Netgedichten

netgedicht (nr. 27.459):

Betover mij verover mij

Betover mij verover mij

Met de kleur van de sleur op je gezicht
en een aanwezige schaduw dag en nacht
lig ik naast je en denk
betover mij verover mij
maak mijn hoofd licht
streel me lief en zacht

je lijkt tevreden, maar dat is schone schijn
aan het kloppen van je slapen zie ik dat je niet
kunt slapen, er is iets stuk
betover mij verover mij
hergeef ons weer geluk en
vertel me jouw verdriet

je stapt in de auto, rijdt ver van me weg
maar de afstand is hetzelfde als je hier bent
ik zwaai nog even vlug
betover mij verover mij
kom straks toch weer terug
zoals ik je hebt gekend

het licht van de geborgen stralende zon brengt
vanaf vandaag lieve mensen op mijn pad
toen je thuis kwam zei ik
dat een nieuwe betovering
en verovering mij
zo veranderd had