Toch staat in je hand geschreven
mijn spaanse vluchteling
er is geen ontkomen aan
je lot wacht in Ispahan
maar kom eerst in mijn oksel slapen
kleine labrador
met de koude voetjes
en snik me je vergeetmenietjes
onder de linde zal ik dansen
met jou mijn speelgoedbeest
en ja dan voorgoed vergeten
daarna zal ik je frans leren
fais-moi…
Hoe ik ontroostbaar blijf
in deze zomertijd
met de violetblauwe vlekken
aan de hemel
aangetast door weemoed
die me overvalt
als een te grote afstand
als mijn verbrande kindervoeten
zeldzaam als je bovenlip
met de bevroren mondhoek
als een potloodtekening
word je langzaam zichtbaar
met de dubbele vleugels
met de ivoren schouder
jij…
Maar september
in september
wat was ik in september alleen
eenzaam in een stroming
tussen de dode vissen
als een blinde walvis.
je sperwer zwerft nu
dwaalkracht negen
boven het dodenveld van Memphis
en stort zich in de zee.
----------------------------------------------------------------------
Uit: 'Kaddisj voor Roel' (15 rouwgedichten…