Alle inzendingen van Coby Poelman-Duisterwinkel

Stofzuigend loop ik door de gang als hij me staande houdt een foto in de hand Wat lijk ik sprekend op die man zegt hij en kijkt me aan ik kijk naar hem het is zijn over-opa in zijn jonge jaren oud is hij niet geworden hij stierf aan Spaanse griep zijn dochtertje, pas twee kende haar ouders bijna niet tien dagen later volgde moeder vader…

Hij schilderde een sneeuwlicht venster in de kobaltblauwe lucht ervoor een wolk een ongewone het lijkt of Christus in die wolk is opgenomen en wat houdt Hij in de hand? Onder die doorbroken lucht kleurt bruinig rood een waterstrook langs okergeel rondom oranjebruin dat zich weerspiegelt in het heldere water boven rode daken van…

djunnn, djunnnnn, djuuunnnn, djunnnnn, juuuuunnnnn, djuunnnnnn .... juunnnn, djuuuunnnn, ringring, djuuuuunnnnnn .... dan knerpt onder mij het fietspad de Lindt djinnnnn, jinnn .... ...... .......... vogelkoren in ruisende bomen wiegen op frisse tegenwind klaprozen kleuren het groen achter water leliën drijven uitbundig in bloei…

Jouw lege plek kijkt me veelzeggend aan, mijn innerlijk vertolkt in stilte wat ik voor jou wil vragen in Zijn Naam dat je de Trooster op jouw plek van dichtbij mag verstaan.…

Is het de koorts, de schok van de ontmaskering of de herinnering aan hem die van zijn voetstuk viel maar die je in dit oorlogsogenblik van zo dicht benadert is het je staat om tot een daad te komen nu je de kracht voelt van de man die je geworden bent is het je spanning die je in mijn lijf herkent, gemis of heimwee, verkrachting…

Een veelkleurig koor doorzingt de stilte van een hoge ruimte, serene klanken paars mengen gebroken wit tot lovend zilver in ijle hoogten zeeblauw overstijgend zweven tinten rust boven getroost turkoois, fluisterzacht omarmend wie in donker zijn gehuld delend, helend, zuiver samenspelend beweegt zich Geestdoorbrekend violet tot een…

In de pinksterzondagzon de tuinstoel in stand vijf zie ik twee tortelduiven in de linde geritsel van het bladerdak ze vliegen eensgezind van boom tot boom vanuit het lover verderop klinkt zacht de roep van nog een vredesbrenger een hemels koor mengt zich in hun gesprek ik hoor de merels en een specht de dame met de harp speelt onverstoord…

Als ik je in het groen zie staan verheven naar de zon hoor ik mijn pubermijmering bij ’t plukken van de blaadjes is hij verliefd op mij is hij het niet ik zie het kindernageltje een knoopsgat in het steeltje het afsteken van wit en geel in het door zon verlichte haar en ruik de geur van toen en nu nu zie ik Madelief die stralend…

Biddend zingt het koor zingend antwoordt de Geest Zijn echo vult de ruimte Het pinkstert!…

Verstrikt geraakt in ‘t vangnet van hun steken van averecht over het recht breit ze slechts aan een grijze vrede Een naald vol roest laat moeilijk steken glijden een vangnet is niet recht te breien door ribbels langs een muizentandpatroon Zolang de kluwens blijven zwijgen tikken de naalden grijzig voort Wanneer de strakgetrokken…

Wanneer besef je dat een uitroepteken je moederschap bepaalt, de punt verandert in een oog en jij vraagtekenend de nieuwe draad. Vliegend word ik verder voortgetrokken langs kiezelstenen, lettergrepen, handgebaren, namenreeksen, twee ongelijke schoenen in de hand. Mijn leven naast de stilte van jouw lichaam levenloos vliegt…

Als ik naar huis gerend was de achterdeur nog open om te vertellen wat ik had gescoord, zij was er, de handen in elkaar slaand tot in de nacht had ze me overhoord de kale plek voor ’t aanrecht woog de zorgen die onder afwas werden doorgepraat was ze alleen dan zong ze psalmen gaf ze zich over aan haar Toeverlaat ik rook haar…

Dierbaren van voorbij ze zijn geworden tot geliefden in herinnering stille begeleiders in de lichtkring Gods.…

Zie je dat die wolk, die lichte, daar ging Hij in kijk dan, Hij gaat omhoog wat zei Hij ook alweer moeten we wachten zal een belofte in vervulling gaan? Hoe zal dat zijn wanneer je met de Geest in plaats van water wordt gedoopt en dan die kracht die wij erdoor ontvangen zal die ons helpen te vertellen over Hem? Kijk nou, Hij…

Op het doorleefde tafeltje pronkt in een blauw kunstzinnig vaasje een wonderschoon boeket van longkruid en vergeet-mij-nietjes, judaspenning en het blauwe druifje. De trui nog vol tuinpluis kijkt hij me stralend aan ik zie in de mij zo vertrouwde blauwe ogen veel meer nog dan zijn liefde voor dit schone.…

Wolkend aan het mensenoog onttrokken houdt Hij zijn oog op ons door wolken heen troostend…

Ze reeg ons tot haar mooiste stralenkrans we fonkelden rondom haar maar bij het dragen zag zij ons nooit zelf een lumineus idee ontstond, in een maatje kleiner kwam er een soortgelijke nu schittert niet alleen haar hals in onze nieuwe vrienden zien wij haar ogen spiegelen ze glinsteren ons tegemoet wanneer ze in hen ziet wat…

Ik zag vanmorgen de gestalte van de opgestane Heer in wat we lazen en in wat we hoorden de nieuwe Adam heeft mijn ziel geraakt mijn leven tot die nieuwe mens gemaakt toen ik me in de omstanders verplaatste hun blijdschap en verwondering me eigen maakte, de rennende discipel hijgde hoorbaar in mijn oor. Met allen die rondom mij stonden…

Drie maal klonken Paulus’ beden om verlossing van de doorn maar Zijn genade sprak de Heer was hem genoeg die ene doorn licht op in ‘t schemerdonker van een door bloed gekleurde doornenkroon. Drie maal bad Jezus om ‘t voorbijgaan van de beker wanneer in beden om verlossing verhoring nog lijkt te ontbreken doorstroomt de kracht…

Zie hoe de vrouw in barensnood haar pijn te boven komt door ‘t nieuwe leven hoe de Verlosser in stervensnood de pijn ten onder deed gaan hoe de schepping zuchtend hoopt op het nog onbekende Leven Kondig met Pasen verlost de Nieuwe Adam aan! N.a.v. Johannes 16 : 16-22 en Romeinen 8 : 18-25…

Tussen confetti waaien letters van het Woord die samenbindend meer dan letters zijn, vormend een sneeuwend confettigordijn Waar naar de letter vooral wordt gehoord zal de bruid niet in wit mogen gaan In vreugd en vertroosting van het Levende Woord wordt genadig de Bruidegom getoond die zijn bruid wit als sneeuw met zijn liefde…

Het licht van uw verjaardag schijnt op de aarde van uw graf zo zonder u is uw verjaardag anders en dwalen mijn gedachten naar uw leven af Nu viert u deze feestdag aan de overkant, misschien houdt Hij vandaag u even zachtjes bij de hand. Wij vieren deze stille dag in gedachten met u mee, zitten hier bij vader, dag lieve mam, tot…

Goedemorgen krokussen in overbuurvrouw’s tuin, wat krachtig en parmantig breken jullie ’t groen! Ik word er vrolijk van wanneer ik jullie zie en ga het volgend Lentelicht snel opendoen. Als alle jaloezieën het voorjaar laten stralen begin ik deze dag met opgewekt gemoed, kom, laat ik eens de overbuurvrouw op de koffie vragen. Goedemorgen…

In de stilte van mijn slaapvertrek met Wie ons schiep in diep gesprek noem ik jouw naam Hij kent je en weet als geen ander wat je hebt Niets hoef ik uit te leggen alleen je naam en alles is gezegd. Ik denk aan jou en je veelzeggende gedichten en vraag of Hij je ziek-zijn wil verlichten Ook denk ik aan genezing die ons wacht waar…

Voor alle dichters Kom, dans met mij de tanka beklim de haiku speel een triolet vorm in de maat van een kwatrijn sierlijk een pirouette wie begeleidt ons op een harp, piano, fluit of klarinet beleef ook eens een elfje, rondeel, zing een sonnet en als je niet meer dansen kunt verzin een nieuw couplet want als je schrijft in vreugde…

Gezegend gaan we voort langs zondagswegen Gezegend Uw Woord overwegend Uw Vrede bekoort Gezegend gaan we voort! Ik heb er een melodie bij gemaakt zodat het ook te zingen is b.v. als antwoord op de zegen. Zie voor de partituur mijn blogspot.…

Jouw naam mag klinken in het huis van God waar je gedoopt wordt in Zijn Naam, van wie je bent! (Een Cinquiano is een Spaanse dichtvorm, bestaande uit 5 regels. Opbouw 2/8/6/4/2 lettergrepen per regel.)…

Lentelicht omstraalt ons hart Vandaag is jouw verjaardag Krokussen kleuren het vorstig zwart Lentelicht omstraalt ons hart We zingen voor jou in Aduard De Levensvorst kleurt rijk de dag Lentelicht omstraalt ons hart Vandaag is jouw verjaardag!…

Zoals je kijkt naar die getekende konijntjes, kijk toch, zeg je, zo levensecht! Als ik je zachtjes over het papier zie strijken ben ik ontroerd door jouw manier van kijken, het tekent jou, zo levensecht! Geïnspireerd door een lithografie van Theo van Hoytema, "de Angorakonijnen".…

Voor Irmlinda Vanachter het raam aanschouwt hij zijn jeugd emotie vult zijn ogen koorts gloeit in zijn hart herinnering flitst voorbij zijn gehoor, iets minder scherp spitst zich op geluid van komend en wegstervend ijzer Dokkum viert, Dokkum zwiert Het Fries klinkt rond de molen, op bankjes in schaatsvorm wordt popelend geknoopt,…