Alle inzendingen van Cor van Vliet

Stralender dan ooit ben je deze laatste dagen je buik op spanning gekomen geluksdracht bijna voltooid omdat onze hardop dromen straks uit zullen komen het paars van je jurk kleur van verwachting staat je vandaag zo goed gelukkig, vol goede moed zo zonder zorgen schop maar zeg je zacht kom maar lief kind voor ons ben je een deur naar…

Nu jij bent verkast nog net geen plant voel ik wat ik zolang al uitstel, nog niet wist hoe moe ik ben of speel ik nu de egoïst omdat ik nu zo naar rust verlang vandaag ging ik wat eerder je hing daar in de sara zo bleek, maar ook verrast ze is zo klaar hoor zei het hoofd ach ja ze weet echt niets meer u neemt haar toch wel even mee…

Het is zo verleidelijk om nieuwsgierig al te bladeren aan het begin om te ontdekken hoe het slot zal zijn het is zo aantrekkelijk vooruit te grijpen dwars door de pijn de uitkomst van het verhaal willen weten zodat ik mag rijpen mezelf herwin het is zo aanlokkelijk zelfs te beginnen bij het slot ik voel bladeren mag…

Engelen vliegen af en aan verbinden hemel met aarde als Jezus nog niet spreken kan doen zij het hoogste woord God geeft het Jozef in de slaap en net als toen die naamgenoot in lang vervlogen dagen is deze meesterdromer geschokt en aangedaan zoon van David ongehoord Jozef stelt geen vragen hij ontfermt zich als een Vader over…

Betonnen ding wat nooit bewoog nooit ging je omhoog een brugwachter zag je daar niet staan je kon gewoon er onderdoorvaren of overheen gaan iedereen sprak er af prille liefdesparen ook relaties waarvan men sprak in zoveel roddeltalen achterklap en staren stelen van een kus even vlug dat betonnen ding wat nooit bewoog altijd was…

Je vroeg om een oordeel dat heb ik je gegeven in alle eerlijkheid mijn hart open gedaan in weten vertrouwen het kan de vriendschap aan alles mag worden gezegd omdat we elkaar verstaan het doet me nu pijn dat ik veroordeeld wordt omdat ik oordeelde met liefde en fatsoen jou veroordelen zou ik nooit doen ik blijf er voor je zijn…

Ze hield niet van verhulde taal uiteindelijk gaan we allemaal we kunnen veel zei ze ik leefde zo intens met liefde en genoegen maar kan geen dagen aan het leven toevoegen wel leven aan mijn dagen zei ze zacht daar zal ik om vragen ja zo was ze dat was haar kracht…

Wilde het niet weten hield je veilig als een vreemde voor mij kwam ook niet voor je op wilde ook snel vergeten wanneer men zei daar gaat weer een hoofddoekje voorbij alles in mij zei stop het werd hoog tijd ik wilde niet meer meedoen aan die opkomende hufterigheid om onze samenleving te vergriepen in plaats van me te verdiepen in het…

In de hemel is altijd brood zei de Afrikaan hij sprak woorden van hoop waar zal na mijn dood het verlangen dan naar uitgaan want hier is al geen nee te koop…

Vanuit de idee dat uiteindelijk alles illusie is kan er geen waarheid bestaan behalve dan de waarheid dat niets zeker is…

In mijn denken over waar anderen mij doen twijfelen of ik ben ben ik nooit klaar want uit mijn twijfel en mijn denken blijkt dat ik gewoon een twijfelaar ben…

Diepte gesprek waarin stilte en kleur ons een weldaad doet zo verlaten we de kloostertuin herfsttinten strelen onze ogen je kunt goed zwijgen zegt hij dat is een kunst, van God gegeven als we stil zijn is er een wacht voor de mond want soms in ons spreken praten we onze mond voorbij hoor en kijk toch eens zegt hij alles spreekt voor…

Van vakantie terug wilde ik haar spontaan kussen zo gingen we met elkaar om maar nu kwam er iets tussen ze kuste liever niet en ik dacht vlug o ja natuurlijk wat dom op mijn werk kwam ik een collega tegen ik stak spontaan mijn hand toe maar hij schudde nee verlegen ik dacht waar is die warme hartelijkheid toch gebleven had je veel zon…

Ze draaide door keek niet maar staarde naar één punt ze draaide door ik hoopte dat ze mij een blik gaf een kleine gunst maar daar danst ze niet voor ze draaide door ik zag haar zelfs zweven haar rituele kunst bracht haar maar ook mij even in trance ze draaide door met intens gevoel zeven kleurige doeken zwaaien als een cirkel…

Denken dat onderdak geeft aan spiritualiteit de atheïst mag ook wakker worden in mij het vrije denken als warm verlicht wonen in een veilig huis zo spreek je nog steeds zonder autoriteit wijst een weg naar kennis en geluk zo veelkleurig en seculier als we nu zijn komen we in bloei in denken voelen handelen spiegelen we mens…

Stil, Israël vertelt een verhaal aan de oever van Babels stromen ze huilt en denkt, hoe zijn we allemaal hier in ballingschap gekomen is god nog bij ons deze dagen nu alles weer woest en ledig is uitlandig zijn we vol met vragen een godvergeten duisternis luister haar krachtig credo klinkt over de maker van al wat leeft dit scheppingslied…

God mijn leven is als lucht het blaast snel voorbij zucht…

Betover mij verover mij Met de kleur van de sleur op je gezicht en een aanwezige schaduw dag en nacht lig ik naast je en denk betover mij verover mij maak mijn hoofd licht streel me lief en zacht je lijkt tevreden, maar dat is schone schijn aan het kloppen van je slapen zie ik dat je niet kunt slapen, er is iets stuk betover mij verover…

Een godsbeeld hebben is fijn altijd goed is het weten dat er nog zoveel andere zijn laat jouw beeld niet overdonderen maar vul elkaar steeds aan elk beeld mag verwonderen en in liefde naast elkaar bestaan…

Schapenwolken grazen stil voorbij geen herder ook geen hei toch gaan ze langzaam verder een ballonvaarder graast met ze mee heeft ook geen doel laat zich drijven richting zee de lucht de ruimte ademt goed gevoel de ballon wordt bovendien door de schapenwolken ook voor wolk aangezien het maakt hen hoopvol blij want deze brengt…

Een zweefvliegende laaghangende mug in de omgang nogal stug wilde alle dagen nietsen totdat hij mij zag fietsen zoemde lustig met me mee ik dacht nu even niet nee jouw vraag ik echt niet op de thee maar ach hij was al binnen wat moest ik nu beginnen hij was mijn luchtpijp zoemend in gegaan kloppen, hoesten zitten, blazen, slaan wat…

Licht zo uitermate essentieel geen zonnenstraal is mij te veel voor omgeving en beleving Lucht dan kijk ik naar boven als ik de wolken mag geloven wil ik heerlijk even wegdromen als licht en lucht tot mij komen Liefde daar ik mij door laat leiden zij zoekt haar weg in alle tijden is mij ook ‘t hoogste goed daarmee kan ik licht en luchten…

Noem mij één onheil in mensen geschiedenis dat zo demonisch kwaadaardig en gruwelijk is dan de fanatieke wil alsmaar goed te doen geneigdheid alles te willen zuiveren uit naam van moraal en fatsoen blinde gehoorzaamheid waar de wereld nog steeds voor beeft wil ons doen geloven dat ons bestaan geen schaduwkanten heeft zo is het al…

Je daagde me uit met schoenen in je hand spetterde jij mij kledder nat met die ogen van ik zou willen dat jij me achterna zat wat een toneel jij wilde gevangen worden vrouwen eigen ik riep ik zal je wel krijgen en dan ga ik je zoenen toen stond je stil ik zag in je ogen de wil het avontuur met mij te beleven het was wel wennen ik…

Vandaag de grootsheid van een mooie krachtige zee die mij wel eens wil doen vergeten dat ik nooit die onstuimige waarheid van tij en ontij ooit zou kunnen breken hier kunnen wij niet bij dus morgen neem ik je mee naar een stille beek daar mijn lief laat ik je weten tussen eenden en waterlelies salamanderstaart en kroost vlak bij ons…

zekerheden zal ik altijd wantrouwen onzekerheden wil ik het mee uithouden leven is dan een levenslang waagstuk in het omhelzen van liefde en geluk…

De marionet lag op bed dacht heel even wat is dit voor een leven wanneer ben ik aan zet nu hij de touwtje even niet in handen heeft besef ik pas dat ik leef maar dit is het mooie ik lig hier als een dooie de poppenkast pop hangt in een stoel met een triest gevoel is dit mijn hele leven wanneer krijg ik de hand er in is mij dat ooit…

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt toch weer bij…

vijfduizend te eten geven onvoorstelbaar zonder de bril van het wonder staan we voor een debakel beleven we niet het bedoelde teken klappen we slechts voor een mirakel gaan we ook voorbij aan wat ons leven werkelijk draagt maar in dit wonder is het haalbaar te vragen aan wie niets heeft ook weinig vraagt hier is een jongen met…

In je ogen zie ik woorden die je niet met mij kunt delen omdat je niet geloven wil dat horizonnen zullen veranderen je gezicht spreekt dat de dag gefaald heeft, weer begon met pijn er niet in zat wat ooit waarde nog kan hebben de taal van je lichaam sprak hier wil ik niet meer zijn het kan me niets meer schelen ik vraag je of je nog…