Wat ging er door mij heen
toen ik zei “Bedankt voor … alles”?
Ik zou je graag precies bewijzen
wat het in mij was dat riep,
maar de zee van associaties,
waarover mijn bewustzijn golfde,
was te diep.
Oppervlakkig gehoord was ik je dankbaar
voor twee mooie jaren bij ons koor,
dat jij met veel inzet en creativiteit
tot bewogen prestaties hebt…
Miste ík of trof jíj doel?
Ik wist niet wat er gebeurde,
kreeg ineens een raar gevoel,
alles werd zwart en alles kleurde.
Ik voelde slechts iets zachts en zoets
en begon verbaasd lichtjes te zweven.
Was dit een bezigebijensteek,
die jij en ik niet zouden overleven?
Het zoete gif begon zijn werk
om mij tot sterven te bereiden;
toch voelde…