Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Laat me vliegen in vrijheid open de kooi waarin ik kwijnen moet geef me ruimte wijd en zijd waar ik blauwe lucht begroet. Zingen wil ik in bomen bij het krieken van de dag zangen uit nachtelijke dromen genieten van elke vleugelslag. Bevrijd uit benarde positie van steeds beklemd gevoel klinkt mijn lied als compositie van uiteindelijk…

Wie zal mij vertellen over tijd die nog komt dingen waar wij geen weet van hebben in toekomst worden opgesomd. Wie zal weten hoe de dagen zijn die in zulke grote getale nog komen wellicht wat zij ons zullen brengen in pijn of als gedicht. Vertel mij niet hoe de toekomst is ik zou slechts vrezen dat in leven, dat ik heden leid waarin…

Door volle straten zwijgend loop ik verder zoekend waar mijn charisma is onopgemerkt door passanten die zonder groeten gaan. En in het park onder schaduw van bomen aan het einde van die straat zit ik te dromen van ’t dorp waar ik ben opgegroeid. Herinneringen en weemoed naar een onbezorgde tijd die helaas niet weer zal komen toen iedereen…

Als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens maar laat me gaan onze wegen liepen niet parallel ga je eigen weg en blijf niet staan. Al leek het nog zo mooi het is schluss, voorbij, en we moeten verder allebei zonder wrok zonder denken stil elkaar groeten. Misschien wacht een ander ons om toch nog wat geluk te schenken maar vergeten zal…

Strak en rimpelloos licht nu de vlakte waar golfjes kabbelden weleer zilveren vissen sprongen over oppervlakte rietkraag golfde langs oevers van ’t meer. Bewegingloos staan nu de populieren in rijen langs de waterkant terwijl hun witte kruinen sieren stille contouren van het achterland. De velden met witte deken toegedekt in serene zonnegloed…

Laat me denken aan tijden van weleer niet beter ook niet slechter gewoon andere tijden toen wij nog beter voelden de gulden een gulden was even duur als nu de euro. Ik denk aan die vroegere tijden toen we nog minder gebruikten ‘t was niet betere ook niet slechter. Ik kijk nu rond in deze tijd, ’t is niet slechter ook niet beter de euro…

Als water in stromen tussen oevers van beken door vlakke velden glijden gedachten van dag tot dag regelmatig en ritmisch klateren als bergstromen over rotsen in waterval onstuimig bruisend door diepe dalen tot waar rust keren zal naar vredig stromen.…

Leven van wind, van lucht en ruimte zwerven door velden genieten van natuur. In wouden ontspannen, rusten in het zachte mos zon door de kruinen ruisende bries door lover. Luisteren naar vogels, bewonderen het hert aanschouwen kleine dieren ergens op de stille hei. Gewoon alledaags leven, weten dat je bent. In al deze wonderen liefde…

Het is zo vaak gezegd niet de weg te gaan die ik heb gekozen met blinde ogen langs peilloos diepe ravijnen over overvolle wegen zonder richting, zonder doel zwervend en geen horizon waar de ochtend daagt met vlammend gouden randen.…

In koelte van de avond na een warme zomerdag klinkt ergens een saxofoon en ontlokt een blijde lach luisterend naar de klanken hoor ik woorden en geniet een gedicht vanbinnen de schoonheid van een lied als spreken in gedichten over liefde en poëzie een briesje in de natuur die verre zachte melodie terwijl stralen van de zon achter…

Mijn gedachten en ideeën wil ik strooien in woorden over landen, door de wereld delen met mensen die ze verstaan. Niet mijn taal wordt steeds gesproken in woorden of gebaar maar de blikken zullen zoeken als de zielenspiegel met begrip voor elkaar.…

Niet mijn mond die woorden spreekt, noch mijn brein waaruit ze ontstaan, ook niet mijn hand die ze schrijft en ze samen richt. Geboren in mijn hart, gewogen door mijn brein worden woorden die ik spreek geschreven met mijn hand tezamen tot één geheel uit het diepste van mijn ziel gevoegd tot een gedicht.…

Kan er meer zijn dan ik zie, bomen, planten, bloemen, rivieren, meren of de zee, iets hoger dan de blauwe lucht? Ja! Bestaat er meer dan ik hoor, ruisen van de wind, zang van vogels in de bomen, regelmaat van de golven? Ja! Is er meer dan mijn gevoel, van verlangen om de liefde, mijn vreugde van het zijn, blijdschap door vriendschap…

Een woord zet aan tot gedachte opent dikwijls een wereld voor nieuw standpunt en inzicht maar begint meestal zelf met een vernieuwde gedachte.…

In zachte sluimering van winternachten diep in dromen over lente en zomer jaargetijden waarin wij hoop’loos smachten naar dagen van genot als zonnedromer. Reeds horen wij in onze fantasieën heerlijke vogelzang in hoge bomen genieten van die schone melodieën laten die beelden nu al tot ons komen. Zacht zien wij het graan wuiven op de akker…

Vlammend schijnsel vanaf vroege morgen over nevel en dauw ontsprongen in straling en warme gloed bij je weerspiegelende deining over golven zit ik dromend te staren op het duin waar water en licht de einder voedt en in ritme van een eeuwige zang de getijden naar de kusten voeren de stem van het verlangen droom van vele eeuwen een lokkende…

Eens zullen bloemen bloeien en bomen in blad weer staan jonge dieren in ’t veld stoeien wij samen de paden op gaan. Dan zal ook de zon weer stralen met golven warmte en licht dan zal ik niet talmen of dralen te schrijven een kleurrijk gedicht. Over liefde, genot in de natuur klanken van menig vogelkoor de heldere lucht als azuur, maar…

In iedere hartslag voel ik warmte de hunkering naar geborgenheid geen heimwee naar verleden maar ook liefde en vrede in deze tijd. Elke gedachte wil ik wijden aan vriendschap en fatsoen aan zorgend verder leven geen loze kreten maar ook doen. De woorden die ik wil spreken, wel overdacht bewust gericht, zullen harten noch zielen breken…

Bergen zal ik niet meer beklimmen dichte oerwouden niet doordringen over oceanen vaar ik niet meer zeeën kan ik niet meer beteugelen. Over werelden kan ik niet vliegen landen bezoeken gaat niet meer stil kan ik nog zitten mijmeren genietend van landschap en winterweer.…

Somber hangen wolken zwaar en kil en winden kolken door straten verlaten en stil. Huilen door kale kruinen als lugubere muziek van vals gestemde bazuinen zonder klank, zonder ritmiek. En donker zijn de nachten zie geen sterren, zie geen maan ‘t is alsof spoken wachten tot de klok twaalf zal slaan.…

Ik wil dromen houden bewaren elk ideaal stil in mijn gedachten of fluisterende woorden enkel diep in mijn hart. Laat mij mijn dromen dromen mijmerend in eigen gevoel over een ideale wereld waar geluk en vrede komen als ultieme maatgevoel.…

Hart waarin een woord van vrede en rust vol liefde en vertrouwen voeding vindt zich door geen achterklap of onlust bindt op geen zelfzucht van eer en roem belust. Onbaatzuchtig hart dat slechts liefde kent in een wereld zonder mededogen waar mensen elkaar alleen gedogen geen mens zich tot individuen wendt. Laat je niet sleuren in die mentaliteit…

Waar toef ik beter, rustiger dan aan oever van breed water verscholen tussen pluimen riet en vogels over golven scheren zonder iemand mij hier ziet. Genietend van onbeschrijflijk ritme van wind en golvenspel naar muziek door rietkraag luisteren veroorzaakt door wuivende halmen die mij gedicht toe willen fluisteren. En de zon werpt flonkeringen…

Hoe lichtend kwam uit de nacht deze dag horizon tot horizon als brandend vuur alsof de schoonheid van een vrouwenlach ontwaakt in puurheid van veld en natuur. Wolken langs een lucht van azuren blauw gewichtloos zwevend door het ruime zwerk de velden parelend bedekt met dauw de landman spoed zich vroeg reeds naar het werk. Nog slaperig open…

Verwacht niets bijzonders op deze morgen de dag begint als iedere nieuwe dag zoals je steeds opstaat hopelijk met een lach en blijf je ook vandaag verschoond van zorgen. Tijd omsluit dingen, die je gisteren zag, houdt in geheim en toekomst verborgen of blijdschap overwint of andere zorgen danwel geluk, liefde op deze nieuwe dag. In stilte…

Je laat op winterdag zelfs bloemen bloeien in klank van je stem en warmte uit je hart met je oogopslag die alle treurnis tart band van vertrouwen en liefde doet groeien. Met geur van roos en jasmijn ben je omringd je bent als een vogel in blauwe lucht een zwaluw zo’n schoonheid met zwevende vlucht droom die zich iedere nacht aan mij opdringt…

Herinner mij schone voorbije dagen van onbezorgde tijden uit blije jeugd toen ik nog geen zorg of last hoefde dragen een leven in vrolijke vrijheid en vreugd. Herinner mij tijd van gelukkig leven zingend en lachend iedere nieuwe dag dankbaar voor liefde mij steeds weer gegeven bewonderend elke vogel die ik zag. Toon mij geluk in alledaagse…

Na 2012 jaren is vrede nog niet tot ons gekomen kennen wij niet de rede van onze sombere dromen dat geen God of macht bevrijdt geven Hem steeds de schuld met liefde en vrede in strijd kennen noch zachtmoedigheid noch geduld. In 2012 jaren hebben wij nooit geleerd samen in liefde en vrede te leven elkaars meningen nooit gerespecteerd vergaten…

Is dit de Koning die werd verwacht geboren in die duistere nacht liggend in een krib en stal de verlosser die de mensheid redden zal? Is dit kind op aarde neergedaald koning waar geen pracht van straalt die eens het kwaad verdrijven zal de satan brengt tot diepe val? Dit kind zo weerloos klein en teer was Hij de aller heren Heer Zoon van…

Ver lopen wegen en paden over wereld van weten of niet in ruimte verloren in wijdheid van verschillende meningen en door velden van gevoel waait de eenzame wind van hoop op goede keuze in beperkte wetenschap wie zal die ruimte kennen?…