Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

We hebben samen heel wat meegemaakt, Zo weet ik nog die wintertocht naar Drenthe, Om onze snelsonnetten uit te venten, Slechts door jouw geestdrift was ik aangehaakt. We waren rap van tong en welbespraakt, En oogstten weliswaar wat complimenten, Maar wisten ook: het is nog lang geen lente, (wie zalig worden wil die bidt en waakt) Toch was…

Hij is de leider van de ‘vrije landen’ En is weer kandidaat voor een termijn, Vaak heeft hij geen idee waar hij moet zijn, Ook schudt hij in de lucht met lege handen. Geen mens weet wat er omgaat in zijn kop, Dus houdt hem verre van de 'rode knop'…

Ik zag op televisie iemand praten, - in mijn opinie achterlijk gezeik - Dat mensen die bevoorrecht zijn en rijk, Geen kunst meer moeten kopen maar granaten! Ik trek me niets aan van zijn woordenbrij, En kijk verlekkerd naar mijn schilderij.…

De wereld is op oorlog ingesteld, Ze lijken al te weten wat gaat komen, De NAVO-tanks staan klaar om op te stomen, Op weg naar méér geschiet en méér geweld. Maar alle leiders schrikken zich vast lam, Als het weer oorlog werd en niemand kwam.…

Ze zaten met z’n vijven bij elkaar, Om eerst eens samen ‘grondig’ te bespreken, Waarover zij het vooraf oneens leken, En eindelijk was het rapport toen klaar. Bedankt voor ruim twee maanden tijd verkwisten, En zeggen wat we heel die tijd al wisten.…

Vermist: Ernst Kuipers, 64 jaar, Hij was minister, maar ineens verdwenen, Een blauw kostuum, kaalhoofdig, lange tenen, Men vindt zijn plotseling vertrek erg raar. Help ons en maak een eind aan het gegis, Zelfs zijn partij weet niet waar hij nu is.…

Geert Wilders vindt die Yesilgöz maar zuur, En Omtzigt zit alleen te mierenneuken, Die asbak vol met Caroline d’r peuken, Dat gaat wel irriteren op den duur. Ik weet niet wat ‘t met dit klasje wordt, Maar Plasterk geeft hen vast een slecht rapport.…

Daar in Davos schijnt men precies te weten, Wat niet meer mag vanwege het klimaat: “Schaam je, als jij nog met het vliegtuig gaat, Je moet beslist ook minder vlees gaan eten!” Straks zijn we met z’n allen de pineut: Want dan verbieden ze ons bakkie leut.…

Na zijn pensioen verveelde hij zich dood, Hij liep maar wat te sloffen in z’n kloffie, En zeurde vrijwel heel de dag om koffie, Dick had alleen de rol van echtgenoot. Heeft hij misschien een hekel aan z’n vrouw? Want hij vertrekt als coach naar Curaçao.…

De man met die opvallende prothesen, Moest brommen voor de moord op zijn vriendin, Een nieuw record zat er voor hem niet in, Toch wilde hij weer graag de snelste wezen. Dus legde hij de lengte van zijn straf, Gezeten in een moordend tempo af.…

Het jaar is nog niet goed op gang gekomen, Die eerste week hangt tussen mal en dwaas, We leven nu nog even in een waas, Waarin we van iets hoopvols kunnen dromen. Een jaar gewenst van liefde, licht en rede, Van vrijheid, voorspoed en vooral veel VREDE!…

Als ik champagne drink, word ik gemeen, Ik zeg dan achteloos de rotste dingen, En ga ook luidkeels vieze liedjes zingen, Voor mij dus géén glas bubbels, nee, niet één! Ook zónder kan het best gezellig zijn, Na zestien bier en zeven glazen wijn.…

In deze tijd van vliegen, haasten, rennen, Hanteren wij elk jaar een vast patroon, M’n vrouw hangt constant aan de telefoon, Om ruim op tijd het kerstdiner te plannen: “Jij was net eventjes naar de wc, Maar ook m’n ouders eten dit jaar mee.”…

“Zet je verwarming maar op negentien, en slechts op vijftien graden in de nacht”, Maar ‘het klimaat’ ligt niet onze macht, Al die adviezen houd ik voor gezien. Dus hoor ik weer dat dwingende geluid, Dan zet ik vlug de knop niet óm, maar úit!…

Ook dit jaar kreeg ik weer bij elk cadeau Een versje dat ik luid heb voorgelezen, Ze mochten er voorheen altijd wel wezen, Maar dit keer was de kwaliteit zozo. Want onderaan las ik tot mijn verdriet: ‘Je krijgt de groeten van AI en Piet’.…

Je hebt er elk jaar weer naar uitgekeken, De Top 2000 van de popmuziek, Het past uitstekend bij de kerstboompiek En is al jaren een succes gebleken. Maar deze keer voel ik me zwaar bedonderd: Het wordt een lijst van vijfentwintighonderd.…

Alsof het voor het eerst was in m’n leven, Goed voorbereid, door Kieskompas en zo, Vertrok ik strijdbaar naar het stembureau, Daar heeft een man mij een biljet gegeven. ‘Voila’, zei hij, ‘laat zien dat u het kunt,’ Maar in het hokje brak m’n potloodpunt.…

“De keuzes die we maken deze keer, Gaan alles later in je leven raken, Daarom is het belangrijk die te maken,” Zo zeggen Rob en Dilan telkens weer. Misschien is het ook handig dat je zegt, In welke richting je de koers verlegt?…

Perfecte film voor de decemberdagen, Want alle vrouwen geven hem een tien, En hij bevat voor mannen die ‘m zien, Nog wat adviezen hoe zich te gedragen. Onthoud dus dat je haar, zolang je leeft, Nooit een cd van Joni Mitchell geeft.…

Je ziet de tanks, de bommen en de rook, De doden, ouders die ter aarde zinken, Gehuil blijkt overal gelijk te klinken, In Israël en in de Gazastrook. Als we het willen, kan het vrede zijn, En knuffelt de imam met de rabbijn.…

Ik zag een filmpje van bankier Lagarde, Ze kondigde een nieuwe euro aan: “Echt iedereen zal er vooruit op gaan, Want cash blijft ook,” iets dat me flink verwarde. Haar glimlach heeft me niet gerustgesteld, Dus heb ik gauw m’n vingers nageteld.…

Als parlementslid heb je het maar druk: In Brussel én in Straatsburg debatteren, Maar dit keer bleek de trein te arriveren Bij Goofy, Mickey Mouse en Donald Duck. Met die omgeving waren zij content, Die stripfiguren uit het parlement.…

Ik laat m’n handen gaan door oude rommel, Waarom heb ik die rotzooi toch bewaard? Het meeste gooi ik in de open haard, Ook zie ik iets dat ik het liefst verfrommel. Daar, tussen Jumbojet en Rummikub: M’n ledenkaartje van de Kiwi-club.…

Met houten zwaarden zwaaiden we verwoed, Verkleed als ferme jongens, stoere knapen, Naar schurken die ons landje wilden kapen, Passé, maar het gevoel weet ik nog goed. Vandaar sprak ik mijn vrouw en zei vol vuur: “Ook onder óns huis ligt een vestingmuur!”…

Rosalba, Domitille, Christabella, Natascha, Barbera, Cleopatra, Adorabelle, Vada, Maxima, Phyllicia, Maryse, Cindarella. Graag kom ik heel snel weer naar Curaçao, Dan zie ik jullie hopelijk daar gauw!…

“Het politiek-bestuurlijke bestel, Neemt zich van alles voor op veel terreinen, We moeten dít vergroten, dát verkleinen, En iedereen verbinden, snapt u wel? Ons onderwijssysteem is al failliet, Want zeventig procent begrijpt dit niet.”…

Je hoort alleen gemekker en geblaat, Gehuil, gepiep, geblaf en grote bekken, Nu moet zelfs het partijbestuur vertrekken, Terwijl het hier toch om de dieren gaat? De leider toont zich waarlijk een Jan Doedel, Juist nú toch: géén gedonder in de roedel!?…

Als werkende dreigt constant een ‘burn-out’, De stress ontstaat door hoge druk en zorgen, Je slaapt niet meer en hebt geen zin in morgen, Als dat wat langer duurt, dan gaat het fout. Dus om me gauw wat rustiger te voelen, Bezocht ik ‘Burning Man’ om af te koelen.…

Een ‘bobo’ van de Spaanse voetbalbond, Begon de speelster stevig vast te klemmen, En zonder navraag of zij in zou stemmen, Besloot hij haar te zoenen op d’r mond. En nu heeft ook de wereldcup geklaagd, Want die had ook niet om een kus gevraagd.…

Er is een oorlog gaande verderop, En alles wat we doen is die verlengen, Door wapens, kogels, tanks daarheen te brengen, Waarom hoor ik haast niemand zeggen: ‘Stop!’? De afloop is op voorhand al bekend: Wéér een herdenking bij een monument.…