soms is je blik als een kaarsendoder
die mijn liefde onmiddellijk moet smoren
mijn liefde als vlammen die likten langs zwartgeblakerd metselwerk
tranen vechten zich een weg
maar het vuur blijft heftig branden
het vuur van nooit gedachte kansen
ik heb getracht het te blussen
waarom probeer jij het niet
niet met water
maar met tienduizend…
kwetsbaar ben ik,
en teer,
vanbinnen.
je ziet het niet
aan me,
maar ik lijd.
vanbuiten lach ik
als mensen om mij lachen.
het doet me niks,
zeg ik.
maar vanbinnen,
vanbinnen sterf ik
van verdriet.…