Zoals ook haar leven
Nooit is begonnen…
Verder naar nergens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 De dag is al
In de avond
Opgelost voor
Ze begonnen is
Horizon die zich
Niet meer kennen laat
Blijf alleen achter
Op de stoepen van
De stad, straten
Vol mensen die
Zichtbaar voor
Elkaar onvindbaar
Zijn - winkeldeuren
Die gaan sluiten
Zonder dat ze
Voor mij ook maar
Een ogenblik open
Zijn geweest
Met lege zakken…
Ontspiegeling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Glazen die weliswaar
Ontspiegeld zijn
Maken mij het
Zien gemakkelijker
Maar gelijkertijd
Lijkt het alsof
Ik door matglas
Naar de wereld kijk -
Maar deze dag
Die geboortedag
Van een bijzonder Kind
Genoemd wordt
En waarop het licht
Uitbundig schijnt
Het schitterendste licht
Dat er bestaat
Komt rechtstreeks zonder
Ontspiegeling…
Ogenblikervaring
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 134 Heb de afgelopen
Vierentwintig uur
Eigenlijk alleen
Maar geslapen omdat
Het niet alleen
Buiten maar ook
In mijn hart
Grijs, nevelig en
Regenachtig was -
Maar nu is het Kerst
En word ik wakker
In een ochtend met
Stralend licht,
Dat sterker is dan
Al het donker op
Deze aarde - en
Krijg ik het leven
Vandaag opnieuw…
Voel de verf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Die mezelf was
Kwijtgeraakt,
Zelf niet meer
Wist wie ik was
En waar ik
Vandaan kwam
Laat staan dat
Ik wist waarnaar
Ik op weg was,
Breng met dikke
Verf op dit doek
De pijn van mijn
Leven aan -
Elke klodder die
Zichtbaar achterblijft
Is uiting van een
Traan die onzichtbaar
In mij achter bleef
Maar nu voelbaar
Langs…
Reiziger zonder bagage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 Loopt doelloos
Door de straten
Van de stad
Op weg naar
Nergens met
Onderweg een
Kop koffie in
De pastorie
Waar hij zijn
Vrienden van de
Straat twee maal
Daags ontmoet
Om daarna verder
Te gaan naar
Nergens, verder
Op zoek naar
Zichzelf die hij
Onderweg is kwijtgeraakt
Hij weet immers zelf
Niet meer wie hij is…
Zo bitter als zijn bier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 161 Zijn leven zo
Bitter als zijn bier
Vraagt hij zich
Elke dag wel af
Wat doe ik hier
'k Heb toch niks
Misdaan en toch
Keert iedereen zich
Tegen mij
Alleen maar omdat
Ik zei
Dat ik aan niemand
Een hekel heb,
Ik gewoon niet kiezen
Kan tussen
Mensen die mijn
Vrienden zijn,
Die mij beschouwen
Als een van de hunnen…
Naar veilige haven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Voor Alda
' k Wil nog wat zeggen
Maar de woorden die
Zich aan mij opdringen
Blijven onuitgesproken -
Ongeboren blijven ze rusten
In mijn opengevouwen handen
Die deze dagen verlangen
Naar vrede, veiligheid en rust
Om aan te komen op de
Door God geschapen kust
Waar ook jij door
Ruwe stormen heen
Door het vuurtorenlicht…
't Is maar dat je het weet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 177 Aso verpakt in het
Anonieme blik
Dubbele knalpijp
Immens lawaai
Tien kratten Amstel
In de kofferbak
Luidsprekers die
Dwars door glas
En blik honderden
Overbodige decibels in
De ruimte lanceren
De diepe bas die
Mij het denken
Onmogelijk maakt
Doet dat op
Een vaste dreun
Die is gemaakt, zo
Lijkt het op het oog,
Voor…
Sta te blazen in de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Ben vergroeid
Met de natuur
En alle schoonheid
Die zij meebrengt
In het dik pak
Sneeuw ben ik
Die ene vlok
Die onzichtbaar
Met de andere
Vervlochten is
In de felle
Regenbui ben ik
Die ene druppel
Die naamloos met
De andere mengen
Zal - in de ijsvloer
Waarmee het kanaal
Voor mijn huis
Is toegedekt ben
Ik die ene ijskristal…
Zo veel vragen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Kijk in de spiegel
En zie ogen dof
Van levenspijn -
Zo veel vragen
Heb ik, antwoorden
Die moeilijk te
Verkrijgen zijn,
Sta zo vaak
Versteld van
De ongerijmdheid
Van dit leven,
Voel me zo arm en naakt
Dat ik alleen
Nog maar jouw
Ogen zie waarin
Ik de mens ontdek
Die ik al haast
Was kwijtgeraakt…
Tunnelvisie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Hulpverleners
Buitelen over
Elkaar heen
Om ouders
Die van elkaar
Af willen
Te ondersteunen
In de heftigheid
Van de vechtscheiding
Waarin ze zijn
Verwikkeld -
Ieder in zijn eigen
Tunnel, met de
Beste bedoelingen
Maar het totaalplaatje
Al lang niet meer
Overziend
Niet beseffend dat
Papa en de jongens
Buiten de…
Spreeuwendans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 176 Terwijl stadionlampen
Hun licht in aanvankelijke
Fletsheid op betonnen
Muren werpen
Zwermt anderhalf uur
Voor het treffen een
Golf van tienduizenden
Spreeuwen in de
Avondschemering
Die voor alles het
Afscheid in zich draagt,
Vormen aannemend
Die bol en rond zijn
Maar ook langwerpig
Als een zandloper uitgezakt
Legt ze…
Waar de diepte niet meer is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Voor Jeannet
Ik zwijg want
Ik weet de waarheid
Woorden die zichzelf
Afbreken al voor
Ze gevormd zijn
Zwangerschap die
Plotseling ophoudt
Zonder reden
Want alles was
Toch goed, zeiden
De specialisten,
En zij konden het
Weten want ze
Hadden er voor
Doorgeleerd -
Maar wij wisten
Wel beter - daar
Hoef je geen…
Indachtig het idee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Indachtig het
Idee dat ik
Altijd van
Je houden zou,
Mijn leven lang
Voor jou zou
Zorgen, in goede
En minder goede
Tijden -
Besef ik dat
Ik binnenkort
Een kleine vijfendertig
Jaar met je samen ben,
Daarom heb ik
Mijn liefde voor
Jou niet alleen
Met woorden, maar
Ook met diepdoorleefde
Kleuren vormgegeven:
Deze…
De diepste afgronden heb ik gezien
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Toen ik jou
Niet langer
Vast kon houden,
Je niet terug
Kon trekken
Het leven in -
En toen jij
Er voor koos
Er niet meer
Te zijn, op te
Gaan in je eigen
Luchtledigheid
Waar je onvermoed
Al zo lang in
Was opgegaan
Bleef ik alleen
Achter met de
Beide kinderen
Die we samen kregen -
De diepste afgronden
Heb ik gezien…
Een vorm van zwijgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Regels die als
Vanzelf opwellen
Uit de diepste
Krochten van
Mijn ziel -
Die uiting geven
Aan wat er werkelijk
In mij omgaat -
Maar als ik
Mijn eigen verzen
Teruglees merk
Ik dat ik tussen
De versregels door
Ook heel veel
Dat er wel was,
Wel is, en altijd
Zijn zal,
Verzwegen heb -
Poezie is, merk ik,
Voor mij…