Alle inzendingen van Coby Poelman-Duisterwinkel

Het jongenskoor zingt de kruisiging van Gods Zoon weerklinkt in het koor onder het kruis doorleef ik geraakt het evangelie.…

Op adem van de wind danst roze bloesem zacht de voorjaarstango, een week geleden was de boom nog kaal, in schaarse openingen wachten appelbomen. Acht dagen in het jaar duurt deze lentetooi, de halve buurt is uitgelopen wachters zuchten o wat is ze mooi dan valt ze uitgebloeid als confetti over ’t groen, zo opent deze tango in feestkleed…

Hoe wit is uw gewaad afstekend tegen 't donker van uw handen, integer uw gelaat uw houding ingetogen alleen al uw aanwezigheid geeft zoveel rust en stilte, de schilder die u portretteerde wist van 't kleurrijk wit een stralend licht in plooien te creëren toch is 't uw houding die mij nog het meeste raakt.…

Zie je de man, zo geheel anders die om het lichaam van Jezus vroeg het zorgzaam wikkelde in linnen, naar een nieuw uitgehouwen rustplaats droeg gevolgd door diep bedroefde vrouwen, hij heeft voor Hem een plaats bereid, hij, levend in verwachting van Gods koninkrijk, het lichaam neergevleid in het bijzijn van de vrouwen. Wie is toch…

Samen kochten ze een breier wisselden die om de maand, truien, sokken, soms een vest rolden uit het naaldenbed van links naar rechts roetsjte de slee de maand vloog om geen pand bleef stranden leeg kwam het de ander toe per auto of bij vlagen te voet met wandelwagen tot een tweede werd gekocht nu liggen in hun kasten de breiers werkeloos…

Fietsen leunen tegen een paal aanklevend zand verbreedt de banden sturen grijpen in elkaar zadels neuzen naar verlaten strand pedalen zwijgen golven neigen de branding landt de mens ontspant.…

In het licht van Pasen in zijn dood gedoopt wordt het graf verlaten de opgestane Heer geloofd! Eventueel te gebruiken bij het ontsteken van de Paaskaars. Ik heb er een eenvoudige melodie bij geschreven, de cijfers onder de noten geven de lengte van de noten aan. d d b b e e 1 1 1 1 2 2 e e c c fis 1 1 1 1 4 fis fis d d g g 1…

Hij slaat haar gade in de expositiezaal van achter een omlijsting. Wat zou hij graag haar denken observeren zoals ze daar gebiologeerd zijn schilderstukken bestudeert haar ene schouder lager dan de ander, het ene been een tikje buigend, dat tasje op haar zij. Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze…

Hij slaat haar gade in de expositiezaal van achter een omlijsting. Wat zou hij graag haar denken observeren zoals ze daar gebiologeerd zijn schilderstukken bestudeert haar ene schouder lager dan de ander, het ene been een tikje buigend, dat tasje op haar zij. Vooral haar blik intrigeert onder dat rode hoedje, het mysterieuze…

Het wachtend groen onder azuur in nevelen gehuld lijkt te verlangen naar de rust van maagdelijk wit mysterie slaapt in randen blauw wind sluiert licht waar ‘t groen van lente tafelt in kleurrijk evenwicht. Geschreven bij een schilderij van Jo van Wiggen. Zie voor de afbeelding onderstaande blog.…

Hier is het stil en vredig hier spreekt men met en over God hier wacht het eeuwig leven en niemand doet hier bot. Hier voel ik me gedragen door herinnering en hoop en dwaal ik langs de graven hier leeft de dood. Als ik hier eens zal liggen te wachten op wat komt loopt hier misschien mijn nageslacht te hopen op Zijn komst wie weet zit…

De wiekarmen uitnodigend gespreid tot elke maalstroom voorbereid het weidse landschap overziend verwerkt hij water met de wind. De polderschoonheid kopt in blauw naar ’t stralend rood op morgendauw. Geschreven bij het schilderij van Reinier van den Berg.…

Wat leert ons taal wanneer het gaat om wezenlijke dingen waar die wij kennen vreemdelingen, inheemsen vrienden zijn in warmte omgesmolten lichaamstaal stromend door ledematen van hand naar hand tot in het hart vertaalt wordt taal ontvreemd, de vreemdeling onthaald. Geschreven bij het gelijknamige boek van Kate Grenville…

In ‘t koude groen stond nog niet veel maar met hun kopjes boven ‘t blad verheven hebben als vreugdeboden van nieuw Leven sneeuwklokjes stil de LENTE neergeschreven.…

Toen de pianostemmer de kamer binnenkwam nu voor de derde keer liet ze zich ontvallen dat ze hier graag werkte om de sfeer ‘t was niet alleen het uitzicht en de stilte maar wat er stond en hing deed haar nog zoveel meer. Na haar vertrek keek ik de kamer door met een vernieuwde blik tussen het oude en vertrouwde hoorde ik zacht de klanken…

Zie je Hem zitten op zijn knieën, de maaltijd onderbroken, met een kom water en zijn linnen gordeldoek? Hij wast het vuil van overschreden voeten, droogt ze met zorg zoals geen ander doet Heb ik ooit iemands voeten zo gewassen buiten mijn eigen kinderen om? hoe vaak nam ik de vuilheid van de ander zodat hij zonder vuil weer verder…

De rode knop boven spiralend staal beweegt van stroef naar soepel sneller en sneller op en neer het rood in blauw kleurt streepjes grijs de holtes zingen in de ingehouden stilte de tol zoemt over zeil wijkt langzaam naar de rand van ’t Perzisch wankelt, rammelt, rolt toont uitgerateld schilderingen in het blauw handjes grijpen het…

Op het kerkhof staat een wilg te dromen in de zon. Krokussen in bloei omcirkelen de stam alsof ze tot de dromer willen zeggen: wordt toch eens wakker heb je ons al gezien we vieren hier het voorjaar, zie onze gele hartjes geopend naar de Zon die ons ontvouwen heeft als teken van de Hoop, wij zijn wel even dood geweest maar kijk ons…

We staan in Lauwersoog de motor uit en luisteren naar de stilte. Links ligt de boot die straks naar Schier zal gaan, rechts de verlichte havenpanden, achter het glas twee visetende mannen. Wind buldert vlaggen strak, het wijde water golft. Achter beslagen ramen ademt serene rust die langzaam wordt gewekt als links van ons de boot vertrekt…

Op de verjaardag van mijn zoon fiets ik verzonken in gedachten tegen de schrale februariwind drie hyacinten in een zinken emmer vormen tezamen met een tas stilleven in mijn korfje uitbundig groet hun roze en paars verheven in het groen met blij gemoed fiets ik een tandje hoger mijn jarige tegemoet.…

‘t Was in de nacht van Valentijn dat de vliezen braken jouw komst ons deed ontwaken. We hadden je zo vroeg nog niet verwacht, reden in de stilte beschenen door de maan naar waar je ‘t levenslicht aanschouwen zou. Pas aan het einde van die lange dag, de moed bijna verloren werd jij, mijn Valentijn intens gewenst geboren.…

Haar handje zacht in moeders warme hand voelde de angst voor het verkeer goed kijken naar het mannetje nu is hij rood maar als hij straks gaat lopen en groen kleurt mogen wij erover maar waar de mannetjes ontbraken werd moeders hand zo klam als ze al bijna halverwege waren en er opeens een auto kwam trok een korte rukbeweging hen…

Schrijvend wordt het sterker vanuit het diepste van de ziel hoe zal ik het verwoorden datgene wat mij overviel van binnenuit, zo’n warme gloed die in mij deed ontwaken dat intens vurige gevoel zou ik het kunnen raken in enkel een gedicht, al was het maar een vonkje van Uw aanstekelijk licht.…

Wanneer je denkt hier zou Hij moeten zijn is Hij er niet te vinden maar op de weg van kinderen in het vensterlicht verschijnt Hij, God en waar voor waarheid wordt gestreden hoor je Hem als geen ander spreken. Wanneer gezegd wordt niet meer te geloven maar lijdensogen wel worden gevoeld daar wordt het leven in de mens bewogen door…

Vanavond neemt het koor een nieuwe compositie van hun geliefde psalmen door; berijmd en onberijmd met een initium verbonden. De alten en sopranen zingen een middendeel, dan luisteren ze naar de bassen en tenoren en laten op hun beurt volgende woorden horen waarbij ze zich een kwartslag omgekeerd opeens realiseren hoe mooi de tekst…

De ringen van trouw op deze huwelijksdag als symboliek gegeven zijn als de jaarringen van jullie levensboom geworteld in Gods liefde met elkaar verweven. Zolang de trouw door liefde wordt gevoed is jullie levensboom gezond en groeit hij goed. De ringen van Gods trouw, die jullie jaarringen omgeven vormen draagkracht voor de mooiste…

Zie onze Ferdinand hij zit daar maar in die Martinitoren zo hoog en zo verloren, zijn schildersattributen gevaarlijk op de rand. De schoonheid van de stad kan hem zo diep bekoren met hartenpijn moet ik hem in zijn passie storen vader heeft je nodig in de kartonnage, ach jongen toch, wat een pláátje! Coby Poelman-Duisterwinkel.…

Juist in de nacht weerkaatst Uw Licht zo helder wanneer het stil is om me heen dan ben ik met Uw Hemellichaam één, klinkt Uw “Ik ben” het meest welluidend. Samen met U bekijk ik dan mijn leven waar bloeide U het meest in mij, bij elke vreugde knipoogde U even, in groot verdriet voel ik U heel dichtbij. U wiegt mij als ik niet…

Een bus rijdt ons voorbij. “Laat u bussen” lezen wij. “Ik laat me zingen” zei ooit prins Claus. Prinsen bussen in koningsblauw, bussen zingen op asfaltgrauw, een vrachtwagen toont van ver het publiek: C’est le beton qui fait la musique!…

De kinderen van God zij bouwen elkaar op door positieve woorden en gebaren, zijn er op uit de vrede te bewaren, voelen de ander aan, zijn over heel de wereld door die houding te verstaan. Een toren tot de hemel heeft geen prioriteit ze streven bovenal naar de saamhorigheid. Zo wachten ze op hun geliefde Vader die voor het afdalen…