Ode aan de kraai
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 
337
337Mist, zonder luchten, zonder lach.
`n Dag, op voorhand saai.
Daarom nu, maak ik graag gewag.
Van de buiging van de kraai.
`t Was `n geluk, dat ik `t zag.
Want, zó, bijzonder fraai.
Al duurde `t maar `n oogopslag.
De buiging van de kraai.
`k Keek z`n kant, per ongeluk.
Maar `t gaf m`n dag `n draai.
Jawel, `n sierlijk meesterstuk.
De buiging…
Bezig met laden