Kogel
netgedicht
Zo mooi koper
glinsterend als het licht
met voor mij uit een rode loper
mijn eigen doel al in het zicht
Zo bewonderd
wereldwijd verworven
en nooit van mensen afgezonderd
of ooit eenzaam rondgezworven
Zoveel verdriet
donker en in het nauw
er is bijna niemand die mij ziet
wat eigenlijk wel moeten zou
Zo geschrokken
een ieder was verstoord…