Daar buiten
hoog gegrepen
naarstig op zoek
Zonnestralen
op mijn gezicht
zo ver in zicht
Opgeheven
opgegeven
Maar door mij
nog niet vergeten
Als ik geloof
nooit meer ongelovig
zoekend
Die warmte
ook voor mij
uitgezocht…
Vergeten op de dag des oordeels
Leef ik nu nog steeds
Lopend op mijn blote voeten
God waar ben ik toch geweest
Hier wat voeten in de aarde
Daar wat water bij de wijn
Wacht ik op dat ene oordeel
Dat het leven ook heel mooi kan zijn…
Rustig
overeind komend
van de dagen
maanden jaren
zonder enige
zekerheid bewaar
ik hier alle
herinneringen voor
later om te leren
niet te keren
naar het leven
van mijn ouders…
Liefde is
vol zekerheid
van verliezen
ooit een keer
komt die dag
toch weer
Vol van irritaties
en verlangen
naar een ander
samenzijn
Toch wil ik
vol vertrouwen
er voor gaan
met jou
liefdevol en
vol van liefde
de zekerheid
tegemoet…
Onbemind en onbewaakt
Door een roes van al die drank
Wil ik vechten voor mijn leven
Terwijl er niets te vechten valt
Destructief in al mijn daden
Lig ik hier vol medelij
In de ochtend vol van schaamte
Onbemind en onbewaakt…
Nooit verwacht maar toch vaak gekregen
Die klap in mijn gezicht
Mijn leven door schaamte ingericht
Je wereld wordt zo klein
De klappen doen zo'n pijn
Nooit verwacht maar nu toch eindelijk gezegd
Ik ga nu echt, mijn lieve schat
Mijn lichaam heeft genoeg gehad…
Men ziet mijn leven vaak in spiegelbeeld
Hetzelfde maar toch anders
Ik heb het vaak met jou gedeeld
Maar dat was een vergissing
Ik heb jou spel te lang gespeeld
Dit wordt nu mijn beslissing
Ik ben te lang weg geweest van mijn eigen ik
Bang om niet te zijn wat jij in me zag
Misschien ben ik wel niet goed snik
En wacht ik op die ene…
Ik zou graag willen weten
om nooit meer te vergeten
Hoe het komt dat ik hier nu zit
vol angst over het bezit
van keuzes die ik nog mag maken
waarmee ik mensen zal raken
Is vrijheid wel een zegen
Moet ik hier nou wel naar streven?…