Hopeloos
netgedicht
Mijn hoofd, warrige gedachten
maag en buik die kriebelen.
De bus waarop ik sta te wachten
rijdt voorbij, mensen giebelen.
Kan aan niets meer denken dan
alleen aan diegene, waar mijn
ziel en zaligheid verblijven.
Mijn hart bonst bij zijn naam
en voel me op wolken drijven.
Zou hij hetzelfde ervaren als
ik? Dat is nu mijn vraag.
Kan alleen…