Alle inzendingen van DN

onze zielen, mijne oud de jouwe jong delen dezelfde oorsprong onze harten samen gemaakt hetzelfde ritme dat slaat mijn ziel oud en kalm de jouwe jong en verward met tranen laat ik je gaan op jouw eigen pad stilte roert mij als ik jou zie ik voel een rustige bries de wind spreekt jou aan en neemt je mee naar de zon jouw geluk is mijn…

littekens op mijn hart alsof getroffen door engelen mijn honger voor liefde verdwijnt in stilte schreeuwend naar god voor een paar armen mijn adem koud mijn hartslag stervende schaduwen van herinneringen forceren mijn ziel te vluchten de maan een stille getuige van mijn stem en daden littekens op mijn hart alsof getroffen door…

ik ben de liefde zelf ik word sterk wanneer ik sterk moet zijn ik ben zacht als liefde rust, ik ben vrij als liefde lacht ik ben liefde liefde is wat ik ben ik ben gelijk aan liefde, liefde leeft, dus ik ook…

ik loop al dagen in mijzelf te praten conversaties met nieuw gemaakte maten ben niet langer meer verlaten alle straten zijn als mijn staten gekte is nu de baas en mijn wapen wijsheid is mij onsnapt en mijn geweten is als een voortdurende grap lachend bij elke stap ik ben nu weg van de realiteit gekte is mijn nieuwe identiteit mensen wijzen…

al dagen staren deze pagina bladen naar me verlangend naar plagen en brandende blaren op mijn hart gemaakte of staande dames gênante blamages antwoorden op vragen de onopgemaakte laste nog ongedragen vraag de pagina mij te sparen en te verlaten in angst gedoopte haastige ogen praten als pagina's naar hoop en dromen vragen hoor me klagen…

Je Lach als blikseminslag je gezicht het zonlicht je vormen als visuele woorden je ogen als een pad naar mijn hart mijn woorden zonder effect geen woord genoeg impact de omschrijving slechts een omlijsting als een deken zo warmt de gedachte aan haar armen voor haar dit verlangen oneindig het gevoel als ik haar in mij oproep ik…

Haar wimpers die mij steeds beademen met windvlagen zenden zij mij over de aarde haar lippen die mij voeden met dromen van het mooiste het zoetste haar lach overstemt elk verlangen en elk doel haar gevoel onbewust sterk mijn gevoel door haar beperkt kwetsbaar op mijn plek volg ik elke glimp die ik van haar kan zien de stille aanbidder…

jij brak mijn hart en wacht nu op de dag dat het schuldgevoel wegzakt ik zeg ik vergeef je schat maar kijk in mijn ogen ben verraden bedrogen jij bent bang weggelopen er worden hier geen gunsten geboden dit is de afgrond waar je ons bracht je rende weg je was te bang terwijl ik nog steeds naar je verlang weet mijn hart dat dit het was…

ze nam de deur, de auto in en ze vertrok ze liep, en was weg mijn leven uit, ik was stil zwijgzaam, bot ik wist wat ze ging doen ze ging weg ik zag het in haar ogen ze vertrok het was zwaar, en ik was stil... zweeg het dood, de pijn is hard en rauw eerlijk en koud de eerste vriend die ik kreeg toen zij van mij vandaan reed…

Ik verdrink Niet in water niet in tranen niet in pijn niet in verdriet ik verdrink in de last van het houden van jou de kracht van de verwachting alles brengt mij in verwarring zwart voor mijn ogen donker en stil ik verdrink in iets, in liefde? misschien.....…

pak mijn handen ik zal je beschermen bij mij en geen ander ik zal me ontfermen pak mijn handen ik hou ze allemaal tegen bij mij en geen ander ik heb alles geregeld pak mijn handen je lijf dichtbij de mijne bij mij en geen ander ik neem je tranen en laat ze verdwijnen geef me je handen je liefde en je hart bij mij en geen ander…