Nooit meer.
Hij kuste mijn betraande gezicht.
En probeerde me zo tot zwijgen te brengen.
Ik sloeg mijn armen om hem heen,
Drukte mijn warme lichaam tegen het zijne aan.
‘Ik hou van je’ fluisterde ik met mijn lippen,
Tegen de zijne gedrukt.
Misschien voelde hij wat anders
Maar dat deed er niet toe
Zolang ik nu en vandaag maar had.
’Je bent mooi’ zei hij.
Maar hij zei nooit meer,
dat hij hield van mij.
Geplaatst in de categorie: spijt
Schitterend gedicht!