Dieuwertje Blok op het journaal
wegwijspiet die de goede weg verliet
paniek en onrust vult het land
want de goedheiligman is op grote afstand
op 5 december gebons op de deur
gezellig samen, cadeaus en goed humeur
na verlanglijstjes en smart
gelukkig niet voor niets gewacht
soms mis ik die onwetendheid
want die leuke tijden zijn allang…
Drinken doe je met een reden
drinkend onderdrukken
verdrinken en verdrinken
drinken doe jij met een eeuwige glimlach
drinkend onbereikbaar
drinkend zonder gevoel
drinken deed je altijd al
drinkend van verdriet
drinkend om wat men van buiten niet ziet
verdrinking van herinnering
drinkend zie ik jou in mijn spiegelbeeld
ik zeg vaarwel verwekker…
ik kijk naar je
je kijkt afwezig
je denkt vast weer aan hem
een steek flitst door mijn hart
je praat niet meer met me
zegt niet meer wat je dwars zit
“ik wil er niet over praten” of “laat maar”
dat is alles wat ik hoor
ik zie het verdriet in je ogen
je denkt dat hij je zal helpen
maar ik weet het zeker
hij breekt je weer
toekijken…
jaar in jaar uit
de geur van groen
de dozen van zolder
ballen, slingers en lichtjes
talloze ornamentjes
ieder een betekenis
jaar in jaar uit
het samenzijn
opa, jij en ik
heel het huis versieren
gezelligste tijd van het jaar
toen kerst nog magisch was
jaar in jaar uit
de dag van het jaar
die zoveel betekenis had
gezelligheid, vrolijkheid…
toen je trein kwam
kwam hij ineens
ineens uit het niets
niets aan te doen
het is goed zo
je laatste woorden
de woorden die ik niet hoorde
ik was er niet
toen ik kwam was je trein weg
hiervandaan
alleen een gedachte
en lege harten
hij kwam te snel
te snel reed hij
wachten deed hij te kort
te kort voor een vaarwel…
ik kijk naar je
je kijkt afwezig
je denkt vast weer aan hem
een steek flitst door mijn hart
je praat niet meer met me
zegt niet meer wat je dwars zit
“ik wil er niet over praten” of “laat maar”
dat is alles wat ik hoor
ik zie het verdriet in je ogen
je denkt dat hij je zal helpen
maar ik weet het zeker
hij breekt je weer
toekijken…
ik kijk naar de wereld
ik zie zwart-wit
kleuren zijn verdwenen
het leven is eruit
de mensen zijn zwart
jij bent wit
je valt niet op voor een ander
hoe je het ook probeert
je lijnen zet ik neer
maar wat ik ook probeer
je blijft een waas
je ogen zijn gesloten
dimensie loos
levenloos
maar toch vol diepgang
zo zijn je ogen
ik kijk…
altijd goed he
standaard antwoord
want liever lieg ik
als je vraagt hoe het gaat
als ik de waarheid zou spreken
zeggen zou dat alles tegen zit
dat alles stuk ging
dat ik leef achter een masker
uren loop ik te ijsberen
probeer de dingen te overzien
proberend om de stukjes
samen te laten komen
m’n masker is breder als de Berlijnse muur…
de klok slaat
ik kijk op
daar lig je
alweer
de lamp doe ik uit
Ik kijk
tranen branden
jij in de 7e hemel
alles ging eraan kapot
jij met je bezetenheid
ik lijk op je denk ik dan
schuldgevoel
jou spraakwater
vuurwater
ruziemaker
is mijn tranenmaker
woest als een stier
alles sla je neer
bang voor je gevoel?
of ben je dat verloren…
652
Bezig met laden