Alle inzendingen van Betje Wolff-Bekker

Weg is de dag! hoe flauw kan men ontdekken Hetgeen nog straks ons aanblonk in ‘t gezicht: Hoe zachtjes volgt de scheemring op het licht: Zo zien we allengs onze ogen ‘t licht onttrekken. Zie, de avond valt; ‘t gewoel begeeft de straten, De werkman treedt zijn warme woning in; Zeer wel tevreên met eerlijk klein gewin, Tracht hij naar schat,…

Bij het lijk van de Eerwaarde, Geleerde Here, Adriaan Wolff Predikant in de Beemster Is dit mijn waarde Wolff, zo minzaam in zijn spreken! Zo keurig in zijn smaak! zo goed – zo groot van ziel! Zo wakker op zijn post, zo treffend in zijn preken! Die nooit, uit vrome drift, in lage straattaal viel, Noch ’t heilig bedenhuis ontheiligde door twisten…

Ach DEKEN! DEKEN, ach! mijn waarde WOLFF! mijn man! - In ’t holst des nachts! - ’k zit voor zijn ledikant te lezen; Hij spreekt met mij, hij sterft, valt in mijn arm! - ik kan Niet schrijven! - hemel! moest ik juist allenig wezen! Geen ziekte, zelfs geen koorts; zo zegt hij nog: ’k Ben wèl; Slechts wat vermoeid; dit komt van gisteren te preken:…

'k Heb mijn poppen weg gedaan, 'k Heb mijn speelgoed weggegeven; 'k Moet nu als een vrijster leven, Want ik zal op naaien gaan. Denk wat blijdschap of ik voel. Kom, ik ga ook, zonder dralen, Van mijn huis mijn kussen halen, 'k Bracht al reeds mijn stoof en stoel. Moeder zei: (wat is zij goed!): ‘'k Zal, opdat ze uw eer niet…

Mijn lief! mijn lief! staat u mijn wijs van leven, (Zijt gij zo veranderd?) nu in het geheel niet aan? Zeg mij, wat tekens zal ik u toch geven, Dat mijn geluk niet slechts bestaat in waan? Gij mij verlaten? Heb ik dat te vrezen? Omdat ik op het land Gestadiglijk moet wezen? Geef mij uw hand, Mijn lief, geef mij uw hand, geef mij…

Piet: Aardig Meiske, lieve Zoetje, Trouw eens eindelijk jouw Piet. Kom, mijn lieverdje, nu moet je! Wees toch zo kieskeurig niet. Kijk, daar sta ik als zo'n snijer; Spreek dan Zoetje, wil je mij? Ben ik dan geen kante vrijer? Heb ik dan geen Boerderij? Zou jij mij nu lopen laten, Ben je mij dan niet getrouw? Ik kan op zijn Steeds…

Wat is zonder min en wijn ´t fleurig, jeugdig leven? Alles wat ons lief kan zijn moeten zij ons geven. Groten, wilt g´eens vrolijk zijn, en uw zorg verjagen? Zoete meisjes, goede wijn, kunnen u behagen. Helden, wie de krijg verheugt, vragen niet naar kransen, als zij aan de hand der vreugd, met de meisjes dansen. Wen w´in levens angst…