644 resultaten.
                
Vragen, problemen en antwoord
netgedicht
 2.0 met 5 stemmen  321
 321 Vele vragen zijn gesteld
weinig antwoorden gegeven
op problemen, ongeteld,
zaken waarvoor wij leven.
Problemen zullen altijd blijven
't is heus niet altijd zonneschijn
heel vaak zullen wolken drijven
als schaduwen van chagrijn.
Toch blijkt achter dat wolkendek
altijd weer 't licht der zon 
is aan levensvreugd geen gebrek
daar schijnt…
Zonneschijn
netgedicht
 2.0 met 2 stemmen  350
 350 Kijk niet naar de donkere wolken.
Klaag niet over de koude wind.
Voel de regen niet door straten kolken.
Geniet van sneew zoals een kind.
Altijd zal de zon nog schijnen
ook al is het boven het wolkengordijn
 zal donkere wolk met goud omlijnen
't hoort in 't leven, regen en zonneschijn.
En aan het eind van levens baan
zien wij het paradijs…
Oneindig
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 308
 308 Oneindig is het universum
waarin de horizon verloren gaat
oneindig summa summarum.
Gevuld met sterren en manen
met duizenden geheimen overal
een schauwspel op zwart fluweel.
Daar in dat oneindig heelal
moet ergens de vrede bloeien.
Daar heerst eeuwigheid bovenal
daar alleen kan de liefde groeien.
Daar heerst geen ziekte of pijn
daar zal…
Balans
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  319
 319 Ga stap voor stap over smalle balans
van mijn woorden en gedachten
langs stromen van intuïtie en zekerheid
of door het duister van niet weten
steeds mijn overtuiging volgend
aan mijn principe altijd trouw
niet star maar zelfverzekerd voorwaarts
door mijn eigen wereld en daar omheen
genietend alle dagen van het leven
in de bescherming van…
Koninkrijksfeest
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 347
 347 Met heel mijn hart roep ik U aan 
waarheen zou ik anders moeten
waar zou ik anders met mijn dank moeten gaan
elke dag als wij weer  Uw zon begroeten.
Iedere nacht ontvangen wij weer kracht
de nieuwe dag Uw schepping te bewonderen
de wonderen door geen mens bedacht
wij kunnen ons slechts in stilte verwonderen.
Stuur ons de liefde door Uw…
Mijn dromen
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  358
 358 Als de wolken
zweven mijn gedachten
langs Pruisisch blauw
boven velden en wouden
naar landen van fantasie.
Over eindeloze zeeën
blanke palmenstranden
hoge bergen
diepe dalen
en kusten met  ruige rotsen.
Ik zie meanderende  rivieren
die stromen tot een waterval
doorkruisen wouden
en landerijen
en vullen zeeën van kust tot kust.
Dit…
Ook resterende dagen
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen  330
 330 Mijn dagen zullen niet ontelbaar zijn
ook mijn leven is aan tijd gebonden
de tijd gaat door ook als ik niet meer ben
tijd geneest veel maar niet alle wonden.
Wat is nog het leven van een mens 
vooral als hij de tijd niet weet waarderen
maar voegt de dagen tot een wens
en wil van de realiteit niet leren.
Toch wil ik genieten van dagen die…
Één avond, de kerk te vol
netgedicht
 1.0 met 2 stemmen  299
 299 Weer zal de kerk vullen
van voor tot achter toe
zelf stoelen worden bijgeschoven
de kerkenraad wordt niet moe
ieder geniet van de viering
kerstboom prachtig opgetuigd
en overal hangt versiering,
een behaaglijk warme sfeer
schone liederen worden gezongen
over herdertjes en engelen
die in een kleine stal
samen loven onze Heer.
Maar die…
Levensdank
netgedicht
 1.8 met 5 stemmen  300
 300 Grote Vader die alle mensen Uw liefde toont.
Ons hebt geschapen naar Uw wil en beeld 
Sinds Uw schepping in ons midden woont.
Met tal van gunsten en gaven hebt bedeeld.
U vraagt van ons geen zware boetedoenimg,
U schept geen vreugde in ons leed.
U schenkt  ons vergiffenis, gena en verzoening.
En bent vergeten wat de mens U misdeed.
Niets…
Verzoek aan mijn muze
netgedicht
 2.0 met 1 stemmen  359
 359 Hoe ver van  huis en haard heb ik vertier gezocht
Maar vond zonder  jou schraal chagrijn en eenzaamheid
Door dwaze koppigheid voel ik mij nu bekocht
En geef voor een blik van jouw, ziel en zaligheid
Waar is nu mijn waan dat ik geluk zou vinden
In deze verre streken ver bij jou vandaan
Nu toef ik hier zonder kennissen zonder vrinden
Een armoedig…
Eenheid
netgedicht
 2.5 met 2 stemmen  346
 346 Ik schrijf mijn gedichten.
Witte gedichten
op wit papier.
Met zwarte inkt.
Zo worden de woorden
gemengd tot grijs.
En worden mijn gedichten
en ik een eenheid.…
Ik kom teug
netgedicht
 2.0 met 1 stemmen  351
 351 Laat me gaan
ik kom terug.
 Maak je geen zorgen
ik blijf niet weg.
Ik ga voor even 
maar kom terug
terug bij jou.
Blijf op mij wachten.
Als ik terug ben bij jou
schijnt weer de zon 
en lopen wij samen 
over de paden in het park.
Laat me nu gaan
ik kom terug.
Maak je geen zorgen
ik ga maar voor even.…
Leef en geniet
netgedicht
 1.0 met 2 stemmen  332
 332 Leef in ruimte.
Ruimte in veld en woud.
Geniet van water
ruisend golvend riet.
Een frisse wind om je hoofd
in hoge kruinen het vogellied.
Geniet van vrijheid
die ruimte ons biedt.
Vrij als vogels hoog in het zwerk
bewonder de horizon
die het oog bijna niet ziet
dat is ruimte en vrijheid.
Gun elk mens ruimte.
ruimte in veld en woud…
.In loop der dagen
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  330
 330 En verder trekt een rij
dagen geregen tot jaren
ontsproten in nieuwe ochtendzon
uit warmte van talrijke kleuren
vormen en klanken
sierraad om schone vrouwenhals
de dagen die groeiden
in lichtend gloren als smaragden snoer
een gordel om smalle taille gedragen
zwierend in warme dans
tot gouden kroon bezegelt de uren
voor het nijgen van de…
Herfstochtend
netgedicht
 1.0 met 1 stemmen  306
 306 Ochtendgloed verdrijft duistere nacht
En kleedt de velden met kleuren
Een deken van het zuiverste smaragd
Overal begint men herfst te bespeuren
De takken zijn behangen met zirkoon
Struiken gehuld in beparelde tooi
Boven de kim stijgt als gouden kroon 
Een stralende zon in vol allooi
Over  het water hangt nog een witte mist
Een sluier voor…
Dit heb ik lief
netgedicht
 3.0 met 1 stemmen  301
 301 Ik heb het leven lief
De mensen die daar dansen
De wereld en de ruime 
Blauwe hemelboog
En elke dag weer nieuwe kansen
Ik heb de wereld lief
Een wonder zo geschapen
Vanaf de morgen in ’t zonnelicht
Met dieren en met bloemen
Tot ’s avonds als  de zon weer daalt
En de wereld weer gaat slapen
Ik heb bovenal de Schepper lief
Die dit alles…
Wereldrespect
netgedicht
 4.0 met 1 stemmen  274
 274 In het land waarvan ik wil dromen 
Dat uit vrede en vriendschap bestaat
Waar drommen mensen samen komen
En iedereen in zijn of haar waarde laat
Waar kan leven meer vreugde schenken
Dan waar ieder de ander gelukkig maakt
Zonder aan eigen ik in egoïstisch denken
Zijn medemens zo pijnlijk raakt
Zo’n land kan enkel paradijselijk wezen
Als iedereen…
Mijlpalen
netgedicht
 2.0 met 1 stemmen  353
 353 Ik ontmoette vandaag de dood
In een zeer sombere omgeving
Met z’n grafstem sprak hij  tot mij 
En noodde mij mee te gaan
Maar ik heb zijn aanbod afgeslagen
Zijn ogen staan mij niet aan
Vandaag heb ik daarna ’t leven ontmoet
Tussen bloemen en bomen in zonneschijn
Haar stem klonk als zang van harpsnaren
Kom dans, sprak zij, de weg is nog lang…
Woorden en doolhof van mijn brein
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292
 292 Dwalend door mijn woorden
In de doolhof van mijn brein
Onderbrekingen die mij stoorden
Door de weg verloren te zijn
Ergens zal toch mijn doel wezen
Een einde na een zwaar begin
Gaande weg is mijn hoop gerezen
Ga ik zingend het paradijs weer in
Laat mij mijn rug dan rechten
Voorwaarts door die doolhof gaan
Hindernissen voor mijn voeten…
Verzoening met m’n muze
netgedicht
 3.0 met 1 stemmen  315
 315 Het kan zo maar wezen
Dat je muze je aanspreekt
Omdat ze lang niets van je heeft gelezen
En haar teleurstelling je steekt
Verwijtend ziet ze naar jou
En jij staat met een mond vol tanden
Die schoonheid bleef je altijd trouw
Begeleidde je tot op de mooiste stranden
Voor geen geld, goud of mooie woorden
Wil je haar beschaamd laten staan…
Tussen drommen
netgedicht
 5.0 met 1 stemmen  290
 290 Tussen drommen mensen
Baan ik mij een pad
Onbekend, onbetekenend
Onderweg naar een doel
Een doel dat ik zelf nog niet ken
Maar de drommen stuwen
En het enige
Waar ik mij zorgen om maak
Is dat ik niet onder de voet wordt gelopen
Zo stroom ik mee
Met die drommen
En denk dat ik toch
Mijn eigen weegs ga
Misschien bereik ik toch ooit
Mijn…
Hobby schrijver
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 331
 331 Wat kan toch ooit de drijfveer zijn geweest
Om plaats te nemen aan mijn schrijftafel
Er is niemand die mijn geschrift ooit leest
Ook mijn naam als dichter komt nooit ter tafel 
Ach, het zal mij om het even wezen
Of iemand mijn verzen interesseert
Men moet zelf weten of men ze wil lezen
Ofwel dat men mijn inspanningen weert
Ik ben geen Vondel…
Hendrik Marsman
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 302
 302 Als nieuw geboren leven in het ochtendlicht
Begint met stralend glanzen aan d’ horizon
Terwijl in bomen vogelzang gedempt begon
Ontwaakt in mij een ware drang tot nieuw gedicht
De wereld opent traag de ogen na de nacht
En kleed in vele kleuren bloemen, bos en veld
Verblind door schoonheid staat ieder mens versteld
Bewondert heel de aarde om…
Eenzaam genot
netgedicht
 3.0 met 3 stemmen  271
 271 Een eenzame laan
Tussen vele bomen
Een gedachte slechts
En stil verder dromen
Geen sterveling
Die mij hier ziet
Ik wil slechts wezen
De eenzame wandelaar
Die natuur bewondert
En in stilte geniet
Een stille laan
Tussen vele bomen
En niemand te zien
Ik loop hier eenzaam
Met mijn illusies 
In die stille laan
In de verte fluit een…
Levenscarnaval
netgedicht
 4.0 met 1 stemmen  282
 282 0p mijn stille plek
Ergens teruggetrokken
In eigen gedachtegang
Hoeft niet alleen
Kan ook tussen mensen
Mijn eigen dromen
Mijn eigen fantasieën
Over mijn eigen leven
Probeer ik te doorgronden
Waarom één loopt met problemen
De ander het leven toelacht
De één is sloeber
De ander draak
De één is Donald
De ander Dagobert
Ach, ’t is…
Ontwikkelingslanden
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 296
 296 Zie eens waar spijzen genuttigd zijn
en de drank geledigd
kasten staan tot barstens toe gevuld
genot en muziek vergeten
ieder eenzaam staat ter zijde
niet wéét hoe zich te voeden.
Ik heb gezien waar geen spijze was
geen water om de dorst te lessen
kasten gevuld met laatste korsten brood
de geest gevuld met muziek en dans
eenheid in sober…
Wereld der nevelingen en trollen
netgedicht
 2.0 met 1 stemmen  334
 334 Nevelig zijn de velden
En mistig zijn de bossen
Wolken hangen als aureolen
Om toppen van bergen
Vaag en waterig schijnt de zon
Mystieke figuren dansen 
In schaduwen der rotsen
Of  lossen op in nevelige meren
Tijdens een macabere dans
En trollen en geesten
Bevolken grotten en spelonken
En nooit lossen nevelingen op…
Verstrengeling
netgedicht
 3.0 met 1 stemmen  333
 333 Misschien zijn mijn woorden
Als blokken ijs in de winter
Bevroren water in een teil
Maar ze zullen smelten voor de zon
Van jouw liefde die komt als de lente
En geeft kleur aan ontluikend blad
Tooit tuin en veld met bloemengeur
Wolken in blauw met zilver omvat
Vergeet dan mijn woorden
Als ijsblokken zo koud
Ze zijn in jouw liefde gesmolten…
Liefste, mijn liefste
netgedicht
 Er is nog niet op deze inzending gestemd. 419
 419 Ach liefste, mijn liefste
Eens zijn de velden met 
Parelen weer bedekt
Over de smaragden dekens
Bekleed met saffieren en zirkonen
Beschenen door gouden licht
Ach liefste, mijn liefste, wanneer
Ach liefste, mijn liefste
Zal in de kruinen der bomen
Tussen het weelderig struweel
De zang der vogels ons weer lokken
Zullen wij in de schaduw weer…
Waar kan ik leven
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen  469
 469 Ik kan niet leven in een stad
Waar lawaai heerst en kwade dampen,
Waar huizen als konijnenhokken
Op elkaar zijn gebouwd van steen en beton
Waar men geen zon aan  de kim ziet rijzen
Nee ik kan niet leven in de stad
Ik kan niet leven in het bos
Met zicht alleen op bomen
Al ziet men stammen groen van mos
En kan men zomers daar tot rust komen…