Remington revisited
netgedicht
Kaarsrecht achter mijn schrijfmachine
komt zomaar het geratel van een dood
gewaande melodie tot leven
ik schrijf sneller dan God (of mens)
kan lezen
knipoog naar de letter V
een muffe geur van carbonpapier
doet het belletje rinkelen
de punt slaat gaten in mijn brein
en tien vingers
vergrijpen zich aan letters
die hamers samenknopen…