Op weg naar totale verwoesting
Raakt ze alles op haar pad
Geen schepsel blijft ongedeerd
voor haar woede die ze uit
door het pijnigen van anderen
Op weg naar vereenzaming
Weigert ze alle hulp
Geen schepsel neemt nog moeite
haar woede weg te nemen
Omdat het geloof in de mensen was verloren
Op weg was het meisje
Veranderd in een monster…
Ik geloof niet in je bestaan
ik ben ook niet op zoek
ik heb wel van je gehoord
het gelezen in een boek
men zegt je loopt daar
ergens in het rond
maar ik geloof van niet
sta met m'n benen op de grond
en dan heb je nog iets
dat men noemt het lot
maar ook dat geloof ik niet
bepaal m'n eigen slot
maar als ik op een dag
jou daar dan…
een traan
zo zuiver
als een vloedgolf over m'n wang
niemand die eraan ontsnappen kan
mijn traan
tranen
zo helder
brandend op m'n huid
niemand kan het horen
huilend zonder geluid
mijn tranen
huilen
1 traan en zoveel tranen
een zee uit m'n ogen
ik zie het
maar kan het niet geloven
mijn verdriet…
stap in
ik voer je mee
vergeet even de rest
vraag niet hoe
je komt er wel
verward
verwonderd
misschien wel verdwaald
in een bos
of op zee
kijk om je heen
het is zoals je wilt
je maakt het zelf
ziet het zelf
durf te dromen
durf alles anders te zien
op jou manier
en laat je mee voeren door je fantasie…
weetje
wij zijn samen
al maanden
alhoewel
ik ben er dan
maar waar ben jij
en dan ben je er
maar je hoofd is ver
opgestegen naar een andere plek
niet bij mij
waar ben je dan
soms mis ik je wel
maar jij mij niet
want ik zie je kijken
mn blik ontwijken
als je bij me bent
waarom ben je er dan
je blik koud
je woorden kil
ik voel…
een lange weg
weet niet waar naar toe
ben gewoon ingestapt
in een geel monster
een lange weg
wie zegt me waar het mij brengt
want ik durf niet te kijken
door de verharde onzichtbaarheid
een lange weg
ver weg van jou
stapte in het monster met m'n ogen dicht
het bracht me naar een plek
ver weg van jou…
Je kan praten
achter mijn rug om
omdat ik het dan niet hoor
Je kan lachen
om wat ik draag
achter mijn rug om
omdat ik het dan niet merk
Je kan me pijn doen
achter mijn rug om
omdat ik het dan niet voel
Je kan me kapot maken
achter mijn rug om
omdat je denkt dat ik het niet weet
Maar het zwarte schaap onder jullie
heeft jullie…
ik weet dat ik hier zit
in een half leeg lokaal
jij ook
wij
samen
onder de mensen
ik voel dat jij er bent
je aanwezigheid
je lach
dat wat me verblijdt
en toch
de eenzaamheid
diep in mij
ik weet niet of je me kent
je zelf wel weet wie je bent
maar je hebt gelukkig genoeg tijd om dat te ontdekken
en als je jezelf gevonden hebt
zal…
wereld
rood
zonde
angst
verdriet
zorg dat niemand het ziet
zorg dat niemand het weet
slapen
dromen
nachtmerrie
vergeten
niet weten
welke kant je op moet
ziel
kapot
verloren
eenzaam
alleen
niemand zal me ooit nog kunnen redden…