Alle inzendingen van Brigitte

Het kind maakt alles anders haar heupen breder haar borsten voller zijn blik wordt dieper de hare zachter Het kind maakt alles anders het belegert je huis met knuffelkreetjes en zoete geuren het zuigt je leeg het knijpt je fijn het wurmt zich een nestje tussen vier armen tussen twee levens Het kind maakt alles anders hoe dapper draai…

Ik ben niet je moeder en jij niet mijn zoon Ik hou van je vader en ik ben er gewoon Ik ben niet je moeder en jij niet mijn zoon Je hebt een warm plekje, dat kwam er gewoon Ik ben niet je moeder en jij niet mijn zoon Ik ben wel een moeder, dat ben ik gewoon Ik ben niet je moeder en jij niet mijn zoon Mag ik trots op je zijn en met je lachen gewoon…

De behoefte om liefde te geven om liefde te krijgen essentiële bestanddelen van een gelukkig leven zijn gevoelens die je krijgt bij het horen van die eerste lentekreten een gevoel van liefde liefde voor één mens liefde voor alle mensen liefde gewoon voor het mooie leven…

Tachtig jaar ben jij geworden, wie had dat gedacht. Vooral het laatste jaar eiste heel veel kracht. We wisten, het overlijden komt een keer, De vraag was alleen wanneer. Wij kinderen zorgden dat we bij je waren. Zittend naast je bed of anders in gedachten. Zo rustig en vredig, ja zelfs zo mooi, Zoals we hadden gehoopt, maar nooit konden verwachten…

Mijn moeder is dood. Precies zoals ik het zeg, niet overleden, niet heengegaan maar gewoon dood. Ze ligt daarginds in de kist. Sinds haar dood is ze niet meer mijn moeder. Ze lijkt er niet eens op. Het is haar omhulsel wat daar ligt. Mijn moeder zit in mijn hart. Ze heeft zich vast verankerd in mij En in de harten van mijn zussen en mijn…

Stokken strijken stille snaren tonen lijken gegeven als een breuk in het leven de trillingen die steeds dieper doordrongen het levenslied moeilijk te beschrijven laat staan te bespelen op vier snaren toch strijken stokken de vier snaren en voel ik tranen komen vanuit de bodem van mijn hart merk ik hoe het verleden zich met…

Ik wilde iets wist niet wat voelde de drang Het kloppen van mijn hart Ik wilde wat wist niet hoe Ik was bang Voelde me verward Gevangen in angst Veilige schijn Vrij van alle zorgen vervuld van pijn de harde waarheid greep mij aan gaf mij de vrijheid door te gaan vrij te willen vrij te doen ga dan zonder remmen klaar…

Voorbij de lust ligt het land van ultieme tederheid, waar zich jouw lichaam tegen het mijne vlijt.…

Mooie woorden dwarrelen als rozerood en bloesemblad. De wind draagt ver legt ze zachtjes voor mijn voeten op mijn pad. Rozerood van dageraad, bloesemblad van nieuw begin, ik wacht nog steeds op lente maar zit er midden in.…

Is het angst, een ontembaar verlangen. Hoe leert mijn hoofd wat het hart klopt. Is het angst om me in jou te voelen. Door je huid kruipend naar binnen. Zoek naar de ogen die het leven zien. In een kamer vol spiegels, de weerkaatsing waarin ik de waarheid zie. De leugens in een lege hand, gebroken beloftes, lijsterachtig…

De natuur is voor mij een bron van inspiratie het straalt energie uit om in contact te komen met het diepste in mezelf het geeft me het perspectief om alles in andere kleuren te zien het werkt bijna als een reinigingsmiddel op mijn ziel.…

Het hart dat geen maat meer kent ontregeld door begeerten en de lust hart zo diep en o zo groot hongert naar de nooit geproefde smaak al klinkt het nog zo zwaar alle illusies reeds lange tijd begraven.…

De nachten leken eeuwig te zijn of er geen einde aan kwam het maakt niet uit waar ik ook ben te moeilijk is het gevecht als je het moet stellen zonder kracht nooit genomen steeds gegeven ik heb het nooit verleerd rust ik peinzend aan de waterkant niets meer wat ik nog verlang.…

Onze idealen, uitzichtloos Hopend op geluk, dat nooit zal komen, Tranen vloeien en worden kunstmatig weggelachen Je vlucht weg in een eigen fantasierijke wereld, Waar je over alle mogelijkheden beschikt, Om te bereiken wat je wil. Maar het resultaat blijft uit En enkel een grote zeepbel blijft over, Klaar om stuk te springen.…

Het hevig streven naar een beter leven, ook dat beleef je in een droom, een droom waar alles mooi, en rijkelijk wordt voorgesteld. Je spiegelt je eraan, en rondom springen zeepbellen stuk. Je zocht en vond, en je bent tevreden met wat je bereikte. Maar toch ontbreekt er iets, en daar werd je droom, een nachtmerrie.…

Overwin nu eens die verlegenheid. En dan vrijen we hartstochtelijk. Jaloers gadegeslagen door de schitterende maan. Het lijkt of je zintuigen, je handen, en je mond geprogrammeerd zijn. We ontkleden elkaar ongeduldig en ontdekken na aarzelende strelingen en overbodige gebaren dat we onstuimig willen vrijen. Daarna komt de heerlijke belevenis…

Soms denk ik dat jij niets anders bent dan een geest, die af en toe opduikt in mijn herinneringen en soms verschijnt bij dagelijkse mijmeringen. En dan zie ik je glimlach en je ogen en dan weet ik dat je nog altijd een vreemde voor me bent.…

Als ogen meer vertellen Dan woorden kunnen uitleggen, Mag je je gelukkig prijzen. Als je met zijn tweeën kan genieten, Van elkaars aanwezigheid. Het warme gevoel, Het bloed dat door je aders jaagt, Je hart dat wild tekeer gaat. Voel je dan vreugdevol, Omdat je zoveel geluk vond.…

Dat we zwakheden hebben weet iedereen, Dat hebben we allen wel gemeen. Sommige zaken zijn logisch, zo vanzelfsprekend, Komen vanzelf, hoe je ze ook berekent. Ons hart wordt misleid door nuchter te denken, En ons leven vertroebelt door al onze wensen. Doch we zoeken een uitweg in dit labyrint, Ieder hoopt dat hij de zijne vindt.…

Tranen in je ogen Verraden je verdriet. Er is niemand die ze ziet. Schamend omdat je emoties toonde Voelde je je ontzettend bedrogen. Je keek nog even in de spiegel En droogde snel die tranen van je gezicht, Die vrouw die keek was ik.…

Ik wil weg. En loop langs het water, Maar verder en verder. Geen doel in zicht. Ben te bang, Voor een beschadigd hart. Kijk de diepte in, Heeft dit alles nog wel zin. Loop ik verder weg, Op zoek naar een uitweg.…

Merk dat je me met schrome schreden mijdt Ieder nieuw gesprek opnieuw vermijdt. Onze vriendschap lijkt plots heel beroerd De herinneringen laat je onaangeroerd. Ik moet deze gevoelens kwijt Je bent een man, een rariteit. Onze vriendschap lijkt meer op durven en kunnen Maar merk je dan niet de verschillen? Durf nergens nog op te hopen Onze…

Ik wil met jou aan het water, Onder een heldere sterrenhemel, Me laten meedrijven door onze fantasieën. Ik zou je met mijn handen strelen Je laten komen in hogere sferen. Elkaar nemen, heel intens, En hebben dan geen grenzen. We delen dezelfde passie En verlangen naar affectie. Wou het maar even laten weten Dat nog steeds die fantasieën…

Van verlangen laat ik een diepe zucht, Je warme lichaam tegen het mijne aangedrukt. Jouw warmte wakkert bij mij het vuur Op dit nachtelijk uur. Je hete adem streelt mijn huid Uit mijn mond ontsnapt geluid. Wil je lichaam in mijn macht, Enkel maar voor één nacht. De lust doet me verlangen naar meer, Om samen te gaan spelen en verlangens…

Hij kuste mijn betraande gezicht. En probeerde me zo tot zwijgen te brengen. Ik sloeg mijn armen om hem heen, Drukte mijn warme lichaam tegen het zijne aan. ‘Ik hou van je’ fluisterde ik met mijn lippen, Tegen de zijne gedrukt. Misschien voelde hij wat anders Maar dat deed er niet toe Zolang ik nu en vandaag maar had. ’Je bent mooi’ zei hij…

Ons verstand lijkt plots zo klein, Jouw dood is wat wij niet begrijpen. Je had nog jaren kunnen leven, Nog zoveel vreugde kunnen beleven Je leefde zo intens en zo bezield, Jij, die zo van je zoontje hield. Het echt bevatten kunnen we niet, Komt vast door het verdriet. Jouw manier van afscheid nemen. Zullen wij niet snel vergeten.…

Vanmorgen bij ons in de straat Een ziekenwagen en politiewagens. Niemand die wat vermoedde We hadden de buurman gisteren nog gegroet. Maar vandaag was hij niet meer Hij ontnam zich het leven. Zelfmoord, klonk al snel door de straat Niet te geloven hoe snel iets gaat. We wonen op meters van elkaar En toch kennen we niet eens mekaar.…

Het meisje is ver weg en stilaan werd ik een vrouw, en ik vraag u vriend, Wat is de ziel van ons leven? En vriend dit verhaal is echt. Ik zal je nooit vergeten. Maar een toekomst lag in ons verleden.…

Dacht lange tijd dat niemand me nog kon raken, Had mijn hart goed afgebakend. Durfde geen gevoelens meer te tonen, Bang voor wat zou kunnen komen. Maar toen kwam jij, en zat alles op zijn kop, Niets moest en alles mocht. Maar nu hou ik het echt niet meer, Het doet me ontzettend zeer. Zonder woorden nam je afscheid, zomaar weggegaan,…

De lucht was donker en dreigend geworden, De bliksemschichten schoten door de wolken heen. Net zoals bij mij de gedachten kwamen, Dat ik de helft van mijn leven, Had doorgebracht met het weglopen, En toch weer zoeken naar mezelf. En ik besefte dat ik tot op heden, Nog niets gevonden had.…