Alle inzendingen van Cor van vliet

Stil loop ik tussen wit marmeren kruizen van jongens die hier zijn geland achter mij de zee het uitgestrekte Normandische strand onder elk van deze symbolen van geven ligt een mens die vocht voor ons leven met een ziel en een gezicht denkend terwijl ik daar loop aan mijn leven zijn dood weet ik nog beter waarom een kruis…

Als angst ons bekleedt leert liefde ons naakt te zijn dat past ons beter…

Als de bomen blozen kan ik maar niet wennen of kleur bekennen dat de natuur hier voor kiest afsterven maar toch niet huilen om wat je verliest dan als de bladeren vallen tussen het krakend hout komt een pad van goud nu ik daar op loop doe ik mezelf een wens blijf veranderen mens…

De taal van mijn ziel is gevoel daar vind je mijn verhaal ontstaan vragen komen antwoorden gedachten van wat ik won of verloor dus leg mij niet vast op mijn woorden ik put uit een andere bron zielservaring vertelt wat ik bedoel…

Vergeten of niet vergeten de pijn van de doden is aanwezig bij de levenden die hier eerst ronddwalen en dan weer weten…

Herinneringen die mij steeds in pijn doen verdwalen breng ik op een verdwaalde plek waar ik ze nooit zal ophalen ik wil er ook niet naar zoeken vooral als ik daar morgen voor moet opdoeken omdat hier en nu op ons pad is gekomen en vandaag ons weer totaal verrast jij pakt mijn hand samen op de tast kunnen we de weg wel…

Zo gewoon ben jij ben je daarom dan ook zo bijzonder misschien ik waak er voor dat ik dit bijzonder als vanzelfsprekend ga zien…

Voltooien van de cirkel bidden om een vredige nacht het ritme van de dag verbinden we met ons leven de kosmos is het bed waar we morgen uit opstaan mijn dagen in het klooster 7…

Het daglicht sterft langzaam weg we ruilen het in voor kaarslicht we verzoenen ons met de tegenstellingen in ons en smeden ze om tot eenheid…

De schaduwen lengen in de kleine dood van elke dag beseffen dat we nooit iets eeuwig bezitten mijn dagen in het klooster 6…

SEXT Bezieling en overtuiging midden op de dag roept het angelus ons op tot gebed als uiting van liefde mijn dagen in het klooster 5…

Het derde uur van de dag een stil zegen uurtje de hymne van de Geest zingen met Gods adem mijn dagen in het klooster 4…

Een nieuwe dag daagt uit de schoot van stilte vieren we licht nu nog onvolkomen maar als een geschenk overkomt schoonheid ons…

De schoot van de stilte uur van de nachtwake vertrouwd raken met duister gehuld in het niets als wij de oren en ogen sluiten mijn dagen in het klooster 1…

Het democratisch appel heeft haar C verloren de kiezers treuren en voelen de pijn want juist die C is het offer dat je brengt als je wil gedogen en regeren met partijen waar religie geen religie meer mag zijn…

Mijn hart is vol van onuitgesproken woorden toch verzamelen ze moed om tot uitspraak te komen de mooiste van hen allemaal doorbreekt de stilte spreekt mij met haar roepnaam aan zeg dichter ik zit in je hart gevangen voel je leegte en kou ben met je begaan maar je mond loopt niet meer van mij over je kunt niet zonder mij schrijf…

Fijn dat mobieltje altijd bereikbaar ze houdt hem stevig vast het voelt zo veilig dat ding is haar heilig iedereen weet waar ze is haar kind loopt langs zee gaat met de wind mee snikt weet niet waar ze is de knuffel houdt haar vast de moeder huilt en belt één één twee…

Het volk heeft gestemd op een geweldige vent een moord president…

De ruimte in mijn hoofd is kaal en leeg ik reis naar binnen er zijn geen ramen of gordijnen bestemming is er niet reizen is genoeg de weg er heen is mijn doel het verlangen onderweg te zijn die mystieke ervaring is de vervulling daar verander ik raak ik ballast kwijt om balans te herwinnen de ruimte in mijn hoofd ontdoet zich…

Bidden om het koninkrijk helpt niet waar patsers geld oppotten voor de oorlog van morgen waar vandaag ongedeeld brood royaal weggesmeten wordt containers vol om te verrotten waar onze grootste nood er mooi uit zien is en zorgen omdat we de laatste mode niet kunnen volgen nee het komt vast niet als je denkt dat alleen jou mening…

Ontzagwekkend heft hij zich op die rots één bonk trots golvende schuimkoppen doen zijn pralende protsheid glimmen maar nog groter is zijn dreiging aan de onderkant onzichtbaar of soms in schimmen wanneer je die grootheid wil gaan beklimmen alsof je steeds weer tegen het onderbewustzijn opbotst waarvan je dacht dat het…

Vragend kijk je me aan ben jij het echt wat heeft je hier gebracht deel je even je tijd of presenteer je jouw afwezigheid verlegen blijf ik staan alles wat je zegt brengt mij verlegenheid ik besef nu dat we beide van elkaar afhankelijk zijn wat fijn dat je er bent fluister je zacht ik voel spijt en besef dat ik in mijn leven nooit…

Herwonnen gevoel door verloren momenten veranderen mij kameleon zijn steeds weer van kleur verschieten ben ik voorlopig morgen daagt mij uit worden wat ik nog niet was hoop voor de toekomst…

Het mooiste geheim kon ik niet over praten er was al te veel pap wat je los moest laten maar de echo van een hartje wat ik toen zag kloppen ging met je mee bij het afscheid ik heb het in je pak gedaan rust jij maar zacht ik denk aan je daar in de eeuwigheid met een traan maar nee nu weer een lach pap want ik voel het nu schoppen…

Niet elke dag Heer ben ik schipper naast U de psalm van zondag dreunt nog na haast U om mij te helpen ja haast U een zware vracht kunnen wij wel aan maar niet de last van dit onzekere bestaan geef ons de moed te zingen ook tegen de stroom in van zegeningen één voor één U mag de vlag zijn die onze lading dekt ja U alleen de…

Begin bij jezelf oefening in aandacht voor je lijfelijkheid voelen en luisteren naar het orgaan dat je huid heet zo wordt je redder van het leven dan kan je de ander ook leven geven en helemaal aan de lijve ontmoeten…

Hoe lang, Heer zijn wij godvergeten maar willen we toch nog zo graag volk van God blijven heten hoe lang nog mogen we teren op uw Naam zolang er nog grootmachten en hemelfietsers achter ons staan we veroorzaken zoveel leed en pijn bij onschuldige en bij ons zelf omdat we onze eigen vijand zijn onschuldig bloed kleeft aan onze handen U…

Als alle vogels een tophit zouden maken wil ik er wel tien in mijn hand ze zullen mij hun liedje leren elke vogel herken ik aan zijn veren en veelheid aan talenten die ik heb ontdekt Nee ik hou ze niet vast zonder commentaar laat ik ze gaan met groot respect want geen enkele vogel zingt vals of raar Met even slikken en…

Op een keer stond ik met mijn fiets voor het voetveer van Woudrichem nu schaterlach ik steeds meer bij de oversteek terwijl ik afrem het kost geen kapitalen maar die eerste keer zag ik op een houten bordje op de pont wat er opstond "heen motte betaole en weer weer"…

Zwarte koetsen wachten de koetsier het was wel even wennen hij hoefde niet te mennen we verdragen hier in eerbied de lucht van dampende paarden met ingehouden draf droegen ze de opgebaarde die ooit de teugels gaf tijdens zijn ziekte gepaard met pijn wist de koetsier één ding zeker dat er ook paarden in de hemel zijn…