Alle inzendingen van Corry van Emmerik-Koenekoop

ritmische slagen beroeren het trommelvlies schaduw van vleugels…

midden in het korenveld staat een roofridder stil in de verste verten niemand te zien behalve de zevengooier die in zijn vuistje lacht red wat er te redden valt! ik breng mijn schaapjes op het droge en verberg ze bij de steengroeve waar ze veilig zijn maar de grijpgrage plunderaar hoort ze blaten en neemt wat ik niet geven wil!…

Een Man van 33 jaar wist tranen uit Zijn ogen Hij ziet Jeruzalem en kijkt naar haar Zijn hart wordt door liefde bewogen Zij is de baby die Hij vond terwijl ze alleen was gelaten Hij maakte haar blakend en gezond liep samen met haar door de straten Zij is die mooie jonge vrouw Hij gaf haar die dure gewaden maar ook al was zij Hem steeds…

ademloze start ongezien begonnen recht onder m’n hart vormeloos begin ongevoeld aanwezig nestelt rustig in ‘n nieuw mensje groeit ongehoord ervaren levenswater vloeit volmaakt in z'n sas keek God de Vader en zag dat je goed was…

Je ontvouwt jezelf voor mijn ogen strekt je armen over mijn hoofd en als je mijn hemeltranen droogt ben jij vol ontferming bewogen En toch, volkomen dichtgeklapt nu sta jij in de gang... mijn paraplu…

de dagen lengen Koning Winter blijft nog wat hangen in een web…

De zon, de sterren en de maan de planeten in hun eeuwige baan het universum zo bijzonder is er door God, dus een wonder De jonge adelaar die zweeft het zonlicht dat goud om de wolken weeft het uitspansel zo heel bijzonder is er door God, dus een wonder De bossen, de hei of een meer en ook de zee trekt ons steeds weer de mooie Aarde zo…

Ik heb de Nieuwjaarsnacht doorwaakt terwijl een vuur me warmde de pasgeborene ontwaakt ik wieg hem in mijn armen Ik zie de toekomst tegemoet gesterkt door Godsvertrouwen en weet dat Vader God behoedt wat ik nu op ga bouwen Eén jaar heb ik slechts met dit kind dat ik mag op zien groeien bij rozengeur of tegenwind het zal me zeker boeien…

er daalt een mantel van sneeuwhermelijn zachtjes over de aarde…

fraai ijskristal bloeit op het gestolde water de winter regeert…

het oog van de storm werpt een blik langs de hemel de stilte wacht af…

gewoon een kleine akte in een boek wat foto's in een la bewijs dat ik besta…

schrijven begint steeds met een gedachte die de moeite waard is om te blijven bestaan…

Je viel als druppels in mijn handen maar de zee bleek veel te klein en toen wij samen ergens strandden bleek ik nergens meer te zijn Nu zie ik hier het water branden en de vlammen doen me pijn toch hou ik jou nu in mijn armen omdat ik dicht bij jou wil zijn…

Er bloeit een Lelietje van dalen tussen ruïnes in Betlehem en de wind vertelt verhalen aan de wereld over hem Dus als het waait, weet dat ik luister misschien vertelt de wind me wel dat er Licht breekt door het duister uit een nieuwe kleine ster Of hij vertelt me van de Koning die in de nachtelijke kou werd geboren zonder woning waar…

Als de passiebloem bloeit, sterf je niet want dan kun je haar parfum niet ruiken haar mooie bloemen blijven ontluiken in de kleur die zo past bij verdriet Als de passiebloem bloeit, huil ik niet want ik laat m'n geluk niet doorkruisen nu mijn hele heelal staat te druisen in de branding van al m'n verdriet Nu de passiebloem bloeit laat ik…

Ik zag eerst een fossiel toen een berg met jong gras en begreep dat dat fossiel mijn oude leven was Toen bekeek ik de berg zag in 't maagdelijk gras een hele nieuwe weg die nooit betreden was Ik keek goed om me heen het gras nog ongemaaid God had door fossielen heen nieuw leven ingezaaid Toen het fossiel verdween kreeg mijn leven…

Mijn schaduwzijde heeft zich omgedraaid en in zijn spiegel mijn gezicht bekeken maar vroeger was hij echt niet zo gehaaid mijn schaduwzijde heeft zich omgedraaid en mijn persoonlijkheid toen neergemaaid ik zeg je dit gebeuren duurt al weken mijn schaduwzijde heeft zich omgedraaid en in zijn spiegel mijn gezicht bekeken…

Zilveren tranen heb ik gehuild op Golgotha, Heer, aan Uw voeten waar U met mij van plaats hebt geruild toen U aan dat kruis voor mij boette Nu leef ik niet langer in duisternis want U hebt mijn ziel vrijgelaten en vier ik met vreugde jaarlijks Kerstmis ik ben tot het feest toegelaten *** Met Kerst, Vader, zie ik Uw Liefdeskind vol dankbaarheid…

Op de markt bij de bieb lag een bonte blarenpracht die in de herfst toen ik daar liep speciaal voor mij leek opgetast De wind blies krachtig door mijn haren de bladerlaag was écht geschikt en toen ik danste door de blaren riepen ze: "Die is getikt!" Niets is er fijner dan te dansen zomaar op straat in weer en wind als ik ze zie…

Hoe kwam Eva erbij om te denken dat de slang zoveel meer wist dan zij Hoe kwam ze erbij aandacht te schenken aan de woorden die hij tot haar zei Waarom vergat zij wat God had gezegd over de boom van het leven Waarom heeft zij toen niet uitgelegd aan wie God heerschappij heeft gegeven Zo denk ik weleens aan de eerste mens die in 't paradijs…

Rood oranje goud ligt de herfst aan mijn voeten en ademt ontzag…

Secondes... een lichtjaar het zijn maar getallen een kind met rood haar uit de hemel gevallen kometen... planeten ze zagen haar vliegen en spanden de nevels om haar in te wiegen een hemelse... zegen op aarde gevangen naar windvlaag en regen bleek zij te verlangen de winden... de stormen... vervlochten haar haar verstikkende normen…

spiegelbeeld kijkt stil wateroppervlakte toont zelfs geen rimpeling de wind is stil gaan liggen op het zachte waterbed…

Woorden in het hoofd bedacht om te klinken op het teken van de spreker die nog wacht tot ze waarheid zijn gebleken…

Linten van zilver versieren groene velden verdrinken in zee…

Je geeft het beste aan je vriend voor hem wil je wel sterren plukken, maar vrede geef je onverdiend als vriendschap niet wil lukken.…

Een vloedgolf die het strand bereikte deed mij in ontzetting staan maar toen ik hem uiteen zag wijken keek ik 't met verbazing aan Ik zag een hand die naar mij reikte greep hem in vertrouwen aan en toen ik weer durfde kijken bleek ik op het strand te staan De grote golf was kalm geworden en ik stond daar ongedeerd door grote eerbied stil…

Vader, U schiep veel ongrijpbare dingen zoals de wind die ik hoor zingen als ik hem wil pakken, lukt dat me niet toch zingt hij gewoon maar zijn lied Zo is het ook met het zonnegloren als ik erin loop, voel ik me herboren maar wil ik het pakken dan lukt dat niet ik hoop dan dat niemand het ziet En ook de tijd, Heer, ongrijpbaar als wat…

In het ochtendwit ben je opgestaan en je hebt toen je mantel van licht aangedaan om in stralend geel aan de hemel te staan en gehuld in oranje de nacht in te gaan Ik heb je gezien heel vroeg al vanmorgen en toen je vanmiddag de planten verzorgde ik zag ook hoe wolken zich voor je verborgen ga nu maar slapen, we zien elkaar morgen…