Geloven in de toekomst
Geloven in de tijd
Woorden uit de fantasie
Verwekt door werkelijkheid
Geloven in het heden
Geloven dat je leeft
Gedachten uit de fantasie
Die werkelijkheid omgeeft.
Maar wat moet je geloven?
Hoe vindt je werkelijkheid?
En wat zijn dan die woorden
Waarmee hij jou bevrijdt?
Toch zal je eens geloven
Geeft Hij…
Met zwarte ogen
Verdrink ik in een radeloze kolk
En die greep
Die verstikkende hand
Sluit zich nauwer
Totdat het
Net op tijd
Licht wordt
En de schim vervaagt
Mij ademloos achterlaat
Met de overheersende vraag
“Wanneer komt Hij terug??”
De vraag herhaalt zich
En de hand blijft komen
Laat me vrij
Ik kan dit niet alleen
Ik heb Iemand…
Je hebt me gevangen
Opgevangen
Ik verdronk in je ogen
Maar jouw armen hielden me vast
En lieten me de werkelijkheid
Geloven
Jouw stevige greep
Fluisterde
“Jij bent van mij”
En ik dronk uit je ogen
Tot deze me vingen
En me hetzelfde vertelden…
Die tijd was ondenkbaar
Die oorlog zo hard
verwonding voor eeuwig
Je leven verzwart.
Je ogen vergiftigd
Eens waren ze blauw
Het doet me zo’n pijn
als ik terugdenk aan jou
De hoop was verloren
't verdriet was te groot
ik moest je zien sterven
aan die ondenkbare dood!…
Je spreekt met minder woorden
onduidelijk en verward
Toch kan ik je begrijpen
want jij spreekt met je hart
Vol vuur maar ook in eenvoud
geloof je ‘t als een kind
Je luistert naar je Redder
je zoekt niet maar je vindt
Geloven lijkt zo simpel
indrukwekkend, vol van hoop
En ieder mag het horen
van je redding, van je doop
Je schreeuwt…
ik zie je staan
bleek en verward
je mompelt een woord
maar ik kan je niet horen
je kijkt me aan
met zoveel pijn
je opent je mond
maar er komt nog geen geluid
je draait je om
je lichaam schokt
ik weet dat je denkt:
zij zal het ook niet snappen
glazen wand
ik kan je zien
ik wil je helpen
maar ‘k mag niet binnenkomen…
648
Bezig met laden